Erdoğan'ın Savaş Tamtamları Davul Patlattı

Türk Başbakanların kendilerine ABD Başkanlarından arkadaş seçmeleri adeta gelenek haline geldi.

Evren'in kankası Başkan Reagan oldu.

Özal, baba Bush'u Çiller de Clinton'ı arkadaşıymış gibi satmaya çalıştı.

Bu huyun Başbakan Erdoğan'a da geçtiği her halinden belli oluyor.

Başkan Obama'yla görüşmek ve bunun satışını yapmak Başbakan Erdoğan'ın en büyük zevklerinden biri haline geldi.

Tavırlarından Obama üzerinde etkiliymiş imajı vermeye çalıştığı anlaşılıyor.

Ankara’daki açıklamalardan Erdoğan'ın Obama bana danışır, istediğimi yapar düşüncesiyle Washington’a geldiği imajı vardı.

Obama basın toplantısında konuşmaya başlamadan önce “aman bu havamı bozma” der gibi ürkek bir hali vardı.

Obama değerli dostum diye başlayınca gözlerinin içi güldü, rahatladı.

Yıllardır Beyaz Saray'daki Türk liderlerin ziyaretini izlerim böylesine bir kalabalık görmedim.

Erdoğan artı 13 kişiden oluşan kalabalığı çözemedim.

Şimdiye kadar Beyaz Saray'a iki minibüs dolusu Türk heyeti geldiğini görmedim.

Basın toplantısında önümde oturan heyet mensuplarının Amerikalı muhataplarının kim olduğunu düşündüm.

Bülent Arınç'ın muhatabının Başkan Yardımcısı Biden olduğunu buldum.

Kıran kırana pazarlık yapılmayan heyetler arası görüşmede mutlaka üzerine düşeni yapmıştır.

Ancak toplantıdan sonra sanki aklı başka bir yerdeymiş gibi düşünceli görünüyordu.

Geçen sefer olduğu gibi, acaba Pensilvanya'ya bir ziyaret mi düşünüyor diye aklıma geldi. Randevuda bir sorun mu oldu diye düşündüm.

28 kişilik masada birçoğunu eşleştirdim ama Numan Kurtulmuş ve AKP milletvekillerinin Amerikalı muhatapları kimdi bulamadım.

Herkes Arınç gibi değildi, şen şakrak olanlar da vardı.

Basın toplantısı sırasında yağmur serpiştirirken, durumdan vazife çıkaranlar oldu.

Bir Bakan Beyaz Saray şemsiyeleriyle korunan Erdoğan ve Obama için hemen bir beste yapıp “beraber ıslandık yağmurun altında” diye gazetecilerin duyacağı biçimde şarkı mırıldanmaya başladı.

Bir kısım medyanın “A tipi karşılama, birinci sınıf protokol, Blair House'da misafir ediliyor” gibi sanki ilk kez Erdoğan’a uygulanıyormuşçasına bilinçsizce her şeyi abartmasını da anlamış değilim.

Son 30 yılın en görkemli töreni Başkan Reagan tarafından Evren'e yapıldı.

Evren, Gül bahçesinde 21 pare top atışıyla karşılandı..

Akşam da Hollywood yıldızlarının katıldığı yemek verildi.

Ancak aynı ABD, Evren Houston'a ameliyata geldiği zaman Büyükelçilik talep etmesine rağmen işleri bittiği için tek bir koruma bile vermedi.

Erdoğan'ın savaş tamtamları Beyaz Saray'da geri tepti, davulu patlattı.

İstediğini alamadı.

Esad bir süre daha Şam'da oturacağa benziyor.

Başkan Obama'ya “Esad gidecek diyorsunuz da ne zaman” sorusu bana ilk Irak krizinde Bağdat’ı bir ay bombalatan Baba Bush'a benzer yöndeki Saddam Hüseyin sorusunu hatırlattı.

Baba Bush seçimi kaybedip köşesine çekildiği zaman Saddam hâlâ koltuğunda oturuyordu.

Erdoğan'la birlikte gelenlerin listesinde Cüneyt Zapsu'nun ismi beni yıllar öncesine götürdü.

Zapsu'nun "Başbakanı kullanın, deliğe süpürmeyin" sözlerini hatırladım.

Yılmaz POLAT, 18 Mayıs 2013
yilmaz.polat@yurtgazetesi.com.tr