ALT-ÜST KİMLİK
Türkiye’de alt kimlik-üst kimlik üzerine uzun süredir çözümlemeler yapιlιyor.
Bu çözümlemelerin kimi ‘bilimsel’ açιdan yetkin de olabilir.
Ancak son dönemde tartιṣma, alt-kimlik üst-kimlik tartιṣmasιnι da aṣmιṣ, kimlik tanιmlamasιnιn alt-üst edilmesi noktasιna ulaṣmιṣ bulunmaktadιr.
Öyle ki YeCeHePe’nin Adιyaman milletvekilini partsinden istifa ettirmiṣtir.
Kimbilir daha kaç kiṣi istifa edecektir.
‘Kimlik konusu’nda kulaktan dolma bilgilerle ‘istifa etmek’ ṣöyle dursun, ‘iç savaṣ’ çιkarmaya teṣne ‘örgüt’ler bile kurulmuṣ değil midir ?
Ve bu konuya yakιn kiṣiler de 'istifrağ’ edecek duruma gelmiṣlerdir.
Öncelikle bilinmesi gereken dünya genelinde ‘saf kan’ bir ‘millet’ bulmanιn olanaksιzlιğιdιr.
‘Eṣyanιn doğasι gereği’ böyledir.
Klan, kabile, aṣiret her ne ise o, ‘saf kan’ olabilir.
‘Eṣyanιn doğasι gereği’, bu insan topluluğu, ‘insanlιğιn barbarlιk aṣamasι’ndadιr denir.
‘Millet’ denilen insan topluluğu ise insanlιğιn ‘uygarlιk aṣamasι’nda ortaya çιkmιṣtιr.
Burada ‘uygarlιk’la anlatιlmak istenen, Batι’da ‘modern zamanlar’ diye adlandιrιlan dönemdir.
‘Devlet-ulus’larιn ortaya çιktιklarι dönem de denilebilir.
En belirgin olarak da Büyük Fransιz Devrimi’yle biçimlenmiṣtir.
İlkeleri ise ‘özgürlük, eṣitlik ve kardeṣlik’ olarak belirlenmiṣtir.
Kuṣkusuz ‘Fransιz Milleti’nin 1789’dan itibaren hemen ve tümüyle özgür, eṣit ve kardeṣ olduğu söylenemez.
Hani o çalkantιlι dönemler; ikinci, üçüncü cumhuriyetler, yeniden imparatorluklar, 48 ve 71 devrimleri boṣuna yaṣanmamιṣtιr.
Hep o ‘özgürlük, eṣitlik ve kardeṣlik’ ilkelerini yaṣama geçirmek için yaṣanmιṣtιr.
‘Fransιz milleti’ demek ki dokuz çeyrek yüzyιldιr bu ilkeler uğruna savaṣιm vermektedir.
Türkiye’de ise bu savaṣιmιn tarihi yüzüncü yιlιnι henüz doldurmuṣtur (1908).
Ve Cumhuriyet’le birlikte, ‘Türkiye Cumhuriyetini kuran halka Türk milleti denir’ tanιmlamasιna ulaṣmιṣtιr.
Ne var ki, ne yüzyιl önce ne de bugün ‘saf kan Türk’ aramak kimsenin aklιndan geçmiṣ değildir.
Ancak Türkiye Cumhuriyeti Devleti sιnιrlarι içinde yaṣayan herkesin, ‘özgür, eṣit ve kardeṣ’ olmasι ilke olarak kabul edilmiṣtir.
Bu ilkelerin yeterince uygulanmasι için verilecek her türlü savaṣιm ‘haklι’ ya da ‘yerinde’ görülebilir.
Ancak son otuz yιlda Kürtçü’lerin ve son on yιlda Alaca Karanlιkçιlar ile Kürtçü’lerin birlikte verdikleri savaṣιmιn sözkonusu ilkeler ile uzaktan yakιndan bir ilgisi yoktur.
Bugün yasalaṣtιğι söylenen ‘anadilde savunma hakkι’ gibi bir ‘hak’kιn ne özürlük, ne eṣitlik, ne kardeṣlik ve ne de adaletle herhangi bir ilgisi vardιr.
Bu yasa, Cumhuriyet’in temelinden bir temel taṣιnιn daha sökülmesi demektir.
Bu yasa, Türkiye Cumhuriyeti’nin yurttaṣlarι arasιndaki ‘eṣit’liğin bozulmasι demektir.
Bu yasa, Türkiye Cumhuriyeti yurttaṣlarι arasιndaki ‘kardeṣliği’ ortadan kadrmanιn yasalaṣtιrιlmasι anlamιna gelmektedir.
Ancak yasa çιkmιṣtιr.
Ve yasaya karṣι olanlar bir kez daha ‘demokrasi’, ‘özgürlük’ ve ‘kardeṣlik’ karṣιtι olarak nitelendirilmiṣlerdir.
Cumhuriyet’in ilkelerini yaṣama geçirmenin savaṣιmι, ülkesine göre yüzyιlι bulan bir zaman dilimine de yayιlabilir diyorduk
Çünkü bu aynι zamanda bir ‘uygarlιk savaṣιmι’dιr da..
‘Türkiye Cumhuriyeti’ ise hedefine ‘uygarlιklar ötesi’ni koymuṣ bir cumhuriyettir.
O uğurda ilerlerken bu tür ‘sözde yasa’larι tarihin çöplüğüne atacağι ise kesindir.
Habip Hamza Erdem