CHP, BU GİDİŞLE GENE ÇUVALLAR…
“Size sesleniyorum…Unutmayın ki; en büyük savaş, Cehalete ve Gericiliğe karşı yapılan savaştır” Mustafa Kemal Atatürk…
Atamızı andığımız 19 Mayıs 2012 tarihi ne kadar sönük geçse bile, bugün milyonlarca olan Atatürk aşığı insanlarımız, hemen hemen her gün Atatürk’ü anmakta ve değeri giderek artmaktadır. Çünkü Türkiye Cumhuriyetinin kurulması için Osmanlının taktığı paşalık rütbesini yırtarak, canı pahasına, hayatın bütün keyfiyetinden uzak kalarak ve aklını kullanarak tepinip durmuş bir kahramandır. Ve dünya liderlerinin örnek aldığı bir siyasetçidir. Fedakârdır. Kişilik sahibidir. Okuyan insandır. Halkçıdır. Laiktir. Milliyetçidir. Ve daha birçok güzel meziyetlere sahip olan bir liderdir…
Peki, böylesine mükemmel bir insanın kurduğu partiyi yönetenlerde aynı meziyetler var mıdır? Bunu örnekleme yaparak anlatmaya çalışayım…Bize yakın bir örnek olsun ki inandırıcılığı da yüksek olsun…
Atatürk yaşasaydı ve ona şu soruyu sorsaydık, ne derdi?
“Sayın Atam, CHP’yi temsil edecek olan İl Yönetimlerinin nasıl olmasını isterdiniz?”
Sanırım Atatürk bu soruya şöyle bir yanıt verirdi;
“CHP’nin İl Başkanı ve yönetimi,
Devrimci ve halkçı kimliğinin herkesçe kabul gördüğü,
Bilgi birikimi ile tanınmış,
Davasına bağlılığını öne çıkartabilecek özelliklere sahip olan,
CHP’nin başarısının kişilerin başarısından önce geldiğini kabullenen,
Kişilikli,
Sadakatinden şüphe duyulmamış,
Birleştirici bütünleştirici tavrı ile herkesi kucaklayıcı davranışları olan,
Partililerin sevgisini güvenini kazanmış olan,
Ortak ekip ruhunu ortaya koyacak gönüllülük esasını benimsemede zorlanmayacak olgunlukta birileri olmalıdır.”
Şimdi bakalım, Tokat CHP İl Yönetimini inceleyelim;
Atamızın istediği özellikler var mı? Yok mu? Buna siz karar verin…
İl Başkanı Duran KUM, SSK’dan emekli. İlkokul mezunu. Şu anda dışarıdan ortaokulu bitirmeye çalışıyor…
Mustafa Akıntaş, Fotoğrafçı.
Arife Çirit, ev hanımı..
Suavi Çakıcı, emekli öğretmen
Ali Dündar, Beyaz eşya satıcısı
Birol Erem, Avukat
İlker Erkek, esnaf
Harun Hanoğlu, ( Eski ANAP’lı, eski MHP’li) Mühendis
Pakize Karaçayırlı, Ev Hanımı
Akgül Kaygusuz, Ev Hanımı
Nurettin Kendir, Emekli ( SSK’dan)
Ersin Kıran, Çiftçi
Muharrem Koşar Taşeron
Murat Onur Televizyoncu ( Lise mezunu)
Solmaz Öztürk Ev Hanımı
Erdal Polat Erdem Beton
Şirin Sayman Ev Hanımı
Mustafa Tanoba Emekli Öğretmen
Süleyman Tosun Esnaf
Buket Yazıcı Emekli Öğretmen
Taner Yeşilsu Gazeteci ( Lise mezunu)
CHP bu kadrosu ile Ak Parti ile mücadele edebilir mi?
Ne dersiniz?
Diktatörlük, bir tek Atatürk’te yoktu. Maalesef bugün etrafımıza baktığımızda her baş’ın kişisel hırsları ve koltuk sevdaları o kişiyi diktatör yapmaya yetmiştir. Her şeye ben müdahale edeyim, kararları ben vereyim, benim dediğim olsun…Bu tutum halkçı kimliğe sahip olan CHP’de var. En iyisini yapacak adam yerine bana itaat edecek adam lazım…İşte bu zihniyet ile yola çıkıldığında çuvallamamak elde değildir…
CHP, bu kadro ile yola devam ederse Atatürk’e de ihanette etmiş olacaktır. Kimse alınmasın lütfen, bugün 19 Mayıs bayramı eski coşkusuyla kutlanmıyorsa eğer, bu zihniyetten ötürüdür…
Kalın sağlıcakla…

Yazınızda iki tane büyük yanlış var, biri AKP kadrolarının çok eğitimli ve cahil olmadığını ifa etmesi, diğeri; parti kadrolarının akademik ünvanlı ve makam sahibi olanların ancak AKP ile başedeceği yanılgısıdır. Saydığınız kadronun ev hanımı veya ilkokul mezunu olması mücadele için bir engel olmadığı gibi yazınızda bu sınıfı küçük görmüşssünüz. Biz burada particilik oynamıyoruz. Bizim mücadelemiz vatandır. Vatan; o saydığınız ev hanımlarıyla, ilkokul mezunlarıyla, işçisiyle-köylüsüyle-hambalıyla kurtulur. Aksi durumda Nene Hatun'ları-bir çift yamalı çorapla kurtuluşa katkı sağlayanları inkâr etmiş oluruz...

Sevgili Vedat, size katılıyorum. Lakin bu kadronun ilimizde ki pasifliği, asosyal oluşları,kendilerinden daha güçlü olan demokrat,halkçı ve cumhuriyetçileri
partiye üye etmemek gibi bir kabahatleri vardır. Cepte 1 vekil var, çalışmaya ne gerek var diyen bir il teşkilatı ile, referandumda HAYIRCI köyleri gezip EVETÇİ'lerin
köylerine adım dahi atmayanlar ile, yerel gazetelerde muhaliflik yapmayanlarla mı bu vatan kurtulacak. Senin anlattığın insanlar bu vatanı kurdular, bunlar da kaymağını
yemeye çalışan sahte Cumhuriyetçilerdir...

Ak Parti hükümeti 12 Eylül zihniyetinin yasaklarından bahsederken,
kendi hükümetinin bu 19 Mayıs'ta Atatürk büstlerini polis çemberine
almalarına ( Çelenk Yasağı ) ne demeli...
İşte bu zinciri kıracak kudrette eğitimli, kültürlü sosyal demokratlara
ihtiyaç vardır...Cumhuriyeti, oturduğu koltuğa yapışarak, ses geçirmez
camdan izleyen yöneticilere yol verme zamanı geldi ve geçiyor...

Bakın, Banu Avar hanım il ilçe köy demeden geziyor ve halkı aydınlatıyor...
O kadar engellemelere rağmen direniyor...
Pes etmiyor...
Peki Banu Avar Cumhuriyetin ve Türkiye'nin hangi noktasında...
Hangi parti var arkasında...
Ya da hangi partinin hangi kademesinin yönetiminde...
Ben CHP Bu Gidişle Gene Çuvallar dememin nedeni bu üç beş satırda saklı...
En azıdan benim İlimde böyle...Direnme yok, aydınlatma yok...
"Körler ve sağırlar birbirlerini ağırlar" misali, yapılacak bir mücadele değil...

Aşağıda ki alıntı, MUSTAFA KEMAL ATATÜRK'TEN YAZDIKLARIM KİTABINDAN'DAN ( Prof. Dr. A. AFETİNAN ); Amacım okumanın,kişisel gelişimin, önemini vurgulamaktır. Bakın Atatürk'ün o dönemlerde yaptıklarını şimdi Banu Avar yapmakta...Peki, biz Cumhuriyetçiler bu işin hangi noktasındayız? Bunu düşünme zamanıdır...


"Benim şahit olduğuma göre Atatürk'ün etrafında toplanmalar çok çeşitlidir. Gündüzleri çoğunlukla hususi kütüphanesinde daima birkaç kişi ile ya çalışır veya belirli bir konu üzerinde konuşmalar yapardı. Bunlar otomobil veya motor gezintilerinde devam eder ve çoğunlukla Ankara'da çiftlik evlerinde ya davetliler veyahut oraya toplanmış olan halk ile doğrudan doğruya belirli meseleleri konuşur ve fikirlerini sorardı. Bu hal memleket içi seyahatlerinde daha kesif (yoğun) olarak uygulanır, trende, vapurda ve uğradığı her yerde daima yeni konular ve yurt sorunları üzerinde yapılan tetkikler açıklanarak münakaşalar yaptırmasını severdi. Atatürk'ün günlük entelektüel yaşantısı her zaman her millette tatbikat sahası bulur ve karşısında imtihana çekilenler eksik olmazdı. Bir örnek vermek için şu olayı anlatmalıyım. Bir gün dişlerini tedavi etmek için gelen hekime, o sırada benim elimde okuduğum sosyoloji kitabından, sorular sormaya başladı. Tabii buna derhal cevap verecek durumda olmayan diş hekimi mahcup olmuştur. Ben buna müdahale ederek hemen kitabı getirdim ve bunun pek yeni neşriyat olduğunu söyledim. Atatürk bir taraftan da işi şakaya getirerek diş hekimine şöyle dedi: "Biliyorum siz kendi mesleğinizde en büyük başarıyı gösteriyorsunuz, fakat bunun yanıbaşında başka meselelerle de ilgilenerek okumanızı teşvik etmek istedim ve bu kadar aykırı bir konuyu bilhassa seçtim." dedi. Diş hekimi ertesi gelişinde bu konuya ait birçok kitap tedarik ederek (sağlayarak), okumuş ve bu sefer o, Atatürk'e bunlardan bazı sorular sormuştu. Buna benzer daha pek çok verilecek örnekler vardır. Yine mesela Atatürk'ün motor ile mutad Boğaz gezintilerinde mutlaka bir kitap veya bir mesele konuşma konusu olur ve o gezintinin sonunda herkes bir şeyler öğrenirdi. Bir de bunlara eklenen Atatürk'ün akşam toplantıları vardır. Buraya davet edilenler, bulunulan çevreye göre değişir. Ankara'da bulunduğu zaman âdet şöyle idi: Atatürk'e her gün, genel sekreter gelen evrak üzerinde bilgi verir ve emirlerini alır. Duruma göre memleket meseleleri ve dış olaylar için kendisi direktifler verir, bazen de meseleleri derinlemesine soruşturur, bilgi alırdı. Bu arada Başbakan ve bakanlardan bazıları lüzum gördükleri zaman yine hükümet meselelerini görüşmeye gelirlerdi. Akşam üzeri başyaver yanına gelir ve sofraya kimlerin davet edilmesini emrettiklerini sorardı. Atatürk bu listenin, o günkü çalıştığı ve okuduğu kitaplarla ilgili olmasını ister ve ona göre yazdırırdı. derhal burada şuna da işaret etmeliyim ki, Atatürk devrinin, mesleklerinde isim yapmış şahısları daima onun etrafında toplanmıştır. Onun için memleketin aydın kişilerini o muhitte tanımak ve konuşmak daima mümkün olmuştur. Bu sadece Ankara ve İstanbul'da değil, memleketin çeşitli yerlerine gidildiği vakit de böyle olur, o çevrenin tanınmış aydın kişileri bu toplantılara çağırılırdı."