gönderen Ram » Cum Ağu 26, 2011 22:16
Banu AVAR'a bir eleştiri:
Mustafa Kemâl'i, ilkelerini, devlet yapımızı, yönetim düzenimizi (rejimimizi) geçelim; acaba Mollalar sarı saçlarınızı savurmanıza dahi katlanabilecek mi ki İran ile dostluk kurulabilsin¿?
Sömürgen yayılmacılar saldırıyor da, iyi hoş kenetlenelim de, bunlar hâlâ temelimize düşman değiller mi¿?
Bunlar yalnızca bizim gibilere değil, kendi halkının bir kısmına karşı da düşmandır. Hâl böyleyken bu, çok çok iyi niyetli bir istem olmuş oluyor.
Mevzuubahs olan; millete saltanatını, hâkimiyetini bırakacak mıyız, bırakmayacak mıyız¿? meselesi değildir. Mesele, zaten emrivâki olmuş bir hakikati ifadeden ibarettir. Bu, behemehâl, olacaktır. Burada içtima edenler, Meclis ve herkes meseleyi tabiî görürse, fikrimce muvafık olur. Aksi takdirde, yine hakikat usûlü dairesinde ifade olunacaktır.
Fakat ihtimâl, bazı kafalar kesilecektir!