Mezar Zengini AKP

TEOMAN ALİLİ

Kimse başlığa bakıp hakaret ettiğimi sanmasın çünkü “teşbihte hata olmaz.” Bir gerçeklikten bahsediyoruz ve bu olguyu matematiksel verilerle destekleyeceğiz. Rakamlara gelmeden önce meclise girmesini istediğimiz ve beklediğimiz beşinci gücün ittifak alanına değinelim.

DİKKAT SON SÜRE 12 NİSAN

SONAR kurucusu Hakan Bayraktar’a göre iki yol var:

1- Seçime girmesi kesinleşen bir parti çatısı altında ulusalcı beş-altı partinin birleşmesi.

2- Ulusalcı beş-altı partinin seçime girmeyip kendi bünyesinden çıkaracağı bağımsız adaylarla seçime girmesi.

Bayraktar, birinci seçenek için geç kalındığını belirtiyor ki ben de bu görüşe katılıyorum. Çünkü bir parti çatısı altında seçime girilirse yüzde 10 barajı aranacak. Gerçi içinde DSP, İP, Yeni Parti, BCP, Yurt Partisi, Demokrat Parti’nin Demirel çizgisine yakın isimleri, BTP ve belkide HEPAR’ın katılımıyla baraj sorunu da olmayabilir ama nihayetinde bu seçenek risk taşıyor.

İkinci seçenek için bir bağımsız adayın ortalama 75 bin oy alması yetiyor. Bana göre mesela İstanbul birinci ve ikinci bölgeden birer bağımsız sokmak işten bile değil. Özellikle Bayrampaşa ve Gaziosmanpaşa gibi önemli ilçeleri barındıran ikinci bölgede DSP-İP güçbirliği bile bağımsız adayını meclise sokar. Tabi İzmir ile kıyı kentleriyle Sakarya ve Karadeniz’den de çok sayıda bağımsız milletvekili parlamentoya girer. Bu bir hayal değildir. Yeter ki her ilde güçbirliği kazanması güçlü olan birer adayı belirleyebilsin. Siyasette iki kere iki hiçbir zaman dört etmez. Güçbirliği Binbang etkisi yaratabilir. Fakat böyle bir güçbirliğinin açıklanması için de bir süre var, son gün 12 Nisan.

AKP NASIL İKTİDAR OLDU Kİ?

Karamsar okurlarımıza AKP örneğini hatırlatalım. AKP bir tarikatlar koalisyonu değil miydi? Siyasi arenadaki boşluğu değerlendirmemiş miydi? Parti mezarlığına dönen siyasi sistemimizde biten ANAP ve DYP’nin oyları AKP’ye akmadı mı? Yani AKP bu yüzden bir mezar zengini olmadı mı? Matematiksel verilere bakalım: Türkiye’de sağ oyların toplamı yüzde 65 ila 70 arasında değişiyor. Bu oylar Refah Partisi geleneği, ANAP ve Adalet Partisi geleneği ile MHP-BBP gibi partilerle bir takım küçük sağ partiler arasında bölünüyor. Tabi 80’lerden sonra sağ oylar ağırlıklı olarak ANAP ve DYP arasında yani “merkez sağ” arasında paylaşıldı. Bu iki parti siyasi mezarlığa gidince oyları da AKP’ye aktı. Bu iki partinin oyu zaten yüzde 40’ı buluyordu. Buna bazı dinci oyları da eklersek yüzde 45-50’lere çıkıyor. Yani başarı tek başına AKP’nin başarısı değil, boşluk doldurma başarısı.

YA GÜÇBİRLİĞİ OLURSA

AKP’ye oy vermeyenler ve CHP’ye küskünlerle, MHP’yi inandırıcı bulmayanların oy oranı yüzde 15’i buluyor. Demirel etkisinde olan sağ oylarla Yaşar Okuyan gibi isimlerin temsil edebileceği ANAP geleneğinden gelebilecek oylar AKP’den güçbirliğine kayabilir. Neden olmasın?

---

TEOMAN ALİLİ, 19 Mart 2011