ÇIKIȘ YOLU
Türkiye’mizin içinde bulunduğu ortamdan ‘çıkıș yolu’ için kafa yormayanımız yok değil.
Bir yol bulunabilecek demek ki.
Tıpkı öyküdeki gibi belki de.
Hani adamın birinin küçük bir evi ile bitișik bir de küçük ağılı vardır.
Gel zaman git zaman, adamın çocukları olur ve ne denli paralansa bir her geçen gün sıkıntıları biraz daha artar olmuș.
Adam, gidip bir hocaya danıșayım demiș; bu durumdan bir ‘çıkıș yolu’ olmalı.
Hocayı bulup derdini dökmüș. Hoca çıkıș yolunu bilmektedir ama bir koșulu vardır; hocanın önerileri ödünsüz uygulanacaktır. Adam çaresiz tüm önerileri kesinlikle uygulamayı kabullenmiș.
Hoca ‘bu akșam sizin kaldığınız odaya ineği de alacaksınız’ demiș.
Ve ertesi gün neler olduğunu anlatırken adam, ‘hocam inanın bu akșam hiç yatamadık, ineğin geviș getirmesini dinledik sabaha dek’ demiș.
Hoca ‘bu akșam eșeği de alın odaya’ demiș ‘o zaman’.
Ertesi gün adam, ‘hocam, inanın eșim ve ben ayakta kaldık, biliyorsunuz odamız küçük’ diye yakınmıș.
‘Çıkıș yolu’ bu, kolay değil.
Hoca üçüncü gün için tavukları da odaya almalarını istemiș.
Olanları anlatırken adam ağlamaklıdır; ‘hocam tavuklar çocukların yatakları üzerine ettiler gece boyunca, bu gece onlar da uyuyamadılar’.
Hoca, ‘o zaman bu gece ineği ağıla alın bakalım’ der.
Ertesi gün adam sevinçlidir. ‘Biraz rahatladık bu gece hocam’ diye rapor verir.
Hoca ‘bu gece eșeği de alın ağıla’ diye önerir bir sonraki gün.
Ertesi gün adam türkü söyleyerek rapor vermeye gider hocaya; ‘bir haftadır ilk kez bu gece uyuyabildim’ diye anlatır.
Hoca, bu gece tavukları da çıkarabilirsiniz diye buyurur.
Adam rapor vermeye geldiğinde hocanın eline sarılır; ‘ver elini öpeyim hocam, sayenizde bir sıkıntımız kalmadı; çoluk çocuk rahat bir gece geçirdik’ der.
Böylece hocanın önerileri ile kahraman köylümüz daha önce yakındığı sıkıntılarını unutmuș mutlu yașamına devam etmiștir.
Bu öyküde olanlar ile 12 Eylül’den buyana Türkiye’nin bașına getirilenler benziyor mu bilemem.
Hani terörden yakınırken terörün ‘hükûmete ortak olması’..
Hani KİT’lerdeki ‘kayırmacılık ve hantallık’ yerine, onlardan tümden kurtulunması..
Yatırım için borç bulamamaktan, tüketim için ödenemeyecek boyutlarda borçlanılması..
Toplumun politik gerginliklerden ‘biz ve onlar’ diye kesinlikle ayrıștırılması..
Sayısız alan ve konuda ‘devlet kurumları’ ve ‘ulusal dokuda’ yozlașmadan da öte tam bir çürümenin yașanıyor olması.
Bütün bunlar, Özal’ların, Akbulut ve Yılmaz’ların, Çiller’ler ve daha sonrakilerin odaya alınmasıyla olmuș gibi değil midir?
Șimdi Alaca Karanlık’tan kurtulmakla sanki bir ‘kurtuluș’ olacak izlenimi verilmek istenmektedir.
Ve bu isteğin anketlerde yüzde yetmișlere ulaștığı söylenmektedir. Yani Alaca Karanlık yüzde otuz mu ne?
Öyküdeki hoca, yani emperyalizm Türkiye’yi bu noktaya getirdi sonunda.
AKP’yi alașağı ederse, Türkiye ‘kurtulmuș’ olacak.
Bu mu gerçek kurtuluș? Çıkıș yolu burada mı acaba?
Gerçek bir ‘çıkıș yolu’ aranıyorsa, öyküdeki köylünün durumuna düșülmemesi gerekmektedir aslında.
Çıkıș yolu öneriyor olmak yeni bir ‘kurtuluș yolu’ bulmak demektir.
Böyle bir ‘çıkıș yolu’ önerisi var mı ortalıkta?
Eğer varsa, gerçek ‘çıkıș yolu’ olsa olsa o olur.
Habip Hamza Erdem

1938'den 1980'e kadar odada çok mu yer vardı da, sıkışıklığın nedenini Özal'a, Çiller'e bağlıyoruz...

Bırakın ağılı-odayı, tasarladığı köyde "hayvan mezarlığı"na kadar her ayrıntıyı düşünen Gazi Kemal Atatürk'ün düşüncesi, ülke yönetimine yeniden egemen olduğu gün, Bremen mızıkacılarıvari öyküler ile çıkış yolu aradığımız bugünleri gülümseyerek anımsayacağız...