BUNLARI KİM SEÇTİ?
Dr Recep “bizi Tekel ișçisi seçmedi” diyor.
Doğrudur. Bunları TEKEL ișçileri de seçmedi, SEKA ișçileri de..
Memur seçmedi, köylü seçmedi.
Doktorlar seçmediler, eczacılar seçmedi.
Öğretmenler seçmediler.
Pekiyi kim seçti?
George seçti, Hans seçti; İzak seçti, Abdoulwahab seçti.
Doğruya doğru eğriye eğri demek gerek.
Onlar seçti ama, Türkiye’de de bir anayasa var idi; seçim yasası var idi.
Yaslara göre O’nun seçime bile girmemesi gerekiyordu. Seçim yasaklı idi.
Baykal’ın hoșgörüsü, Yüksek Seçim Kurulu’nun ‘hukuk dıșı onayı’ ve Genel Kurmay Bașkanının ‘görevi kötüye kullanma’ları sonunda sözde ‘seçilmiș’ oldu.
Türk halkı buna ses çıkardı mı?
Hayır, ‘Kader böyleymiș’ dedi; kaderine razı oldu.
Devlet ișlerine ‘kader ve kısmet’ de böylece girmiș oldu.
Doğaldır ki, kader ve kısmetin egemen olduğu bir ülkede de ‘hak’ değil olsa olsa ‘merhamet’ olur .
‘Seçilmiș’ gibi duranlar da Tanrının bir lütfu.
Bu tür bir yönetim biçimi de ‘cumhuriyet’in dıșında herșey olabilir ama cumhuriyet olmaz.
Yasamada çoğunluğun sağlanması bașka yasaların kuralına uygun çıkarılmaları bașka șeyledir.
Tanrının lütfu’nun gece düșünde gördüğü șeylerin sabah kalktığında ‘yasa’ olarak çıkarılmıș olduğunu görmesi ‘yasama erki’ kavramına girmez.
Tanrının lütfu’na ‘muhalif’ olanların ertesi gün ‘zindanlara atılıyor’ olması da ‘yargı erki’ kavramına sığmaz.
Tanrının lütfu’nun ‘kapıya koyarım’ dediği adamlardan ‘yürütme erki’ doğmaz.
Ve yasama, yürütme ve yargının olmadığı rejimler de, hiçbir koșulda ‘demokratik’ diye adlandırılmazlar.
Ne ki ‘kader böyle imiș’!
Șimdi Tekel ișçileri ‘merhamet’ dileniyorlar.
‘Dilenme’ye değin vardı bu ișin sonu.
Bakalım Tanrının Lütfu ‘ne verecek’?
Ne verirse ‘kısmet bu kadarmıș’ mı denilecek?
Oysa, cumhuriyet demek zaten laiklik demektir ama laik bir cumhuriyette diyelim; ișçi ve köylünün, memur ve emeklinin değil ‘özlük hakları’ için ama salt ‘ücret artıșları’ için bile bakanın ve bașbakanın ‘yakasından tutması’ en ‘kutsal hakkı’dır.
Hem de ‘en kutsal hakkı’dır.
O nedenle Tekel ișçileri salt ‘özlük haklarını’ almakla yetinmemelidirler.
O haklarına ‘el koymaya’ yeltenen yöneticilerden hesap sormalıdırlar.
Kimmiș bunlar?
Seçmedikleri birileri.
Ülke ‘ișgal’ altında mı yoksa?
Kim bilir? Kime sorsak acaba?
Adam ‘beni siz seçmediniz’ diyor.
Hala inanmıyor musunuz?
Habip Hamza Erdem