Nayn İlevın End Tüvölf

Bu yazımızda geçtiğimiz günlerde peş peşe seneyi devriyelerini idrak ettiğimiz, hem dünyamızı hem de ülkemizi derinden etkileyen iki olaya başka bir açıdan göz atacağız. Birincisi 11 Eylül 2001 tarihinde ABD’de İkiz kulelere ve Pentagon’a yapılan saldırı, diğeri ise 12 Eylül 1980 darbesidir. Bu ikisinin de ortak özelliği ABD patentli olmasıdır. Nasıl mı?

Düşünün bir kere. Eğer 19 El Kaide militanının 4 ticari uçağı kaçırarak yaptığı bu saldırılar olmasaydı, ABD pervasızca ve bu kadar kolaylıkla uluslararası hukuku yok sayarak ve dolanarak Afganistan’a, Irak’a ve Libya’ya müdahale edebilir miydi?

Demek ki bu saldırı İslam coğrafyasında yapılan ve yapılacak operasyonların gerekçesi olarak kullanılmış ve kullanılacaktır. Eğer ABD’nin kalbine yapılan 11 Eylül saldırıları olmasaydı Afganistan’ı ve Irak’ı istila yetkisi ve bunun ihtiyaç duyduğu mali kaynakları seferber eden kararlar demokratik süreçlerden geçirilemez ve halk desteği sağlanamazdı.

Soğuk Savaşın büyük düşmanı Komünizm çökertilmişti, ama yeni bir düşmana ihtiyaç vardı. Yoksa NATO’yu devam ettirmenin ve onca kaynakları hala savunma harcamalarına yönlendirebilmenin bir gerekçesi olamazdı. Soğuk Savaş döneminde İslam ile her alanda işbirliği yapılmıştı. Fakat temelde kapitalizme ve emperyalizme karşı olması ve oturduğu coğrafyanın dünya ticareti bakımından stratejik önemi ve başta petrol ve doğal gaz olmak üzere sahip olduğu ham madde kaynakları nedeniyle artık yeni düşman İslam’dı.

Uzun zaman içinde düşünce kuruluşlarında, üniversitelerde ve hatta NATO’da bunun alt yapısı oluşturuldu. Harvard Üniversitesinde siyasal bilimler profesörü olarak görev yapan Samuel Hantington’ın 1993’de Foreign Affairs dergisinde yayınlanan "Medeniyetler çatışması" konulu makalesi bu alt yapı çalışmalarından sadece biridir.

Tabi ki tüm İslam alemi bir bütün olarak hedef alınamazdı. Şöyle bir çözüm üretildi; düşman ve tehdit olarak görülene Köktendinci İslam, işbirlikçi bölümüne de Ilımlı İslam. Ya dönüşeceksin ya da hedef olacaksın. İşte 11 Eylül saldırısı ile soyut olan bu yeni düşman kavramı somutlaştırdı ve elle tutulur hale getirildi. Çünkü büyük kitleleri ikna etmek ve yeni düşmana göre oryante etmek için bu gerekli idi.

Gelelim yazımızın odaklandığı en kritik suale. Peki, bu 11 Eylül saldırısını ABD’mi planlayıp icra etti? Hayır. ABD sadece daha önce işbirliği yaptığı fakat Soğuk Savaş sonrasında değişen koşullar nedeniyle terk ettiği ve bu yüzden ihanet duygusu ile ABD çıkarlarına zarar vermeye çalışan El kaide lideri Osama Bin Laden’in militanlarının işlerini kolaylaştırdı ve önlerindeki engeller bir bir ortadan kaldırıldı.

Esasında ABD planlama aşamasında bu saldırı hazırlığını fark etmişti. Onları yakalamak ve dünya kamuoyuna afişe etmek sonuçları itibarıyla yarar sağlamayacaktı. Bu nedenle saldırı planının gerçekleşmesine yardım edildi. Bu vahşet kararı ABD derin devlet sisteminin bir bölümü aldı ve uyguladı. Sonrasında olanlar beklenebilecek ve tahmin edilebilecek tepkiler ve gelişmelerdi. Bana sorarsanız saldırı sırasındaki ABD Cumhurbaşkanı George W. Bush bu gerçeği bilmiyordu. Bilmesine de gerek yoktu. Sadece bu somut gerçeklere ve danışmanlarının yönlendirmelerine göre karar vermesi gerekiyordu. Oda onu yaptı.

Anımsayın 2003 yılında ABD Dışişleri Bakanı Irak savaşı öncesinde kendi ve dünya kamuoyunu Irak’ta kitle imha silahları olduğuna inandırmaya çalışıyordu. Bakanın kanıt diye sunduğu belgelerin ve krokilerin "kes yapıştır" şeklinde hazırlanan düzmece şeyler olduğu anlaşılınca, şimdi "CIA beni yanıltı" diye açıklamalarda bulunup günah çıkarıyor.

Niye eski işbirlikçi Osama Bin Laden’i öldürüp denize attılar? Size bu normal mi geliyor? Yoksa konuşur muydu?

ABD sistemi hep böyle çalışır. Ya emperyal çıkarlar için yapılması gerekli müdahale yetkili organlarda tartışılarak karara bağlanır ve ilgili kurumlar eli ile gerekçeleri yaratılır. Ya da derin devlet yapılanması içinde yapılmak istenen müdahaleye elverişli ortamı sağlayacak gerekçeler yaratılır ve sistemin resmi yetkilileri de müdahale kararını verir.

Tarih bunun sayısız örnekleri ile dolu. ABD’nin bu konuda ne yazık ki sicili iyi değil. Biliyorsunuz Ankara’daki ABD’li diplomat 12 Eylül Darbesi sırasında Washington’a "Bizim çocuklar işi bitirdi" (Your boys have done it) diye rapor ediyor. Çünkü bu darbe için elverişli ortam CIA, Gladio, Kontrgerilla ve onların işbirlikçileri tarafından hazırlanmıştı. Darbeyi yapan askerler durumun farkında değildi. Onlar ülkeyi büyük bir badireden kurtardıklarını sanıyorlardı. Halkta can güvenliklerinin sağlanması nedeniyle sevinç içindeydi. Oh ne güzel herkes mutlu!

ABD bunu yalnız Türkiye’de mi yaptı? Hayır. Sorun sıradan bir Güney Amerikalıya, anlatsın size ABD markalı askeri darbeleri.

11 Eylül saldırıları sırasında ABD’de yaklaşık 3 bin kişi hayatını kaybetti. Onlar ABD’nin uzun vadeli çıkarları için verilen kurbanlardı. Fakat ondan sonra gelişen savaşlarda yalnız Irak’ta 1 milyon kişi yaşamını yitirdi. Emperyalizm böyle acımasızdır.

12 Eylül Darbesi yüzünden biz de çok can verdik, acı çektik ve hala çekiyoruz. Neden mi? Emperyalizmin bölgemizdeki çıkarlarını korumak için. Ama hala bunlar için birbirimizi suçluyor ve gerçeği görememekte direniyoruz.

Artık çok uyudun, uyanma vakti gelmedi mi?

Saygılar sunarım.


Türker ERTÜRK, 16 Eylül 2011