Cemil İpekçi Hindistan’a Kaçmayacak, Şükürler Olsun!..

Haşim Kılıç, AKP’nin kapatılmadığını açıkladığında ilk aklıma gelen şey bu oldu ve sevincimi gizleyemeyip “Allah!” diye bağırmışım…

İtiraf edeyim ki ben, AKP’nin kapatılmasından en çok bu açıdan endişe ediyor; ancak okuyucularımız tepki gösterir diye konuyu gündeme getiremiyordum. Şimdi artık olayın bütün boyutları konuşulacağına göre işin bu kısmını da tartışmakta beis yok.

Cemil İpekçi, sürmeli gözlerini üzüntülü bir ifadeyle süze süze, “AK Parti kapatılırsa, ben varımı varidatımı bırakıp Hindistan’a giderim” dediği günden beri, AKP ile biz muhalif insanlar arasındaki anlaşmazlıkların ülkeye giderek zarar verdiğini düşünmeye başlamıştım. Daha önce halkımızın “Hadi len simit!” diye fikir beyan etmesini yasakladığı kesimin, böyle televizyonlara çıkıp derin siyasi analizler yapmaya başlamaları AKP sayesindedir. Demek ki biz, “AKP demokrasi getirmek görüntüsü altında BOP projesine payandalık yapacak bir faşizme hazırlanıyor” diye kuruntu yaparken yanılmışız. Bir ülkede eşcinseller “kendimi özgürce ifade edebiliyorum” diyorsa; bunların ‘kocalarıyla’, “Bekir’leriyle” falan yaz tatili yapmakta olduklarını biz, namazında niyazında adamların çıkardığı gazetelerden okuyabiliyorsak, o ülkede demokrasi var demektir.

Cemil İpekçi Hindistan’a gitmiyor, müjdeler olsun! Bir “muhafazakâr eşcinsel” kolay yetişmiyor..Türkiye ne çektiyse beyin göçünden çekti !. Artık aramızdaki kavgaları bir yana bırakıp böyle ‘değerlerimizi’ korumasını bilmeliyiz. AKP kapatılsaydı, geçtim içine yuvarlanacağımız siyasi ve ekonomik krizi, Orhan Pamuk’un Manhattan’a göç ettirilmesinden sonra Cemil İpekçi’nin de Hindistan yollarına düşmesini çağdaş dünyaya nasıl izah edecektik? AB’nin eleştirilerinden, Türkiye’yi kınayan bildirilerden nasıl başımızı alacaktık?

Anayasa Mahkemesi’nin kararı tartışırken, ‘Cemil İpekçi faktörünü’ dikkate aldığını tahmin ediyorum. Sonra, birbirini yiyip duran bu iki kesimi, yani laik-milliyetçi-ulusalcı-devletçi (ne derseniz deyin) kesim ile ılımlı İslamcı- liberal-federasyoncu-ikinci cumhuriyetçi takımını temsil eden insan figürlerine bir bakar mısınız?

Bir yanda ceberrut gibi suratıyla Sabih Kanadoğlu, diğer yanda güneşten yanmış kadife teni ve sürmeli gözleriyle Cemil İpekçi! Aklı ve estetik duygusu olan hangi insan, kendisini Sabih Kanadoğlu’na daha yakın hissedebilir…

Bizi ülke olarak büyük bir utançtan kurtaran Anayasa Mahkemesi’ne teşekkür ediyorum…

Bundan sonra ne olacak?

Karar kimin zaferi anlamına geliyor? Tayyip Erdoğan, Haşim Kılıç’ın (nedense pek sert ve yüksek bir sesle) yaptığı uyarıları dikkate alıp kendini ‘merkeze doğru’ çekecek mi; yoksa bu kararı ‘nihai zafer’ olarak görüp ‘tiranlığa’ doğru emin adımlarla yürüyecek mi?

AKP’nin kapatılacağından pek emin olarak coşup taşanlar, rüzgârın karara saatler kala aniden değişmesiyle, “Tayyip Bey aklı selim adamdır, herkesi kucaklayacak bir politika uygulamaya başlayacaktır” diye tırsık tırsık konuşmaya başladılar…

Tayyip Bey kucaklasın sizi e-mi!

Siz hayatınızda bu kadar fırıldak bir medya gördünüz mü? “Muhafakâr eşcinseller” kadar bir çizgide duracak erkekliği gösteremeyenler var..Eğer şimdi AKP kapatılmış olsaydı, herkes elinde bir adet urgan, darağacı kurmak için Ankara’ya doğru yola çıkmış olacaktı.

Şimdi, “Kucakla bizi Tayyip Bey..” diye gerdan kırıyorlar…

Kucakla onları Tayyip Bey! Büyük gazetelerdeki köşelerinden, yüksek raytingli televizyonlardan bel kıvıranları bir güzel kucaklayıp Ergenekon kapsamında F tipi cezaevlerine naklet…

Netice: Sistem mi AKP’ye ‘bir şans verdi’, yoksa AKP mi ‘sisteme şans verecek’ yakın bir zamanda hep beraber göreceğiz. Ne AKP ve Cemil İpekçi fazla sevinsin, ne de AKP’nin kapatılmasını isteyenler karalar bağlasın. Merak edilmesi gereken soru şu: Kendisine yaşatılan bu ‘geçici mutluluk’ karşılığında AKP’den hangi diyet istenecek? İran orada, ekonomik kriz burada…Artık ‘mazlumu oynama’ şansının ebediyen kaybedilmiş olması da öteki yanda. Allah AKP’nin yardımcısı olsun. Bize ne olacak, sırtımızda yumurta küfesi yok. F tipi cezaevinde bir sağa, bir sola döne döne yatıp kafamızı dinleriz…

---

Kaynak