BÜYÜK ACI
Soykırımın Ermenice’si ‘Büyük Acı’.
Hani eski Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Barak Obama demiști ya, soykırım dememek için.
Hani Ermeni’lerden özür dileyenler de, ayıp olmasın diye soykırım demezler, ‘Büyük Acı’ derler ya.
Șimdi bu özürlüler, pardon özürcüler ’24 Nisan Büyük Acı Bayramı’ diye bir kutlu gün bașlatıyorlarmıș.
‘Milliyetçiliğe ve ırkçılığa karșı’ olsun diye.
Bağımsızlığa karșı da olsun mu diye sorulsa, özürcübașıcılar ‘olsun’ diyeceklerdir kesinlikle.
Kemalizm’e karșı da olsun mu?
Olsun.
Birlik ve bölünmezliğimize karșı da olsun mu?
Olsun.
Cumhuriyetimizin tüm niteliklerine karșı da olsun mu?
Olsun.
Emperyalizme de karșı olsun mu?
Kesinikle olmasın.
İrticaya karșı da mı olmasın?
Hayır olmasın.
Eh bu ‘bayram’dan daha büyük bir ‘Acı’ olabilir mi?
Düșünce özgürlüğü, demokratlık, hem solculuk ve hem de liberallik adına yapılan bu tür ‘melanet’likleri izlemek bile bașlıbașına büyük bir ‘Acı’ veriyor insana.
Șimdi bunlar, bu ‘aydın’ ve ‘sanatçılar’ grup grup devlet katında da ağırlanmıyorlar mı, ‘Acı’ oluyor katmerli ‘Büyük Acı’.
İnsanın burnunu sızlatıyor gerçekten.
Ahmet Türk ya da neydi o bakan onlara sorun isteseniz.
Yüreğini daraltıyor insanımızın.
Ve bunlar bu ‘demokratik ortamda’ ‘demokratik haklarını’ kullanıyorlar.
Yurduma, ulusuma, kurucuma, bağımsızlığıma küfrediyor adam.
Șehidime, akan kanıma, onuruma, namusuma dil uzatıyor.
Acıların en büyüğünü yașatıyor bana.
Onun o aptal, hain ve alçakça saldırılarını izlemek zorunda kalıyorum.
O konușuyor ben bakıyorum.
Basın da onların elinde yayım da.
Güç de onlarda para da.
Gözümün içine bakarak yalan söylüyor.
Kibar kibar, ‘sivil sivil’ ya da ‘medenî’..
‘Acı’ öyle değil böyle olur diye tattırmayı tasarlamak yakıșmıyor bana.
Pekiyi ama nereye kadar?
Daha ne kadar çakilebilir bu ‘Büyük Acı’?
Tek diși kalmıș o canavarın son diși bunlarmıș demek ki.
Çürük mü çürük, irinli mi irinli..
Ne ki yeniden boğacak bu ‘millet’ onları.
Tükürük denizinde hem de.
Tuh olsun size.
Milyon kerre tuh..
Habip Hamza Erdem