MARJİNAL

Çoğunlukla, ‘azınlıkta kalan’ anlamında kullanılıyor marjinal deyimi.
Düzenin ișleyișini etkilemeyecek kadar olan demek özünde.
Ya da Arapça ABC’deki cim karnında nokta.
Arapça ABC, elif ba diye bașlayıp cim ha hı diye gider ya; cim’in karnında da bir nokta vardır ki iște bu nokta cim’e göre marjinaldir.
Alaca Karanlık yargısında YARSAV üyelerinin tutukları kadar bir yer.
Yargıçlar ve Savcılar Yüksek Kurulu seçimi sonunda, ‘Adalet Bakanı’ Yarsav üyeleri için ne dedi?
‘Marjinal grup’ ya da ‘marjinal görüș’ mü ne?
Kimi Abdullah Gül’ün yargılanabileceğini söylemiș; kimi Recep Erdoğan’ı ‘mahkûm’ etmiș.
Kimi Fetullah Gülen’in ‘yasa dıșı faaliyetlerini’ araștırmak istemiș..
Kimi Hükûmetin ‘hukuk dıșı kararlarının’ yürütmesini durdurmuș.
Kimi yürürlükteki yasaları uygulamak istemiș, kimi yürürlükteki anayasaya uymak istemiș.
Ve, kușku yok, tümü hukukun üstünlüğüne inanmıș.
Bakan Ali bey ne diyor; bunlar ‘marjinal’ oldular, uygulamaya koyduğumuz ‘düzen’in ișleyișine artık etki edemeyeceklerdir.
Demek ki ‘Dibo düzeni’ bundan böyle ‘tıkır tıkır’ ișleyecektir.
YARSAV üyelerini savundukları ‘hukuk anlayıșı’, ‘Ali Dibo Düzeni’nde cim karnında nokta kadar bir yer tutmayacak demektir.
Yeni ‘Yüksek Kurul’ üyeleri, kim ne derse desin, ‘örgütlü’ olarak geldikleri için ‘düzen’i ‘ayıplı üyeler’den de arındıracaklardır.
Arı bir ‘Ali Dibo Adaleti’ yürürlüğe girmiș olacaktır.
Gözleri bağlı bir bayan.
Bașında türban elinde kılıç.
Beyni boș.
Alçak dağları kendisi yaratmıș sanan.
‘Allahtan korkar’ gibi görünüp, özünde ‘Büyük Abi’ korkan.
Ve kuldan utanmayan..
Türkiye Cumhuriyeti yargıç ve savcılarına böyle denilmez kușkusuz.
‘Türkiye Cumhuriyeti’ kalsaydı eğer.
‘Cumhuriyet Savcısı’ Ali Dibo’dan ‘Adalet Bakanı’nın buyruğuna girmezdi.
Türk yargıcı ‘yargıyı yürütmenin boyunduruğuna’ takmazdı.
‘Yüksek Kurul’da bir kadın hukukçu var mı?
Olsa idi, kesinlikle türbanlı olacaktı.
‘Simge’li.
Anadolu’da bunlara ‘damgalı’ da denilir.
Yeni ‘Yargıçlar ve Savcılar Yüksek Kurulu’ üyeleri ‘simgeli’ ve ‘damgalı’dırlar.
Hiçbirini tanımıyorum.
Tanımak da istemem.
Ellerimi bağlayıp zindana da atabilirler.
Güçleri de var olanakları da..
Yetkileri yok ama.
Kararlarını ‘halk adına’ değil, ‘hükûmet yararına’ vereceklerdir.
Oysa bu hükûmet ‘Cumhuriyet Hukuku’nu ortadan kaldırmaya yeminlidir.
Ve ‘bu yolda’ki engelleri birer birer așmaktadır.
Bir öyküye göre yasama, yürütme ve yargı bağımsız erkler olmalı idi.
Bu öykü bitmiștir.
Onlar erdi muradına, hukuk girsin cim’in karınına..
‘Onların hukuku’na da benim cim karnındaki nokta kadar saygım yok ama.
İster asıp isterse kessinler.

Habip Hamza Erdem