SERVET EDİNİMİ- VERGİ DENETİMİ - ULUSLARARASI İLİŞKİLER ve ULUSAL GÜVENLİK SORUNU


Dr.Noyan UMRUK


Avrupa, zaten bir skandalle çalkalanıyordu. Aslında son iki senedir pek ön plana çıkmayan bir skandal bu.

Gizlilik yasaları ile ünlü bankacılık sektörüne sahip İsviçre'nin bankalarındaki gizli hesapları içeren bir CD için yürütülen pazarlık bir çok insanı uykusuz bırakacak cinsten.. Almanya, içerisinde İsviçre bankalarında gizli hesapları bulunan kişilerin listesinin bulunduğu CD için 3.4 milyon dolar ödemeyi gözden çıkarmıştı.

Almanya'nın bu CD'ye bu kadar büyük bir meblağ ödemeye hazırlanmasının sebebi, bu CD'deki kişilerin İsviçre'deki bankalardaki servetleri üzerinden alma imkanına kavuşacağı 400 milyon dolar ek vergi. Dolayısı ile; İsviçre'de hesap açtırarak Alman vergi yasalarından kaçmayı umanlar fenersiz yakalanma durumunda kaldılar...

Raporlar yaklaşık 100.000 Alman'ın İsviçre'de gizli hesabı bulunduğu ve toplam meblağ’ın 31 milyar dolara ulaştığı yönünde.

Bu CD'deki hesapların hangi bankalara ait olabileceği konusunda spekülasyonlar mevcut. Tahminler Credit Suisse, UBS ve HSBC üzerinde yoğunlaşmış durumda.

Aslında bu CD olayı ilk değil.

Almanların gizli hesapları CD'sinin ortaya çıkmasından bir kaç ay önce de, Fransa hükümeti de HSBC 'ye dair verileri içeren bir CD'yi ele geçirmişti. 3000 müşteriye ait özel bilgileri içeren bu CD, eski bir HSBC çalışanı tarafından Fransızlara iletilmişti.

2008 yılına geri döndüğümüzde ise; Almanların, bu sefer Liechtenstein bankalarındaki binlerce müşteri verisini satın alıp, bunlar üzerinden vergi çalışmalarına başladığı biliniyor.

Son yıllarda Avrupa vergi denetim yöntemlerindeki bu radikal gelişmelerden, Türkiye, neredeyse hiç etkilenmedi, böylesine erdemli ve etkin bir vergi denetim yöntemi hiç bir şekilde gündeme getirilmedi. Oysa; uluslararası bazı bankalardaki çok özel hesapların Almanya ve Fransa gibi ülkelerin eline geçtiği haberinin, bir çok araştırmacı gazetecinin ilgilerini çekmesi gerekirdi. Koskoca Türkiye’de, mutlaka, gerçekten yetenekli araştırmacı gazetecilerimiz, Mumcu’ların, Öymen’lerin izinden gidenleri olmalı... Çok fazla araştırmaya da gerek yok, her şey ortada aslında…Dünyayı derinden sarstığı söylenen Wikileaks olgusunun ülkemiz için böyle bir yararı olsa hiç olmazsa...

Ancak, olayı bir zincirleme tepkime (reaksiyon) olarak ele almak daha doğru olur, herhalde...

Gelişmelerin asıl önemli yanı, giderek ciddi bir “ulusal güvenlik sorunu” oluşturma istidadıdır. Siyasi, ekonomik, küresel ve kişisel nitelikli amaçlarına ulaşmak için şantaj, tehdit vb. her tür etik olmayan aracı kullanmakta hiç tereddüt etmeyen siyasi lider ve istihbarat servislerinin “fink attığı” günümüz dünyasında, küresel finans şebekelerin kontrolündeki dev bankalardaki gizli hesapların çeşitli istihbarat servislerinin ve anılan siyasi liderlerin elinde oyuncak olduğu çok açık.(2)


Doğal olarak, servet edinimi yalnız başına suç oluşturacak bir olgu değildir. Ancak ülkenin çıkar ve geleceği üzerinde giderek zorunlu olarak kapalı kapılar ardında da büyük sorumluluklar yüklenmek durumunda kalan ve de kamu yetkisi kullanmak durumunda olan kişilerin(haklarında sadece kuşku uyandıracak yaygın söylem, iddia ve “iftiralar” olsa dahi) bu tür şantaj ve tehditler karşısında takınacakları tavır ve duruşu düşünebiliyor musunuz? Hele bir de yabancı bankalar gündemde olunca… Ürpertici…Kırk katır mı istersiniz?, Kırk satır mı?...

İşte, bu açıdan sorun, “iddiayı, ortaya atanın kanıtlaması zorunluluğu” olarak ifade temel hukuk kuralı ile aşılamıyor.. Zira, durum, süreç açısından hukuksal olmaktan çok siyasi, sonuçları açısından “ulusal güvenlik zaafiyeti” yaratacak yönde daha da vahim gelişmeler göstermek istidadındadır.

Sonuç olarak, işte asıl tehlike buradadır. Avrupa'da istihbarat servislerinin elinde dolaştığı söylenen özel CD'ler, Wikileaks açıklamaları ve ulusal güvenlik sorunu birbirleri ile bağlantılı ele alınmalı ve de düşünülmelidir.


(1)http://www.acikistihbarat. com / Haberler.asp?haber= 863
(2) UYGUR; Meyyal, “Çok zenginleştiniz Mösyö”, a.g.s., 07.01.2010
,