Büyük Milletimize

TEOMAN ALİLİ

Seçimlerin hemen öncesinde ve sonrasında şahsımın yazılarına yönelik bazı eleştiriler ve benim hakaret sayacağım bazı yorumlar internette dolaşır oldu. Öncelikle herkesin yazısı eleştirilebilir, herkesin cümlelerinde hatalar olabilir ancak bu hatalar yazıyı yazan insanın ideolojisini ve dünyaya bakışını sorgulama hakkı vermez. Cümle eleştirisi başka şeydir “tuzak” kuramı başka şey. Öncelikle “Kendine Türk diyenler ve Türk demeyenler” kavramı üzerinden yapılan eleştiriye bir yanıt vereyim. Benim o cümlede ki kastım elinde silah cumhuriyete saldıran teröristleri bir taraf olarak görmek değildir. Onlar benim için batı destekli bölücü teröristlerdir ve ben hayatımı bölücülüğe karşı savaşarak geçirdim. Elbette bu savaşı elimdeki en iyi imkan olan kalemimle ve haberlerimle yaptım. Türkiye’de “Büyük Milletimiz” sözüyle program açan benden başka bir sunucu yoktur. Bu sözü söylerken popülizm yaptığımı iddia edenler oldu fakat ben içimden geleni söylüyordum ve söylüyorum. Bugün Türkiye’de bir gerçek vardır o da bazı kesimlerin kendisini Türk Milleti’nin bir parçası olarak görmemesidir. Demek ki öncelikle bu kesimlere Türk Milleti’nin ne demek olduğunu anlatmamız gerekiyor.

Elimizde hala kendine Türk demeyen insanların ikna edilmesi için imkanlar vardır. Benim bugün hangi nedenlerle nerede yaşadığımı sanırım çoğu dostumuz biiliyordur ayrıca Türkiye ile Türk milletine olan sarsılmaz bağlılığımı sorgulayacak bir insanın varolduğunu görmek beni gerçekten çok üzdü. Elbetteki iş ülkemizin silahla savunulması noktasına geldiğinde en önde ben savaşırım. “Yugoslavya Dersleri” kitabının yazarıyım. Daha yeni yazımda şu cümleleri kullandım: “O’nun en büyük tarafı millet yaratmasıydı. 10. Yıl Nutku’nu hatırlayın: “Türk Milleti Zekidir, Türk Milleti çalışkandır...” hep Türk ve Millet kelimelerini yan yana kullanmaya çalışmıştır. O yüzden altın sözü: “Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türkiye halkına Türk milleti denir” olmuştur. Mustafa Kemal kurtuluş için birlikte mücadele etmenin gerekli olduğunu kavramıştır bu yüzden büyüktür. Bugün Türkiye’de işte bu büyük nitelemeyi Millet olma bilincini yaşatmak zorundayız. O güzel ülke de herkesin tek bir millete mensup olduklarını iyice kavratmalıyız. Millet olmak eşit olmak demektir. Eşit yurttaşlar olarak aynı toprakları ekmek biçmek, aynı suyu içmektir.Bugün ülkemiz bir mayının üstünde durmaktadır. O mayına zorla bastırıldık ve zorlanırken Kemalist Devrimimizi kaybettik. Şimdi mayındaki ayağımız yerinden oynasın diye çekiştirilip duruyoruz. Şimdi Spartaküs’ün sözünü hatırlayalım “ya birlikte savaşırız, ya tek tek ölürüz.” Karşımızda Theokles’ten daha büyük bir düşman var artık bizzat mazlumlar olarak zalimlere, efendilere karşı savaşıyoruz. Artık köle değiliz ama yine kendini efendi sananlar var. Birlikte savaşacağız, mazlum milletimiz ve mazlum milletler zalimlere karşı birlikte savaşacağız. Nazım’ın haritamızı tasvir edişini hatırlayıp “Akdeniz’e uzanan Kısrağın” kulağına Akif’in sözlerini fısıldayacağız: “Arkadaş yurduma alçakları uğrutma sakın...”

Değerli dostlar her türlü eleştiriye hatta saldırıya açığım ama “beni bölücü teröristleri şirin göstermeye çalışan humanist tuzaklar kurmakla” suçlayanlara sadece sitemimi dile getiriyorum. Ayrıca yazılanları doğru okumak gerektiği kanaatindeyim. “Gladyo’nun safında olmak gladyocu olmak” anlamına gelmiyor. Gladyo’nun üç nötr hareketinden biri olan Zaire operasyonunda Muhammed Ali’nin düştüğü hata gibi. Zaire’de halkın lideri Lumumba’yı deviren Gladyo iktidara getirdiği darbeci lideri şirin göstermek için müslüman ve siyah Muhammed Ali’yi Zaire’de bir maça götürdü. Rakibi sakatlık geçiren Ali, uzun bir süre Zaire’de kaldı ve Amerikancı darbeci Mobutu Seseseku halkına Muhammed Ali üzerinden şirin görünürken bütün dünya da özgürlük savaşçısı olarak tanındı. Yani Muhammed Ali bilmeden Gladyo’nun safında yer almıştı ama bu durum Muhammed Ali’nin fikirlerini ve o fikirlerin değerini değiştirmedi. O yüzden ben kendi payıma cümlelerimden rahatsız olanlardan özür dilerim. Ancak bir sosyalist olarak önce insanları sevdiğimin altını çizerek uğrunda sürgün yaşadığım ve belki de asla dönemeyeceğim ülkeme sıkılan her kurşunun bedenime saplandığının bilinmesini isterim.

---

TEOMAN ALİLİ, 20 Haziran 2011