HEY ‘ATATÜRKÇÜ’!
Ey ‘Atatürkçü’, eğer okuma/yazman varsa şu satırları birlikte okuyalım:
“Ey Türk gençliği!
Birinci vazifen; Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dâhilî ve haricî bedhahların olacaktır (1).
Bir gün, istiklal ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şeraitini düşünmeyeceksin (2).
Bu imkân ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklal ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler.
Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş (3),
bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış (4)
ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir (5).
Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler (6).
Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler (7).
Millet, fakruzaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.(8)
Ey Türk istikbalinin evladı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen, Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır (9). Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.” (10)
(1) Dahili bedhah: Ülke içindeki art niyet ve kötü yürekli olanlar
(2) Bu koşullarda ne yapılabilir diye ikircikli davranmak yerine her koşulda bir şeyler yapılabileceği kararlılığını göstereceksin
(3) Ülkenin en güzel yerleri, eşsiz yaylaları, en modern evleri ve villaları ve tarım toprakları başta Arap şeyhlerine olmak üzere, kamu malını çalanlara, Dolar sahibi olan kara para aklayıcıları ve uyuşturucu baronlarına satılmış olabilir
(4) Türk Ordusu FETO, SADAT, ÖSO ve benzeri dinci tarikat ve ya da ‘art niyetli’ gruplarca önce içli-dışlı kılınarak neredeyse dağıtılmış ve kendi komutanlarına dahi sahip çıkmaktan çekinir veya onlardan utanır hale getirilmiş olabilir
(5) Sayıları on milyonları aşan Suriyeli, Iraklı, Afgan, Pakistanlı ve Kara Afrikalılar sözcüğün tam anlamıyla ülkeyi ‘işgal’ etmiş olabilirler
(6) Bütün bu olumsuzluklardan daha korkunç bir biçimde, yukarıda sayılan bu ‘gaflet ve dalalet” içinde olanlar bizzat ‘hıyanet’ içinde olan ‘dahili bedhahlar’ olabilirler
(7) Bu ‘art niyetliler’, işgalcilerle salt kişisel çıkarları için işbirliği yaparken bunun ‘siyasî’ sonuçlarını da baştan kabul etmiş olabilirler
(8) Milletin eli kolu bağlanmış olup kuru ekmeğe muhtaç duruma düşürülmüş olabilir
(9) Ey Türk gençliği ve ey millet, senin biricik geleceğin olan Cumhuriyet’i kurtarmak şuna buna, kıytırık siyasetçilere ve Tanrı’nın inayetine değil, bizzat sana düşmektedir
(10) Bunun için kan grubunu araştırmak yerine, beynine kan gidip gitmediğine ve onun çalışıp çalışmadığına bak yeter
Bütün bu sayılanlar ışığında ve ikinci maddede sözü edilen ‘görev’e atılmak için ise Bursa’da şöyle seslenilmiştir:
“Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır demeyecek, elle, taşla, sopa ve silahla; neyin varsa onunla kendi yapıtını koruyacaksın” denilmiştir.
Şimdi kendilerine Atatürkçü diyen kesimlere sorulabilir:
-Sizlerin bu söylenilenlerden haberiniz var mıdır?
- Eğer var ama bu sözleri anlamakta güçlük çekiyor veya verilen ‘görev’leri yapmaktan çekiniyorsanız kendinizi sakın ‘Atatürkçü’ olarak tanımlamaya kalkmayın.
Çünkü görüldüğü gibi ‘Atatürkçülük’ zor bir zenaat olup her yiğidin harcı değildir.