BİR KATİL İÇİN SUÇ DUYURUSUDUR…
- Komutanım yardım et!
Gün doğumuyla başlayan çatışma beş saattir aralıksız sürüyordu. Irak’tan gelen teröristler Meşelik, Leylek Dağı, Dereyanı, Konur istikametinden ellerinde roket, makineli tüfek ve el bombalarıyla dört koldan Aktütün’e saldırıyordu. Saldırıyı bekliyorduk, tedbirler alınmıştı ama bu kadar da çabuk olacağı, bu kadar da kalabalık gelecekleri hiç hesapta yoktu. Ortalık cehennem gibiydi; kimin kime ateş ettiği belli değil, çok güçlü patlamalar, aklı başında düşünmek ve karar vermek olanaksız... Bir ara telsizden gelen konuşmalar dikkatimi çekti. Meşelik bölgesinde bir asker, komutanım yardım et, diyerek çağrı yapıyordu. Anladım ki yalnızdı, tek başına kalmıştı teröristlerin ortasında, yanındaki iki asker şehit ve kendi yalnız...
- Komutanım yardım et!
Ona en yakın mevzi yaklaşık beş yüz metre uzağındaki sarp ve dik bir kayalığın üzerinde kurulu Bayrak Tepe idi. Buradan yardım gidemiyordu çünkü bölgesinde çatışma sürüyordu. Kaldı ki bu mevzi bölgeye hakimdi, arazinin kilit noktasıydı, terk ettiğimiz anda teröristler hemen oraya yerleşir ve bir daha o istikamette ilerleme şansımız kalmazdı, yardıma da gidemezdik. Öteki mevzilerin de Bayrak’tan bir farkı yoktu, hepsi arazinin hakim noktasında ve hepsi çatışmada… İki yüz metre uzakta Bayrak Tepe ile karakol arasında bir gurup teröristin çembere alınmış olduğunu fark ettim, yoğun ateş baskısı nedeniyle kaçamıyordu. Yardıma gidebilmek için bu çemberin üzerinden aşmak gerekiyordu ama nasıl? Çatışma dört bir yanda sürüyordu, ateş altından geçmek imkânsızdı. Olan bitenden habersiz Mehmetçik son bir umutla sesleniyordu bize, dayanmak zordu bu çağrılara...
- Komutanım yardım et!
Bayrak Tepe, Ot Yeri Gediğinin Leylek uzantısındaki son mevzi idi. Yardım isteyen ise daha güneyde, Leylek Dağı yamaçlarında kalıyordu. Makineli tüfek nişancısıydı. Irak’tan doğuya gelen en önemli yaklaşma istikametini tek başına kapatıyordu. Yalnızdı ama onlarca teröriste karşı tek başına kahramanca çatışmayı sürdürüyordu. Yan mevzideki tim komutanı Asteğmen Ejder Polat da şehit olmuştu. Çemberdeki teröristlerle çatışma ise hala devam ediyordu, hainler kaçamıyor ama biz de geçemiyorduk o yoldan. O anda dağlar taşlar bile teröristten yanaydı, her kayanın ardında bir hain, nişan alıp ateş ediyordu üstümüze, ilerleyemiyorduk. Zaman ise akıp gidiyor, yardım isteyen telsiz çağrıları içimizi yakıyordu, dayanmak gerçekten zordu, gerçekten zor...
- Komutanım yardım et!
Karakol ile Aktütün mezrası iç içedir; geceden köye sızan teröristler evlere yerleşmiş, yakın mesafeden mevzilerimizi ateş altına almıştı. Öylesine yakındılar ki bize, karakolun giriş kapısına kadar gelen bir terörist havan nişancısı astsubay tarafından vurulmuştu. Çok güçlü patlamalardı hatırladığım, çok güçlü. Her yerden roket, havan ve mermi sesi geliyor ve hangi mevzide ne olup bittiği anlaşılmıyordu. Bir ara, çemberin diğer ucu olan Berçay sırtlarında tim komutanı Astsubay Aşkın Yeldiren’in şehit olduğu haberi geldi. Aynı anda, yardım için öne atılan Konur köyünün korucularının pusuya düştüğünü öğrendik, bir korucu şehit olmuştu. Karadan gelecek takviyeden umut kalmamıştı, yol uzak, pusu var, mayın var, yetişmeleri zordu. Bölgeye yalnızca Kobra helikopteri yanaşıyor ama çatışma yakın mesafede sürdüğünden faydası olmuyordu. Yaralılar bile kendi başına kalmıştı, durum vahimdi. Bayrak Tepeye giden yol temizlenmeden öteye geçme şansımız hiç yoktu. Telsiz çatışma boyunca hiç susmadı; Komutanım yardım et! Allahım ne acıydı bu!
Okuduklarınız yakın tarihimize 22 şehitle yazılmış Aktütün çatışmasında geçer[1]. Yıl 1992 aylardan Eylül’dür. Şimdi acıyla hatırlıyorum o günleri, yardım isteyen askerimizin sesi kulağımda çınlıyor. Sonra Dağlıca aklıma geliyor, yapılan telsiz çağrılarını duyar gibi oluyorum: Komutanım yardım et, Komutanım yardım et! Ardından korkunç bir çatışma ve şehitlerin görüntüleri, aileleri, çocukları geçiyor bir bir gözlerimin önünden. Acı dolu feryatlar yakıyor bizi. Yüreğimiz yanıyor, kim dayanabilir bu acıya diye kendime soruyorum. Bizi bu hallere kim düşürdü, diyorum kim? Mehmetçiği bu hallere kim düşürdü? Hiç aklınıza gelmiyor mu bu soruyu sormak?
Bu karakola yani Aktütün’e, ondan öncesi 30 Ağustos 1992’de Alan’a saldırıyı yapan kim, biliyor musunuz?
Osman Öcalan, Hakurk alan sorumlusu, İmralı’da yatan katilin kardeşi…
Şimdi fırıncılık yapıyormuş, 16 yaşında bir kızla evlenmiş, Kanal D televizyonu düğün haberlerini gösteriyor bize…
Osman Öcalan kimdir? 74 askerimizin katilidir!
Ey adalet! Ey Hükümet! Sesimizi duyuyor musunuz!
Osman Öcalan 74 vatan evladının katilidir!
Gizli tanıklarla Türk Ordusu’nun Ordu Komutanı hakkında terör örgütü lideri diye dava açanlar, bizi duyuyor musunuz!
Osman Öcalan katildir, katil!
Biz açık tanığınız, sesimiz size ulaşmıyor mu? Duymuyor musunuz bizi; Osman Öcalan 74 askerimizin katilidir!
Bu katil, Talabani’nin yanında ve himayesindedir. Süleymaniye’de oturmaktadır. Alın size Milliyet Gazetesi’nin haberi(http://www.milliyet.com.tr/2008/02/27/son/sontur14.asp);
Terörist Abdullah Öcalan'ın kardeşi, PKK'nın eski yöneticilerinden terörist Osman Öcalan, örgütten birlikte kaçarak evlendiği İran Kürtlerinden olan, Jiyan kod adlı Keve Suci'den boşandı. Boşandıktan kısa bir süre sonra yeniden evlenmeye hazırlanan Öcalan, Kuzey Irak'ın Dohuk kentine bağlı Akre ilçesinde 22 yaşındaki bir kızla hayatını birleştirdi.
PKK'dan ayrılarak Yurtsever Demokratik Parti'yi kuran, oradan da "partinin ilkelerini ihlal ettiği" gerekçesiyle ayrılmak zorunda kalan Öcalan'ın, örgütten kopmayı göze alarak evlendiği Keve'den iki erkek çocuğu oldu. Süleymaniye'nin Köysancak ilçesinde oturan ve fırın açarak esnaflığa başlayan Öcalan ile eşi Keve arasında şiddetli geçimsizlik başgösterdi.
52 bin dolar harcadı
Geçen ay mahkeme kararıyla boşandığı öğrenilen Öcalan, ikinci evlilik için hazırlık yapmaya başladı. Dohuk'a bağlı Akre kasabasından 22 yaşındaki bir Kürt kızıyla tanışan Öcalan, gelin adayına 2,5 kilogram altın aldı. Öcalan'ın evlilik için 52 bin dolar para harcadığı öğrenildi.
Öcalan'ın evlilik hazırlıklarına başlayıp davetiye bastırması üzerine, gelişmelerden rahatsız olan eski eşi Keve'nin Avrupa'ya gitmek için hazırlık yaptığı belirtildi.
Örgütten ayrılış nedeni konusunda "Ayrılmak çözüm aramaktır" başlığını kullanarak bilgi veren Öcalan, birbirini sevenlerin örgütte idam gibi ağır cezalara çarptırıldığını, kendisinin de aşık olmasının idam cezası almasında etken olduğunu söylemişti.
Ancak örgütle bağını kopartmasına neden olan aşkını bitiren de 22 yaşındaki bir Kürt kızı oldu...
Ne olacak şimdi? Bu katili yakalamayacak mısınız?
Bu katil hakkında dava açmayacak mısınız?
Ama bu katille çatışan bizim gibi insanlar hakkında, gizli tanık değil, gizli bilirkişi bulup soruşturma yapacaksınız, öyle mi?
Ama gerçek katiller ortalıkta cirit atacak öyle mi: http://www.medyafaresi.com/haber/19910/guncel-bakanin-emekli-albaydan-ilginc-istegi-cemil-cicek-ne-istedi.html
Bir devlet bakanı teröristlere cirit attıracak öyle mi: http://www.gazetehayat.com/haber/100-terorist-cirit-atiyor/45556
Bu gidişat iyi değil, evlatlarımızın katillerinin davulla zurnayla karşılatılması, iyi değil…
Katiller ortalıkta cirit atarken, Türk Ordusu Komutanlarının terörist diye yargılanmaya kalkışılması, iyi değil…
Katil teröristlere ait kemiklerin toplu mezar diye gösterilirken, şehitlerimizin katillerinden hiç bahsedilmemesi iyi değil…
İçimiz hiç rahat değil, Anadolu’da ateşle oynanıyor gibi bir his var içimizde…
Gidişat iyi değil…
__________________
[1] Şemdinli’de Sınırı Aşmak, anı, Erdal Sarızeybek, Pozitif Yayıncılık, 2006.
Erdal SARIZEYBEK, 19 Ocak 2011
News
Site map
SitemapIndex
RSS Feed