TÜRKİYE, İSLAMİYET ve UYGARLIK
İnsanlık Tarihi, bir yönüyle de din ve mezhep savaşları tarihi. Hıristiyanlar kendi aralarında yüzyıllar süren kanlı savaşlarla birbirine karşıt başlıca üç mezhebe ayrılmışlar: Katoliklik, Ortodoksluk, Protestanlık.Müslümanlar da uzun kanlı içsavaşlarla, bir yanda dört mezhepten oluşan Sünnilik ve öte yanda Şiilik olmak üzere mezheplere bölünmüş.
1850’lere gelindiğinde, Hıristiyan dünyasında Katolikliğin kalesi Fransa, Ortodoksluğun kalesi Rusya, Protestanlığın kalesi İngiltere; buna karşılık İslam dünyasında Şiilerin kalesi İran, Sünnilerin kalesi Osmanlı İmparatorluğuydu. Hıristiyanların, Müslümanların ve Musevilerin kutsal saydıkları Kudüs, Osmanlı toprağıydı. İmparatorluğun Müslüman çoğunluk yanısıra, Musevi ve Hristiyan mezheplerinden Ortodoks, Katoliklik ve Protestan uyrukları vardı. Osmanlı Millet Düzeni’nde, gayrimüslimlere kendi din örgütlerinde, kendi din büyüklerinin yönetimi altında, din ve ibadet özgürlüğü tanınmıştı. Böyleyken, kendisini Yunan, Bulgar, Rus vs. yeryüzündeki bütün Ortodoksların koruyucusu olarak gösteren Ortodoks Rus Çarlığı; 1850’lerde Protestan İngiltere ile yaptığı gizli diplomatik görüşmelerde, Osmanlı İmparatorluğu’nun çökmek, dağılmak üzere olduğunu ileri sürerek, Osmanlı topraklarını kendi aralarında bölüşmeyi öneriyordu.
Osmanlı uyruğundaki Hıristiyanların çoğunluğunu oluşturan Rumlar, Rusya ile aynı Ortodoks mezhebindendi; Fransa’nın Katolik ve İngiltere’nin Protestan mezhebinden olanlar ise sayıca azdı. Osmanlı İmparatorluğu eğer Hristiyan uyruklarının mezheplerine göre parçalanacak olursa, en büyük payı Ortodoksluk üzerinden Rusya alacağından; kendilerine daha az pay düşecek olan Protestan İngiltere ve Katolik Fransa, Osmanlı’nın bu biçimde paylaşılmasına karşı çıkıyordu. İngiliz ve Fransız savaş gemileri Rusya’yı caydırmak amacıyla Çanakkale Boğazı yakınlarına demirlemiş olmasına karşın, Rusya, Haziran-Temmuz 1853’te Eflak-Boğdan vs. Osmanlı topraklarını işgale girişecek; 30 Kasım 1853 günü Sinop limanında demirli bulunan Osmanlı donanmasını yakacak; aynı mezhepten Ortodoks Yunanistan’ı da paylaşıma ortak edeceği sözüyle ayartarak Osmanlı Devletine saldırtacaktı. Yeryüzündeki bütün Ortodoksları Osmanlı Devleti’ne saldırmaya çağıran Ortodoks Rusya’ya karşı, Protestan İngiliz – Katolik Fransız İttifakı (Anglo-French Alliance) harekete geçecek; İngiliz Fransız donanması, Ortodoks Yunanistan’ı kuşatınca, Yunanistan korkup savaştan çekilecekti. Gelgelelim Rusya saldırılarını sürdürüyordu. İşte bu sırada, Osmanlı Devleti’nin çağırısı üzerine, 12 Mart 1854’te, İstanbul’da, Ortodoks Rus yayılmacılığına karşı Osmanlı Devleti’nin toprak bütünlüğünü korumak üzere İngiliz Fransız Osmanlı İttifakı (Triple Alliance) imzalanacak; ve Fransız darphanesi, ittifak onuruna bir anı madalyası basacaktı.
Gazette de France, bu madalyayı kamoyuna şöyle duyuruyordu: “Fransız Darphanesi 5 frank değerinde bir madalya bastı. Madalyada Fransa Kralı III. Napolyon, sağ elini İngiltere Kraliçesi Viktorya’ya sol elini Sultan Abdülmecid’e vermiş gösteriliyor. Bu üç egemenin başlarının üzerinde Tanrı Sizi Korusun yazısını okuyoruz. Fransa Kralı III. Napolyon’un başının üzerinde Katolisizm, İngiltere Kraliçesi Viktorya’da Protestanizm, Abdülmecid’te İslamizm ve zeminde Uygarlık yazılı. Madalyanın öteki yüzünde, III. Napolyon ve Kraliçe Viktorya döneminde Fransa ve İngiltere Dünya Barışını sağlamak üzere birleşti sözleri yer alıyor.” [1] Aralarında neredeyse bin yıllık kan davası bulunan ve hiç bir biçimde yanyana gelemeyecekleri düşünülen Katoliklik, Protestanlık ve İslamiyet’i Uygarlık zemini üzerinde elele gösteren madalyayla ilgili bu haber, Fransız gazetelerinden başka, Belçika, Hollanda, İsviçre, İngiltere, İrlanda, İskoçya, Amerika, Avustralya vs. gazetelerinde yayımlanarak dünyaya yayıldı. [2]
Haberleri okuyanlar; Nasıl?! Tanrı Hıristiyanlık ile İslamiyet’i eşit mi görüyor!? Ayrım gözetmeksizin ikisini de mi koruyor?! Katolik Fransa Devleti’nin resmi görüşü bu mu?! Diye sormaya başlamışlardı.
Belçika gazetesi L’Independance [3] Fransız darphanesinde salt devletin değil, parasını ödemek koşuluyla isteyen herkesin madalya bastırabildiğini; bu madalyanın Fransa İmparatoru’nun özel gravörü (yontu sanatçısı) Mösyö Caque’in kişisel bir yapıtı olduğunu, onun hesabına basıldığını; Fransa Hükümeti’nin kararı ve Devlet Bakanlığı’nın izniyle satışa sunulduğunu yazıyordu.
Gelgelelim, Katoliklerin artan baskısı ve Fransa Kraliyet Baş Papazı’nın girişimleri sonucu madalya, Protestanizm, Katolisizm, İslamizm sözcükleri çıkartılarak yeniden basılacak; ancak madalyanın her iki biçimi de satışta olacaktı. [4] Fransa’da gülmece dergisi Charivari tartışmaları ince bir alayla karşılıyor; Le Figaro gazetesi karşıt görüşleri yansız bir tutumla yansıtmayı yeğliyor; [5] tutucu Katoliklerin gazetesi l’Univers ise madalyanın İslam dinini uygarlığın, hem de Hıristiyan demek olan Avrupalı Uygarlığı’nın bir bileşeni olarak göstermesine karşı çıkıyordu. [6]
Amerika’da Fransız l’Univers’in Protestan karşıtı tutumunu eleştiren The New York Times; “Devlet Bakanı, madalyaya iznini zaten vermiştir. Hükümet de tedavüle çıksın istiyor” diyor ve ekliyordu: “Fransa’da her din adamının bilinen inancına göre Protestanizm sapkınlıktır ve sapkınlık lanettir. Bir Protestan Fransa’nın bir kasabasında iyi bir mezar yeri bulmakta güçlük çeker; bulsa bile, bire on, gece o mezardan çıkarılır. Eğer l’Univers gazetesi yayıncıları kendi yöntemlerini uygulayabilselerdi biz hemen yarın St. Bartholomew katliamına uğrardık, bir hafta sonra da Engizisyon kurulurdu. Bugün Katolik Kilisesi modern Huguenotlara karşı, IX. Charles dönemi ölçüsünde vahşidir; ancak zamanın ruhudur ki dindarlık patentli profesörlerce uygulanan böylesi vahşetlere elvermiyor.” [7]
İrlanda’da Nenagh Guardian gazetesi, Protestanizm, Katolisizm, İslamizm yazılı madalyanın Paris darphanesinde tanesi iki franka satılmakta olduğunu; gelgelelim İngiltere Kraliçesinin bu madalyada kendisinin Fransa Kralı yanında ikincil konumda gösterilmiş olmasından ve madalya üzerinde yer alan sözlerden hoşlanmadığını duyurdu. [8] Bunun üzerine madalya Protestanizm, Katolisizm, İslamizm yerine Türkiye, İngiltere, Fransa sözcükleri konularak ve İngiltere Kraliçesi ortada, birincil konumda gösterilerek bir kez daha basılacak; ve madalyanın önceki biçimleriyle birlikte bu da satışa sunulacaktı. Sonuç olarak, bugün, Avrupa’da devlet müzelerinde ve özel koleksiyonlarda, 12 Mart 1854 İngiliz-Fransız-Osmanlı Üçlü İttifakı (Triple Alliance) onuruna, Fransız ve İngiliz darphanelerinde basılmış üç türlü madalya vardır.Kırım Savaşı sırasında basılan her üç madalyanın değişmez özelliği, ittifakın tarafları olan Fransa, İngiltere ve Osmanlı İmparatorluğu’nu; Katolikliği, Protestanlığı ve İslamiyet’i uygarlık zemini üzerinde elele göstermesidir. Türkiye’de ilk kez Türkiye’nin Siyasi İntiharı, Yeni-Osmanlı Tuzağı kitabımda ve 10 Kasım 2014 günü Başkent Üniversitesi’nde Atatürk Devrimleri’nin Kökenleri konulu konuşmamda yayımladığım bu madalyalar; Türkiye’yi, Türkleri, İslam’ı barbarlıkla, soykırımcılıkla, yabanıllıkla suçlayanlara, tarihin somut yanıtıdır.
Dipçe:
[1] L’Ami de la Religion, Journal et Revue Ecclesiastique, Politiqie et Litteraire, Tome Cent Soixante-Qatrieme, Paris 1854, s.631.
[2] Belçika, Courrier De L’Escaut, 19.05.1854, s.3 Belçika, L’Independance Belge, 01.06.1854, s.2. Belçika, L’Independance Belge, 02.06.1854, Hollanda, Leydsche Courant, 02.06.1854. s.2 İsviçre, Journal de Geneve, 04.06.1854, s.3 Fransa, L’Univers, 06.06.1854. s.2: İngiltere, Bradford Observer (West Yorkshire), 01.07.1854. s2. İngiltere, Cambridge Chronicle, 15.07.1854, s.2 Amerika, Wyandot Pioneer, 06.06.1854. Amerika, The Baltimore Sun / Maryland, 15.06.1854, s.1 Amerika, The Weekly Wisconsin from Milwaukee, Wisconsin, 28.06.1854, s.2 Amerika, Thibodaux minerva, 15.07.1854, s.2. Avustralya, The Tasmanian Colonist, 28.08.1854, s.4
[3] L’lndèpendance belge, 02.06.1854
[4] Hollanda, Leydsche Courant, 09.06.1854. s.3
[5] Le Figaro, 11.06.1854.
[6] L’Univers, 06.06.1854.
[7] The New York Times, 28.06.1854.
[8] Nenagh Guardian (İrlanda) 08.07.1854, s.4.
[1] L’Ami de la Religion, Journal et Revue Ecclesiastique, Politiqie et Litteraire, Tome Cent Soixante-Qatrieme, Paris 1854, s.631.
[2] Belçika, Courrier De L’Escaut, 19.05.1854, s.3 Belçika, L’Independance Belge, 01.06.1854, s.2. Belçika, L’Independance Belge, 02.06.1854, Hollanda, Leydsche Courant, 02.06.1854. s.2 İsviçre, Journal de Geneve, 04.06.1854, s.3 Fransa, L’Univers, 06.06.1854. s.2: İngiltere, Bradford Observer (West Yorkshire), 01.07.1854. s2. İngiltere, Cambridge Chronicle, 15.07.1854, s.2 Amerika, Wyandot Pioneer, 06.06.1854. Amerika, The Baltimore Sun / Maryland, 15.06.1854, s.1 Amerika, The Weekly Wisconsin from Milwaukee, Wisconsin, 28.06.1854, s.2 Amerika, Thibodaux minerva, 15.07.1854, s.2. Avustralya, The Tasmanian Colonist, 28.08.1854, s.4
[3] L’lndèpendance belge, 02.06.1854
[4] Hollanda, Leydsche Courant, 09.06.1854. s.3
[5] Le Figaro, 11.06.1854.
[6] L’Univers, 06.06.1854.
[7] The New York Times, 28.06.1854.
[8] Nenagh Guardian (İrlanda) 08.07.1854, s.4.
Cengiz ÖZAKINCI, “Bütün Dünya”, Eylül 2016
cengizozakinci@butundunya.com.tr
News
Site map
SitemapIndex
RSS Feed