CUMHURİYET’İ SİNEGOGA KAPATMAK
Charlie Hebdo saldırısının ardından Fransız Devlet’inin girişimi ile bugün Paris’te kırktan fazla Devlet başkan ya da başbakanının katılımyla ‘Cumhuriyet Yürüyüşü’ yapıldı.
Paris’te 1 milyondan fazla, Fransa genelinde ise 3 milyondan fazla ‘Fransız’ yürüdü.
Olayların gelişimini, komplo terorileri dışında, filmi geri-sararak yeniden özetlemeye çalışalım :
1° Charlie hebdo saldırısı nasıl oldu?
Teröristlerin kaşı/gözü, arabada unuttukları kimlik belgeleri, soğukkanlı ya da heyecanlı oluşlarını Komiser Columbo’nun araştırmasına bırakarak ; somut kanıtlara bakalım.
Bu saldırı, gerisinde bir ‘örgüt’ olmadan yapılamazdı.
Nitekim, bu ‘örgüt’, hem ‘olayı üstlenmiş’ ve hem de olayı araştıran polis soruşturusmasıyla ‘kanıtlar’ ortaya çıkarılmıştır.
Bu ‘örgüt’ün, yani El Kaide ve/ya da türevlerinin gizli servisler yardımıyla ‘kurulmuş’ olduğunu bilmek başka, son olayı ‘proglamlamış’ olduğunu ileri sürmek başka şeylerdir.
Bu konuda polis daha ayrıntılı bilgilere ulaşacak, ya da bildiklerini eninde sonunda Fransız’lara açıklamak durumunda kalacaktır.
2° Paris’ki büyük ‘Cumhuriyet yürüyüşü’, en azından, ‘terör’e karşı ‘dünya geneli’nde bir duygudaşlığı dile getirmesi bakımından ‘önemli’ bir adım olmuştur.
Terörün ancak ‘uluslararası dayanışma’ içinde önlenebileceğinden kuşkusu olan mı var ?
Zaten terör, ‘benim teröristim iyidir’ yaklaşımı sonunda bugünkü gücüne ulaşmadı mı?
Dünya genelinde 40 Devlet’in biraraya gelerek ‘nerede hata yaptık ?’ sorusunu biribirlerine sormasından doğal ne olabilirdi?
Teröre karşı işbirliği ve bu işbirliğinde ‘samimiyet’i görüşmeleri gerekmiyor muydu ?
3° Cumhuriyeti ‘Sinegog’a kapatmak.
Tüm dünya yukarıda sıralanan duygu ve beklentiler içinde iken ; daha olay günü ‘hepimiz Charlie’yiz’ sloganı tüterildi.
68 Olayları’nda Daniel Cohn-Bendit’in ‘Hepimiz Alman Yahudisiyiz’ sloganı gibi, ‘tepkici’ bir ifade yerine, ‘Hepimiz Yahudiyiz’ gibi anlamsız, ya da çok anlamlı ya da ‘manidar’ bir slogana dönüştü.
Terör olayları sırasında Yahudi marketinde ölen yahudilerin ‘yas’ı bahanesiyle, Fransa Cumhurbaşkanı ve başbakanının İsrail başbakanını Sinegog’da ağırlamaları da bir başka ‘manidarlık’ taşımaktadır.
Cumhuriyet yürüyüşü idiyse gündüz yapılan, Filistin başbakanı Mahmud Abbas da yürüyüşte idi. Din, ırk, etni ve ‘düşünce ayırımı’ gözetmeksizin, Cumhuriyet için yüründü ise, neden hemen ilk akşamında Mahmud Abbas dışlandı ?
Eğer Netanyahu ve Mahmud Abbas, önce bir sinegogda, sonra da ölen müslüman polis Ahmet için bir camide bir araya getirilebilse idi, bu ‘Cumhuriyet yürüyüşü’ gerçek bir Cumhuriyet için yürüyüş olabilecekti.
Olmadı.
4° Bu yürüyüş bir ‘Duygu federasyonu’ olmuştur.
Terörü ‘kınama’ bir ‘kınama federasyonu ; şiddete ‘öfke’ bir ‘öfke federasyonu’ ; geleceğe ‘umut’ bir ‘umut federasyonu’ biçimini almıştır.
Katılımcı ya da destekleyicilerin kınadıkları, kendi anlayışlarına göre kınancak olanlar ve öfke duydukları da kendilerince öfkelinecek olanlar oldular.
Geleceğe umutla bakanların umutları da kendi umutları..
Cumhuriyet yürüyüşü gele gele ‘anti-semitizm’ durağına kadar geldi.
Umarız bu durakta durmaz.
Adına uygun olarak, Cumhuriyet değerlerine doğru yürür.
Fransız yöneticiler başka ulusları aldatmayı becerseler bile, Fransızları aldatmaya daha fazla devam edemezler.
Onlar için de deniz bitecek ve kara görünecektir.
Habip Hamza Erdem