"Halkla Kaynaşmak" ve Halk Dostları

“Halkla kaynaşmak” Halkçılık ilkesinin temel bir unsurudur. Aydınlar tarafından gerçekleştirilir. Yurdunu ve halkını seven, kendisini yetiştiren, varlığını ve bilgisini halkın hizmetine koşan, genç, yetişkin herkes aydındır.

Aydın halkın arasına girmeli, onunla kaynaşmalı, ondan esinlenmelidir. Fikirlerini halkın ruhundan almalıdır. Halkla kaynaşmak kendiliğinden olmaz; bilinçli ve hazırlıklı olarak aydınların halka gitmesiyle, halkla bütünleşmesiyle olur. Aydınlar halkı tanır, bilinçlendirir, bilgilendirirler.

Aydın halkımızın toplumsal düzeyini yükseltmek için çalışır. Halkı tanır, eksiği nedir, görüp gösterir. Aydın hem halka yol gösterir, hem ondan esinlenir. İyi günde, kara günde, her olayda milleti aydınlatır, uyarır; kurtuluş yolunu gösterir. Yurttaşları ulusal hedeflere yöneltir.

Aydınlarımız, gençlerimiz hangi hedeflere, ne için yürüdüklerini ve ne yapacaklarını önce kendi zihinlerinde iyice kararlaştırmalı, onları halk tarafından iyice sindirilebilir ve kabul edilebilir bir hale getirmelidir. Ancak ondan sonradır ki, işe başlamalıdır.

Aydınlar amaçları için örgütlenmeli, platformlar oluşturmalı, dernekler kurmalıdır. Halkı araştırmalı, halkın arasına girerek sorunlarını öğrenmelidir.

İşte, bu saydığım işleri kendisine görev bilen aydına, gençlere “halk dostu” diyorum. Halkın dostlarının bu yolda çalışırken uymaları gerekli olan kuralları aşağıda sıralıyorum.

* * *

1- Halk dostları bir topluluktur. Kendilerine özgü bir kültürü, işlerin nasıl yapıldığını gösteren ortak değer, inanç, tutum ve davranışları vardır. Atatürkçü yurtseverlerdir. Faaliyetin başarısı ve sürekliliği bunlarla sağlanır.

2- Halk dostu halkla candan dostluk kurar. Onu tanımaya, kendini tanıtıp anlatmaya çalışır. Halkı küçük görmez, asla üstünlük taslamaz. Tüm işi karşılıklı tanışıp kaynaşma, karşılıklı etkilenmedir.

3- Halk dostunun, davasını yansıtıcı bir kimliği olmalıdır. Bu kimlik kendini konuşma şekli, görünüş, hareketler, giyim tarzı ile gösterir. Bunlar ne kadar özgün ve farklı ise, muhatabın ilgisi o ölçüde çekilmiş olur.

4- Halk dostu insan psikolojisi, yurttaşlarının tutum ve davranışları, gelenekleri, tercihleri konusunda yeterli bilgi sahibi olmalıdır.

5- Halk dostları başlıca şu niteliklere sahip olmalı, bunları geliştirmeli veya kazanmaya çalışmalıdır: ikna yeteneği, gözlemci olma, özgüvenli, dışa dönük, girişken, kültürlü olmalı, rahat ve yalın konuşmalı, takım ruhlu, güleç yüzlü, dürüst, çalışkan, bakımlı olmalı.

6- Halkın dostu ikna yöntemini kullanır. Dürüst olur, propaganda yapmaz. Baskı yapmaz, kararı muhataba bırakır. Odaklanma belli bir kitleye yönelik olmalıdır. Yer, zaman ve konu doğru seçilmelidir.

7- Halkın dostu; muhatabının ihtiyaçlarını, beklentilerini, emel ve hayallerini, sorunlarını, düşündüğü çözüm yollarını öğrenmeye çalışır. Bunları belleğine kaydeder. Sohbetini bu konular çerçevesinde sürdürür. Kendi düşünce ve duygularını bu konular çerçevesinde dile getirir.

8- Konuşma ve görüşmelerinde şu hususlara dikkat eder: Sabırlı, nazik ve güler yüzlü olmalıdır. Muhatabın eğitim durumu ve toplumsal statüsüne göre davranıp konuşmalıdır. Sade ve anlaşılır bir dil kullanmalı, argodan kaçınmalıdır.

9- Çalışmaları ve gerekli bilgileri hedef kitlelere ulaştırmak amacıyla gerektiği ölçüde kitapçıklar, broşürler, afiş ve pankartlar, bültenler, yıllıklar ve benzeri çeşitli yazılı araçlar kullanır.

10- Halkla sağlıklı ve etkili bir iletişim için: doğal olmak, tutarlı olmak, güven vermek, anlayışlı ve saygılı olmak, yargılamamak, yapıcı olmak, kişileri değil problemi öne çıkarmak, ilgili ve farkında olabilmek, doğru ve açık bir dil kullanmak gerekir.

11- Muhatapla emredici, tehditkâr, eleştirici ve alaycı şekilde konuşulmaz. Nutuk çekilmez, sohbet edilir. Muhatap yargılanmaz, suçlanmaz. Sabır ve anlayışlılık, tavır ve yüz ifadesi, hitap şekli, sesin tonu çok önemlidir.

Prof. Dr. Cihan DURA, 14 Mayıs 2017