Kulakları var duyarlar...

Gelir kayıtdışı.

Vergi kayıtdışı.

İstihdam kayıtdışı.

Seçmen kayıtdışı.

Telefon konuşmaları kayıtlı!

*

Devlet diye buna derim ben.

*

Ve, soru şudur aslında:

Dinledi mi... Dinledi.

Kaydetti mi... Kaydetti.

Niye gazeteye verdi?

*

Amaç, dinlemek değil çünkü.

Amaç, dinlediğini göstermek.

*

Demokrasi memokrasi ayaklarıyla "korku imparatorluğu" yaratıldı Türkiye’de... Fikir özgürlüğü dediler, oturma odanda konuşma özgürlüğü yok. İnsan haklarına saygı dediler, Ankara’da herkes arkasına bakarak yürüyor. Savcılar, yargıçlar, eşiyle çocuğuyla bile telefonda konuşamıyor. Komutanlar, sigara paketi veya çakmak şeklindeki jammer’larla dolaşıyor. İşadamları, kulak organının bulunduğu semtteki restoranlara gitmiyor. Siyah Doblo gören, masadan kalkıyor.

*

Özetle...

Kendi düşen ağlamaz.

"Din"i bu kadar "alet" etmelerine göz yumarsan, sonuçta ne olur?

Din’leme cihazı!

Yılmaz ÖZDİL
yozdil@hurriyet.com.tr


KAYNAK

Bu adamin tarzini seviyorum yahu

Türk-Kan, evet ben de

kısa ve öz söz anlayışı çok güzel