AZINLIK MALLARI

Azınlık malları ikiye ayrılır : tașınır mallar ve tașınmaz mallar.
Bulundukları yere göre de ikiye ayrılırlar: yurt içindekiler ve yurtdıșındakiler.
Elmenliklerine (zilyetlik) göre ise birkaça ayrılabilirler:
Kendi adlarına kayıtlı olanlar, yakın akrabaları adına kayıtlı olanlar ve iș ortakları adına kayıtlı olanlar vb.
Dönemsel olarak da çıraklık döneminde edinilenler, kalfalık döneminde edinilenler ve ustalık döneminde edinilenler diye ayrılabilirler.
Çıraklık döneminde edinilenlerden tașınır olanlar eș ve çocuklarının banka hesaplarında ya da kasalarında saklanabilirler.
Çıraklık dönemi tașınmazlarının büyük olasılıkla kendi adlarına kayıt altına alınmıș olamaları da düșünülebilir.
Bunlar ‘hukuku dolanmak’, ‘resmi kurumları dolandırmak’ ve ‘milleti kandırmak’ için zaman içinde pek bir değișiklik göstermezler.
İki daire, bir yazlık, az biraz arsa olarak yerlerinde sayıyor olabilirler.
Kalfalık dönemi tașınır ve tașınmazları yavaș yavaș uluslararası alanda boy göstermeye bașlarlar.
Yabancı bir ülkede Türk șirketlerindeki paylar ya da yabancı ülkelerden kat, daire ve ya da bahçeli evler bu gruba girerler.
Kalfalık döneminde yakın akrabaların yerini yerli ve yabancı iș ortakları almaya bașlamıșlardır.
Bunlar zaman zaman acil ödemeler için kullanılabilirler.
‘Bizim kıza yirmi-yirmibeș, oğlana otuz-otuzbeș gitmesi gerek’ șelindeki bir ‘talimat’ resmi kayıtlara girmese de ‘kaset kayıtları’na takılabilir örneğin.
Ustalık dönemi tașınırları için ‘diplomatik valiz’ ya da ‘uçan vaiz’ler kullanılır genellikle.
Valiz uçar da vaiz uçmaz mı?
Ne var ki ‘uçurulan tașınırlar’ın dini ve imanı yoktur.
Bilinen ‘papaz kaçtı’ küreselleșerek ‘papaz uçtu’ya dönüșmüș olur.
Ustalık dönemi tașınmazları ise çoğunlukla yurtdıșından edinilirler.
Belçika kralı, Kongo’yu sömürgeleștirdiği zaman, ülkeyi kendi adına kayıt altına aldırmıștır örneğin.
Ve Belçika Kongosu 1908’e değin kral II.Léopold adına kayıtlı kalmıștır.
Ne var ki, tarihin belli dönemlerinde, bir insan ömrüne sığdırılan mal ve mülk edinimlerinin bir sonraki kușağa aktarıldığına ilișkin bir kayıt bulunamamıștır.
Saddam, Ben Ali, Hüsnü Mubarak, Muammer Kaddafi yakın örnekler olsun.
Tașınır ve tașınmazlar șöyle dursun, tıksırıncaya değin yedikleri burunlarından getirilmektedir.
Kendilerinden önce çocuklarının burunlarından ‘fitil fitil’ getirildiği bilinmektedir.
Türkiye’de, șu bayram gününde yapılacak en iyi dua, Tanrı’dan kimseyi ‘azınlık’ durumuna düșürmemesini dilemek olmalıdır o halde.
‘Kurban olduğum Allah’ım verdikçe veriyor’ diye sevinenler azınlık olmaya bașladıklarının ayırdında olmayabilirler.
Mallarına elkonulduğu zaman ‘azınlık’ olduklarını anlayabilirler ancak.
Tarihsel olarak, kapitalizmin merkantil așaması ile yönetimlerin monarșik așamasında bu tür ‘azınlık’ların azıttığı görülmektedir.
Tunus, Mısır, Libya ya da herhangi bir ‘Arap’ ülkesinde kapitalizmin merkantil așaması ya da yönetimin monarșik așamasının așılabildiği söylenebilir mi?
Eh o zaman tașınır ya da tașınmaz malların burunlarından getirtilmemesi için herhangi bir neden yok demektir.
Türkiye’de ise Cumhuriyet’le birlikte ‘azınlık’ sorunu çözülmüș idi.
Özal ile bașlatılan ‘azınlık yaratma süreci’ bugün geleceği yere gelmiș bulunmaktadır.
Bundan sonraki süreç ‘burunlarından fitil fitil getirtilecek’ olan süreçtir.

Habip Hamza Erdem