Bosna Sırp Cumhuriyeti'nin eski dışişleri bakanı Aleksa Buha, Bosna Savaşına son veren Dayton Anlaşması'nın mimarı Amerikalı Richard Holbrooke ile BM savaş suçları mahkemesine çıkarılan eski Bosnalı Sırp lider Radovan Karadzic arasında, Karadzic'in yargılanmayacağı konusundaki bir anlaşmaya tanık olduğunu iddia etti.

Aleksa Buha, Sırbistan radyosuna yaptığı açıklamada, "Holbrooke'un, kendisine, Karadzic'in siyasi hayattan tamamen çekilmesi durumunda BM savaş suçları mahkemesiyle ilgisinin kalmayacağı konusunda açıkça taahhütte bulunduğunu" öne sürdü.

1998'e kadar dışişleri bakanlığı görevini yapan Buha, Holbrooke'un bu sözü "Belgrad'da 18-19 temmuz 1996 gecesi düzenlenen ve dönemin Yugoslavya Devlet Başkanı Slobodan Miloşeviç, dönemin Yugoslavya Dışişleri Bakanı Milan Milutinoviç ile eski Bosnalı Sırp liderlerden Momcilo Krajisnik'in de bulunduğu bir toplantıda" verdiğini ifade etti.

Karadzic, 12 yıl süren firardan sonra yakalanmış ve önceki gün Lahey'deki mahkemeye çıkarılmıştı. İlk duruşmada Karadzic, Bosna Savaşına son veren Dayton Anlaşması'nın mimarı Amerikalı Richard Holbrooke'tan kamu hayatından çekilmesi halinde mahkemeye çıkmayacağı yönünde güvence aldığını iddia etmiş, Holbrooke ise bu iddiayı yalanlamıştı.

...kimmiş bu Richard Holbrooke?......BOP mimarı CIA ajanı!!...Hiç şaşırmıyoruz tabii....

Yeniçağ yazdı:Sırp Kasap Karadziç’in kaçışında rol oynayan Richard Holbrooke, 1977-1981 döneminde Başkan Carter tarafından Dışişleri Bakan Yardımcılığına getirildi. 1993-1994 döneminde ABD’nin Almanya Büyükelçiliği görevini yürüten Holbrooke, 1994’te Clinton tarafından Dışişleri Bakan Yardımcılığına atandı. 1995’te Bosna-Hersek’le ilgili Dayton Anlaşması’nın yapılmasında öncülük eden Holbrooke, 1991-2001 döneminde ABD’nin BM Daimi Temsilcisi ve Kıbrıs Özel Temsilcisi görevinde de bulundu. Amerika’nın Ankara eski Büyükelçileri Morton Abramowitz ile Mark Parris gibi karanlık isimlerle yakın ilişki içinde bulunan Holbrooke,Yahudi kuruluşu CFR üyelerinden. Richard Holbrooke CIA bağlantılı uluslararası kuruluşların toplantılarının en önemli yüzlerinden ve aynı zamanda Büyük Orta Doğu Projesi’nin (BOP) mimarları arasında bulunuyor.

Bu arada hep anlamak istemişimdir, nasıl olur da insanoğlu göz göre göre böylesi bir katliamın parçası olabilir diye. Bu konuda çok ilginç bir araştırma var sizlerle paylaşmak istediğim...

vikipedi yazdı:Milgram deneyi, insanların erk (otorite) sahibi bir kişi veya kurumun isteklerine, kendi vicdani değerleriyle çelişmesine rağmen itaat etmeye ne ölçüde istekli olduklarını ölçme amacını güden bir deneyler dizisinin genel adıdır. Deneyi gerçekleştiren Yale Üniversitesi psikologlarından Stanley Milgram, bu araştırmasını ilk olarak 1963'te Anormal ve Sosyal Psikoloji Dergisi (İng.: Journal of Abnormal and Social Psychology[1] dergisindeki makalesiyle tanıtmış ve bulgularını 1974'te yayımladığı Otoriteye İtaat: Deneysel bir Bakış (İng.: Obedience to Authority; An Experimental View)[2] isimli kitabında daha derinlemesine incelemiştir.

Deneyler Nazi savaş suçlusu Adolf Eichmann'ın Kudüs'te yargılanmaya başlamasından üç ay sonra, Temmuz 1961'de başladı.
Milgram, deneyleri şu soruya cevap aramak üzere geliştirmişti: "Eichmann ve Yahudi Soykırımında yer alan yüzbinlerce yardakçısı sadece onlara verilen görevi yerine getiriyor olabilir miydi? Onların hepsi yardakçılık suçuyla suçlanabilir miydi?"[3]

Milgram ulaştığı sonuçları 1974 tarihli makalesi "İtaatin Tehlikeleri"nde (İng.: The Perils of Obedience) özetledi:

İtaatin hukuksal ve felsefesel açılardan devasa önemi bulunmaktadır, ancak bunlar çoğu insanın somut durumlarda nasıl davrandığı konusunda fazla bilgi vermez. Yale Üniversitesinde sıradan bir insanın sadece bir deney bilimcisinden aldığı emirle başka bir insana ne kadar acı çektireceğini ölçmek için basit bir deney düzenledim. Katılan deneklerin güçlü vicdani duyguları ile saf otoriteyi çeliştirdim, ve kurbanların acı dolu çığlıklarının eşliğinde genellikle otorite kazandı. Yetişkin insanların, bir erk makamının komutası doğrultusunda her şeyi göze almakta gösterdikleri aşırı isteklilik, çalışmamızın acilen açıklama gerektiren en önemli bulgusudur.

Sadece görevlerini yapan, kendi başlarına vahşi işlere kalkışmayan sıradan insanlar, korkunç bir yoketme işleminin bir parçası olabilmekteler. Ek olarak, yaptıkları işin yıkıcı sonuçlarını apaçık görmelerine rağmen, temel ahlaki değerleriyle çelişen bu görevlerde pek az kişinin otoriteyi reddetme potansiyeli olduğu görüldü[4]