EMPERYALİZM’İN M’Sİ
Aydınlık gazetesi’nin 20 Haziran 2015 tarihli baskısında, Ali Rıza Tașdelen arkadașımızın ‘Amerika Patentli Fransız Yöneticiler’ bașlıklı haberi, Fransa gibi bir ‘emperyalist ülke’ yöneticilerinin de ‘ulusalcı’ olmadıklarına ișaret ediyordu.
Seksenli yıllardan buyana 400 politikacı ya da yönetici ABD’de, on aylık bir ‘eğitim’den geçiriliyor ve Fransız devletinin ‘kilit noktalarına’ yerleștiriliyorlar.
Ancak haberin ‘doğru’ olması, ‘çözümleme’nin doğruluğuna yetmiyor.
Hatta ‘yanlıș izlenim’lere de yol açabiliyor.
Öncelikle de ‘emperyalizm’ olgusunun ‘sıradanlaștırılması’ izlenimi veriyor.
Konu olabildiğince ‘karmașık’ olduğundan; ‘bir ucu’ndan bașlayabiliriz:
1° Fransa gibi bir ülkede, hele ‘sosyalist’ adlı bir parti yöneticisi, çoğunlukla ENA (Ecole Nationale d’Administration: Ulusal Yönetim Okulu) çıkıșlı olur.
2° Fransa’da sağcı ya da solcu hiçbir hükümet, en az on yıllık devlet ya da özel sektör deneyimi olmayan ‘adam’ı alıp devlet’in ‘kilit noktaları’na yerleștirmez.
3° Bu tür bir eğitim ve deneyimden geçmiș herhangi biri ABD’de değil on ay, on yıl tornaya tabi tutulsa, düzeltilemez.
Peki ama sağcı olsun solcu olsun, Fransız hükumetleri nasıl aynı adamlarla çalıșabiliyorlar?
Bunu da, bizim yarı-aydınlarımız, kimi yerde demokrasinin gelișkin olmasına, kimi zaman devletin köklü olmasına ya da ‘adam’ların ‘vazgeçilmez’liğine bağlayabilmektedirler.
‘Liberal’ șeylerimiz de ‘sağ-sol’ ayırımının bittiğine kanıt olarak ileri sürerler.
Sarkozy de aynı bakanla çalıșmıș da, Hollande da aynı adamı ‘kilit nokta’da tutmuș (muș).
Șimdi Fransa ‘özel’inde; bu ‘kilit adamlar’ın nereden geldiklerine bakabiliriz:
Bu bulunmaz hint kumașı ‘devlet adamları’ Bercy’nin 40 km uzunluğundaki ‘Maliye Bakanlığı’ koridorlarından geçmek zorundadırlar.
O koridorlar ki, Colbert, Sully, Vauban ya da Necker’ler gibi, Fransız ‘Ulusalcılığı’nın ve hatta ‘ulusal ekonomi’ düșüncesinin ‘yapı tașları’nın döșendiği koridorlardır.
Sosyalist ya da değil ama ‘sosyal devlet’in temellerinin atıldığı koridorlar da denilebilir.
Ali Rıza Tașdelen arkadașımızın ișaret ettiği ‘yozlașma’nın nedeni de, ABD emperyalizminin ‘kuyruğu’na takılmak değil, ABD devletinin kendisinin de artık ‘finansal emperyalizm’in ‘tutsağı’ olmasından gelmektedir.
O nedenle, bu ‘yeni’ olmasa da ‘yeni bir biçim’ alan ‘finansal emperyalizm’, sadece yöneticileri ‘satın almak’la yetinmemekte, ‘ekonomik düșünce’ alanında da bir ‘ideolojik tekel’ yaratmaktadır.
O gak-guk ingilizce ile öyle bir ‘novlangue’ yaratmıștır ki, benim diyen ‘ekonomist’ anlamamaktadır. Krediyi bilen biri, credit default swap’ı anlamaz; prim’i duyan biri ‘subprime’ çözemez.
Ancak gazete ve televizyonlarda ‘Traders’lar fink atar.
Bu ‘finansal sistem’in sürdürülmesi için, bankalar, sadece Avrupa’daki politika yönetcilerine yılda 120 milyon Euro harcamaktadır.
Fransa’nın ilk dört büyük bankası, toplam 8 300 yönetici ve traders’larına 2012’de 2,4 milyar Euro harcamıș olup, bunların içinden 900 kișisi 2013’te 800 000’er Euro almıș (720 milyon Euro) bulunmaktadır.
2012’de François Holande, cumhurbașkanlığına adaylığı sırasında yaptığı bir konușmada « adı sanı-yok, yüzü gizli, partisi yok ve cumhurbașkanığına asla aday da değil ki seçilsin ama yöneten de o » diyerek ‘finans oligarșisi’ne kafa tutuyordu.
Fransız Bankacılar Federsayonu, Hollande seçilir seçilmez, bir randevu alarak bankacılık sektöründe yapılacak bir ‘ivedi’ reformun ‘onulmaz’ sorunlar yaratacağı konusunda kendisini ikna ettiler (!).
‘Evrensel’ denilen bankacılık modelinin ‘dokunulmaz’ olduğunu ileri sürdüler..
Öyle ki, Türkiye’de Genel Kurmay Bașkanları bile, ‘Borsa’da bir șey olmasın diye borsa kapandıktan sonra açıklama yapmaya bașladılar.
Yani, bu ‘finansal emperyalizmm’in ‘yeni’si öylesine bir ‘ideolojik tekel’, ve hatta ‘tabu’ yaratmıștır ki; ‘devlet’i ‘kilit noktaları’ndan kilitlemekle kalmayıp, arka kapının mandalı olan ‘ekonomi profesörleri’ni de ‘kilitlemiș’ bulunmaktadır.
Kim ki libor-mibordan sözetmektedir kafasında manda büyüklüğünde bir mandal asılı duruyor demektir.
Habip Hamza Erdem