BİRAZ DAHA TRUMP
Geçen yazıda, Trump’ı küçümsemenin ancak kendi kendini aldatmak demek olduğuna işaret ederek, Trump’la neler olabileceği konusunu biraz daha açacağımızı söylemiştik.
Yalçın Küçük’ün her ABD başkanının kendine özgü bir ‘öğreti’ (doktrin) geliştirdiğine ilişkin savını anımsayarak acaba Trump’ın da yeni bir ‘öğreti’ geliştireceği söylenebilecek midir?
Bunun için henüz erken diyelim.
Çünkü ‘kuram’ her zaman ‘eylem’den sonra gelmektedir.
O nedenle, öncelikle Trump’ın neler yapacağını görmemiz gerekiyor.
Bununla birlikte, bugüne değin neler yaptıklarına biraz daha yakından bakarak kimi çıkarsamalar yapabiliriz.
Dış basında, Trump’ın seçim başarısının, sadece bir seçim kazanmak değil ama tersine Amerikan Devlet Aygıtı’nın ‘seçim oyunu’ ve ‘siyasal sistemi’ne nasıl egemen olduğu konusuna ilişkin saptamalar yer almakta. (Sa large victoire montre au contraire la maîtrise de l’appareil d’État américain sur son jeu électoral et son système politique).
Burada ABD seçimlerinin, Fransızların ‘Suffrage universel’ dedikleri ve bizde ‘genel oy (-lama)’ denilen, ve ne kalıtımsal, ne parasal ve ne de herhangi bir yere bağımlı olmadan, her yurttaşın öz iradesiyle yaptıkları bir ‘seçim’le herhangi bir ilişkisinin bulunmadığının altını çizelim.
ABD seçmeninin ‘bilinçli’ olduğunu ileri sürmek, ne yurttaşlık bilinci ve ne de genel olarak ‘irade’ kavramını bilmemek demektir.
O nedenle, örneğin Tump ya da herhangi bir ABD Başkanı’nın Amerikan halkının ‘iradesi’ni temsil ettiğini söylemek, en azından ‘siyaset bilimi’yle ters düşmek olacaktır.
Tam da bu nedenle, demokrasi demokrasi diyenlerin, biraz durup ‘Amerikan Demokrasisi’nin ‘ne’ olduğunu öğrenmelerinde yarar var diyelim.
Burada konuyu dağıtmadan, Trump’ın, ABD’ye özgü bu ‘seçim oyunu’nu, gerek medyatik yüzü, gerek ‘servet sahibi’ olması ve gerekse ‘son dönem servet sahipleri’nin desteğini alması dolayısıyla kolaylıkla aştığını söyleyerek geçelim.
ABD ‘siyasal sistemi’ ise, Alexis de Tocqueville’in (1805-1859) hayranlıkla söz ettiği ‘koşulların eşitliği’ ilkesinin tam tersidir.
ABD ‘siyasal sistemi’, kuruluşundan itibaren ‘güçlü olanın kazandığı’ bir sistem olmuştur ve aynen devam etmektedir.
Oysa koşulların eşitliği, Tocqueville’in de belirttiği üzere ‘yurttaşlık’a açılacaktır.
O nedenle ABD’de, gerçek anlamıyla ‘yurttaşlık’tan bile sözedilemez.
İster istemez konudan uzaklaşıyoruz ama biz Trump’ımıza geri dönecek olursak, Trump’ın, ABD ‘seçim oyunu’, ‘siyasal sistemi’ ve her ne denilecekse o, ama ABD Devleti’ine egemen olduğunun altını çizmemiz gerekiyor.
Ve Trump’ın ABD’deki ‘üretim yapılanmasını yeniden örgütleyeceği’ söylenmektedir.
İşte burada ‘yapay zeka’, ‘robotik’, ‘yıldız savaşları’ falan gibi konular gündeme geliyor.
Ancak ‘öğretisel olarak’ bildiğimiz ‘düşük yoğunluklu savaş’ yerine Trump’ın ‘yüksek yoğunluklu savaş’a (guerres de haute instensité) geçeceği söylenmekte.
Hatta kabaca, üç-beş-on yıllık savaşlar şöyle dursun, yüz ve hatta bin yıllık savaşları da sonlandıracakmış Trump.
İşte zurnanın zırt dediği yer burası olsa gerektir.
Böyle vurdulu-kırdılı ya da hot-zotlu yaklaşımların, zaten parlamaya hazır kimi bölgelerde apansız alev topuna dönüşmesi kaçınılmazdır.
Olacaksa bir an önce olsun diyerek bir ‘Dünya Savaşı’, demek ki Trump’la birlikte pekâla mümkün görünüyor.
Kaldı ki, dış basında Trump’ın zaten bu amaçla göreve getirildiği söylenmektedir.
Ancak ve ne var ki, son tümceyle birlikte, yukarıdan itibaren yazdıklarımıza tamamen ters bir duruma gelmiş olmayacak mıyız?
Yani Trump mı, o güç ve becerisiyle ABD’nin başına geçmiştir yoksa belli çevreler mi, ki yeniden anmamıza gerek yok, Trump’ı başımıza getirmiştir?
Buna da ‘Trump diyalektiği’ diyerek burada keselim.
Kaldı ki daha çok Trump yazacağımız görünüyor.