İtirazım Var!

İtirazım var, bir çok şeye itirazım var.

Önce Ermenek şehidi Tezcan Gökçe’nin babasının ayağındaki yırtık kara lastiklere itirazım var.

Ak mıdır, kara mıdır belli değil, Atatürk’ün Türk milletine miras bıraktığı Atatürk Orman Çiftliği’nde inşa edilen bin odalı saray bozuntusuna itirazım var.

Karaman valisinin şehit babası Recep Gökçe’ye sadaka verir gibi gönderdiği kara lastiklere de itirazım var.

Ve “Ben büyük ülkeyim, sosyal devletim” diyenlerin varlığına itirazım var.

Milli gelirden kişi başına düşen 14.000 dolardan Recep Gökçe’nin payına, bir kara lastiğin düşmesine itirazım var.

Vahşi kapitalizmin kanlı dişleri arasında öğütülen on sekiz yiğide de;

Soma’da yandaş patronun madeninde hayatlarını yitiren madencilerimize de HES’lere de, kesilen zeytin ağaçlarına da, güvenlikçilerin dövdüğü köylülere de;

Utanmadan sıkılmadan “Ölüm madenciliğin fıtratında var.” diyene de, yalandan üzülmüş gibi yapan bakanlara da itirazım var benim.

Kısacası yolsuzluğun, teslimiyetin üzerine kurulmuş bu düzene; “Dersim için devlet özür dilesin” diyen kendini bilmezlere itirazım var benim.

Halaskar Gazi Mustafa Kemal Paşa’ya, yapılan her hakarete, yakılan, yırtılan bayrağıma;

Atatürk ve Türk düşmanlığına, devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğüne göz diken leş kargalarına;

Dini siyasete, ticarete ve hatta yabancılarla işbirliğine alet edenlere itirazım var benim.

NATO’ya, ülkemdeki ABD üslerine, Patriotlara, füze kalkanlarına, vatanımda konuşlandırılmış yabancı askerlere;

İkiz Yasalara, Kalkınma Ajanslarına, Vakıflar Yasası’na, Birleşik Şehirler Yasası’na, torba yasalara, İstinaf Mahkemelerine ve daha sayamadığım tüm bölücü yasalara itirazım var.

PKK’nın siyasi uzantılarının TBMM’de boy göstermelerine ve bu milletin verdiği vergilerle onlara maaş ödenmesine;

Peşmergelerin ABD’nin emir ve talimatlarıyla ülkemi yolgeçen hanına çevirmelerine;

Öcalan gibi bir bebek katilinin adam yerine konulmasına, “Baş müzakereci” yapılmasına, PKK ile mütareke yapılmasına;

Eşkıyaların devlete ültimatom vermesine, Güneydoğu’da kendi “kamu düzeni”ni kuran üç buçuk teröriste, Amerikan boğalarının dölleyip çayıra saldığı işbirlikçilere gerekli dersi vermeyen iktidara da itirazım var benim.

“Amerika’yı Müslümanlar keşfetti” deyip, Türkiye’yi dünyaya rezil eden, karikatürlere konu olmasına neden olan kişinin varlığına da;

Zorbaların haklı, yurtseverlerin haksız kabul edildiği bu düzene de itirazım var.

Türk milletinin önünü kesen, Mustafa Kemal’in (19/Mayıs/1919- 23/Nisan/1920) on bir ay gibi bir sürede teşkilatlanmasını yineleyemeyen oluşumlara da itirazım var benim.

“Bordo Bereliler eğitecek

Irak Şam İslam Devleti’ne (IŞİD) karşı Kuzey Irak’ta mücadele eden Peşmerge’nin eğitilmesi için Türkiye de askeri destek veriyor. Peşmerge’ye askeri eğitim programında, Türk Silahlı Kuvvetleri’ne bağlı ’Bordo Bereliler’ olarak da bilinen Özel Kuvvetler görev alacak. Peşmerge’ye bağlı Kuzey Irak’taki kampta verilecek eğitim için yaklaşık bir aydır çalışma yürütülüyor. Bir grup ‘Bordo Bereli’nin kampa intikal ettiği belirtiliyor. Türk askerinin Peşmerge’yi eğitim programı, Irak’a resmi ziyaret gerçekleştiren Başbakan Ahmet Davutoğlu’na da soruldu. “Türk askerinin Peşmerge’yi eğitme süreci başladı mı’ sorusuna Davutoğlu, “Irak’ın bir bütün olarak güvenliği Türkiye için hayatidir. Kürt bölgesi sınır olduğu için aynı ırak Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nin öneme sahiptir. Türkiye Kürt bölgesinin güvenliği için gereken her türlü desteği verecektir. Bu tarihi, insani ve stratejik bir konudur. Eğitim konusunu da ele aldık. Bu da dahil olmak üzere vereceğimiz destekler artarak devam edecek” dedi. Başbakan, Türkiye’nin Peşmerge’nin Kobani’ye geçişine izini vermesinin iki taraf arasında oluşan güven ilişkisinin en çarpıcı örneği olduğunu söyledi.” Yeniçağ Gazetesi

Yukarıdaki haberi okuduktan sonra vaz geçtim. İtirazım var demiyorum. İsyan ediyorum.

Türk ordusunu böylesine zelil bir duruma düşürenlerin varlığına, doğduğu tarihe, aldığı her nefese ve buna ses çıkarmayan omzu kalabalık üniformalılara itiraz ne kelime isyan ediyorum.

Türk askerine böyle bir görev vermek, onu ettiği yemine ihanete sürüklemektir.

Barışta ve savaşta, karada, denizde ve havada, her zaman ve her yerde; milletime ve Cumhuriyet’ime doğruluk ve muhabbetle hizmet, kanunlara ve nizamlara ve amirlerime itaat edeceğimeve ASKERLİĞİN NAMUSUNU, TÜRK SANCAĞININ ŞANINI CANIMDAN AZİZ BİLİP, İCABINDA VATAN, CUMHURİYET, VAZİFE UĞRUNDA SEVE, SEVE HAYATIMI FEDA EYLEYECEĞİME NAMUSUM ÜZERİNE AND İÇERİM.”

Namus üzerine edilen yemin mukaddestir. Ancak kanun, nizam ve amirlerine itaat eğer vatana ihanet ve düşmanlara hizmet noktasında askeri işbirliğine götürüyorsa; ne kanuna ne nizama uymak ne de amirlere itaat etmek doğru değildir.

Bir Harbiyelinin, bir askerin eşi, ordusunu gözünden sakınan bir Türk anası olarak Mustafa Kemal Paşa’nın Afyon’da subaylara yaptığı konuşmanın son bölümünü okumalarını önermekten başka bir şey gelmemektedir elimden.

“Allah göstermesin milletin bağımsızlığı ihlal edilirse bunun vebalı subaylara ait olacaktır. Subaylar, izah ettiğim yüce, mukaddes ve bütün açılardan üzerlerine düşen vazife itibariyle, bütün mevcudiyetleriyle ve bütün dikkat ve ferasetleriyle, giriştiğimiz Bağımsızlık mücadelesinde birinci derecede faal ve fedakâr olmak mecburiyetindedirler. Şahsi ve özel hayatları itibariyle de subaylar, fedakârlar sınıfının en önünde bulunmak mecburiyetindedirler. Çünkü düşmanlarımız herkesten evvel onları öldürür. Onları aşağılar ve hor görürler.

Hayatında bir an olsa bile subaylık yapmış, subaylık izzetinefsini, şerefini duymuş, ölümü küçümsemiş bir insan, hayatta iken, düşmanın tasarladığı ve reva gördüğü hu muamelelere katlanamaz.

Dolayısıyla subay için “Ya İstiklâl, Ya Ölüm!” vardır Fakat arkadaşlar ölmeyeceğiz, bağımsızlığımızı muhafaza ederek yaşayacağız ve milletimizi daima bağımsız görmekle bahtiyar olacağız!

Hayır, artık itiraz etmiyorum, her şeye özellikle Türk askerinin şerefinin ayaklar altına alınmasına isyan ediyorum.

Çünkü “Hayatında bir an olsa bile subaylık yapmış, subaylık izzetinefsini, şerefini duymuş, ölümü küçümsemiş bir insan, hayatta iken, düşmanın tasarladığı ve reva gördüğü hu muamelelere katlanamaz.”

Figen ÖZEN, 23 Kasım 2014