DURUMUN VAZİYETİ(II): ARTIK BU SOLAN BAHÇEDE BÜLBÜLLERE YER YOK…

Dr. Noyan UMRUK

Söylemiştik, esas oğlanda oyun çok ⁽¹⁾ diye… Durmadan attan düşmesine rağmen tembihli hakemlerce “İndi, bindi.” denip yarışa devamı evvel Allah temin ediliyor… Zaman zaman huysuzlansalar da henüz bineceği at çok…

Tırıs(yavaş yavaş) gitmek isterse İmralı aygırı…

Dresaj (at terbiyesi) yapmak isterse hem yaşlı, hem de her dem gözleri yaşlı Pensilvanya küheylanı … Ancak bu küheylan aslında başka büyük bir haranın.
Onun için huysuz mu huysuz. Son günlerde acemi süvarisini sürekli sırtından atmaya çalışıyor. Göreceğiz el mi yaman, bey mi yaman…

Ama dörtnala gitmek gerekirse ille de kovboy atı lazım… Bir de ağzında “Amerikan Kovboyları, aslan Cinotri” şarkısı ⁽²⁾… Atına şarkı söyleyen kovboya ara sıra “ bürrrrs” denilse de şimdilik atış ve satış serbest…( Bana bu süvari jargonunu kazandıran kadim süvari dostlarımı bu vesile ile selamlıyorum.)

Esas Oğlana Karşı Gül’lerimiz, Kılıç’ımız ve bir de Devletlûmuz

Bir de Gül’lerimiz var. Her derde deva …

Birincisi her dem mesut ve bahtiyar… İlk işi yerleştiği sade, mütevazi ama şık köşkü Arabesk bir ihtişama kavuşturmak oldu. Şimdilerde ise bu muhteşem! ambiansta sık sık canının istediği davetlilerine nefis şerbetli yemekler veriyor. Kendince “İyi adamı” oynama çabasında. Her yeri dolaşıyor; memlekette ayak basmadık yer bırakmıyor. Gittiği her yerde gülücükler dağıtıp, konuşuyor. Dişe dokunur pek bir şey söylemiyor ama dinleyenler bayrak falan sallayıp, alkışlıyorlar. Gülücükleri Pensilvanya’dan da mukabele bulmakta… İngiliz kraliçasının taktığı nişan da pek yakıştı heybetli kalıbına “doğrusu”. Ne var ki “şirketin hayatiyetini sürdürme yeteneği” konusunda kendilerinden tereddüt duyuluyor…

Diğer gülümüz henüz pek taze. Lakin gözü yükseklerde… Hurma’sal iddialara karşın sararıp solmadan ilk vartayı atlatma çabasında. Çok engebeli, çok ama çok uzuuun ve ince bir yolu var; neler olur, şimdiden kestirmek zor … Ama erenlerin hikmetinden sual olunmaz, hani… Şimdilik beş benzemeze sempati dağıtmakla meşgul. Saniyenin onda birinde etrafına gülücükler saçan yüzü, yine saniyenin onda birinde eski halini alabiliyor…

Güllerin iyice açılıp, saçılması diplerine atılacak gübrenin cins, kalite ve mikdarına bağlı, kuşkusuz…

Kılıç’ımız ise yeterince keskin değil, bari yanar döner olmasa…
Henüz aşağı tükürsem sakal, yukarı tükürsem bıyık sıkıntısında bir görünüm vermekte… “Cebinde keklik” saydığı tapulu arazisinin vakti zamanında %40’ları aşmış sol sınırlarını genişletmek yerine, tam tersine sağ sınırlarına bir avuç yabancı arsız tohum atarak başkalarının tapulu arazisine yayılma çabasında… Oysa evvel Allah, sonra menfaat- ikbal havucu uzatılarak parsellenmiş vaziyette bu arazi … Zaten aslı dururken müsveddesine itibar etmeyecekleri defalarca görülmedi mi? Bakalım şu Amerika’ya bi gitsin gelsin de hele …

Bahçesinde ot bitmeyen devletlûmuza gelince işi en kolay olanı o. Ha babam, de babam kuru sıkı atıyor ama iş ciddileşince her daim kuzu kuzu esas oğlanın üzengisini tutup atına binmesine yardımdan asla geri kalmıyor. Öte yandan “açılım” a açılmayıp ne kadar sıkı bir “milliyetçi” olduğunu kendince “kanıtlamış” oluyor. İyi ki “açılım” var da söyleyecek bir şeyler buluyor… Kendisine diş bileyen tosuncuklarını ise “Artık bu solan bahçede bülbüllere yer yok…” şarkısı ile sakinleştirmeye çalışıyor.

Perde!!!

İşte Cumhuriyet tarihinin belki de en kritik dönemecine, 2013-2015 siyasi sürecine bu manzara ile giriyoruz aziz dostlar.

Karar bizim, halkın. Ya bu kirletilmiş denizde başımız suyun içinde, gerimiz açıkta kurbağalama yüzmeye devam edeceğiz, ya da Haziran Direnişi ruhunu toplumun tüm kesimlerine taşıyıp, canlı tutarak mevcut aktörleri ve de yeni alternatifleri zorlayıp engin denizlere yelken açtıracağız. Köprüden önceki son çıkışta olduğumuzun herhalde farkındayız…

(1) AYDINLIK, 17.11.2013

(2) Amerikalı ünlü kovboy-şarkıcı Gene Autrey’in ismi geçen bu Amerikan folk şarkısı, bizim 68 kuşağı yeniyetmelik döneminin de ıslığı idi.