News of Ali ERALP

“Kanun Benim…”

Türkiye’de orman yasaları yürürlükte. Hem de yabanıl orman yasaları.

Gücü yeten gücü yetene.

Sömüren sömürene. Çalan çalana, çırpan çırpana…

Köşe başlarını tutan, varlıklı, bileği güçlü, iktidar destekli bazı kimseler istediğini alıyor, istediğini satıyor, dilediğini gerçekleştiriyor.

Su akarken testiyi doldurmaya çalışıyor.

Çoluğuna, çocuğuna, torununa, yedi sülalesine yetecek servet ediniyor.

Mal-mülk, zenginlik, kişisel çıkar söz konusu olunca bu insanlar ne yasa tanıyor ne hukuk… Ne ulusal varlık tanıyor ne vatan…

Ağaçları, suları, kuşları, ...

“Zulüm ve Eziyetle Hürriyeti Yok Etmek Mümkün müdür?”

Descartes’ın “Düşünüyorum, öyleyse varım…” sözü Türkiye’de, “Düşünüyorum öyleyse vurun”a dönüştü.

İlhan Selçuk Ağabey’in kitabının adı da buydu: “Düşünüyorum, Öyleyse Vurun.”

Düşünene vurdular Türkiye’de. Karşı çıkana vurdular.

Filistin askılarına astılar. Çarmıha gerdiler. Elektrik verdiler. “Tam bağımsızlık” diyen, “kahrolsun ABD emperyalizmi” diyen gencecik fidanları darağaçlarına çektiler. Çoluk çocuk, torun yüzü göstermediler onlara.

Sıkıysan düşün Türkiye’de.

Düşünürsen seni dört duvar arasına atarlar.

Düşünürsen seni çoluğundan çocuğundan, güneşinden ederler.

Gökyüzünü yasaklarlar ...

“AKP’ye Boyun Eğenler, Eğmeyenler…"

Türkiye ortasından ikiye yarıldı. Ayrıştırıldı… Kamplara bölündü.

Düğünlerde, derneklerde kol kola girip halay çeken; tasada, kederde, iyi günde, kötü günde ortak hareket eden; savaşlarda, vatan savunmasında ortak düşmana kurşun yağdıran insanlar şimdi yok artık. Birbirine düşman hale getirildiler.

Herkes birbirine kem gözle bakıyor. Herkes birbirini vatan haini gibi görüyor. Herkes birbirine ağır sözler söylüyor.

Ben Türkiye’yi Türk filmleri ve televizyonlarında olduğu gibi, iki döneme ayırıyorum: Biri “Siyah – Beyaz Türkiye”, ...

“İnsan Olmalı Önce, İnsan…”

Sevgidir her işin başı.

Sevgidir insanı insan yapan, yücelten.

Sevgi güzelliktir. Doğadır. Acıları, sevinçleri, sevdaları ortaklaşa yaşamaktır. Bölüşmektir.

Sevgi insanlaşmaktır.

Halktan uzakta, mutluluğu sırça köşklerinin duvarları arkasında arayanlar, anlayabilirler mi sevginin derinliğini?

Yokluk, yoksulluk, nedeniyle cinnet geçirip kafasına kurşun sıkanları, kendilerini yağlı urganlarda asanları, maaş kuyruğunda can veren emeklileri görmezden gelenler, “Ulusun efendisi” köylüyü lanetleyenler, görebilirler mi sevginin boyutlarını?

Politikacılık, insanı sevme mesleğidir.

İnsanı, hayvanı doğayı sevmeyen ne “adam” olur, ...

"Türkiye Nereye Koşuyor?”

Kamu kurumları, fabrikalar satıldı, bir kısmı yabancılara geçti…

El değiştirdi.

Vatan toprakları haraç mezat, kapış kapış gidiyor…

Kapanın elinde kalıyor.

Türkiye’nin en güzel yerlerine Yahudi, İngiliz, Fransız, Amerikalılar çöreklendi…

Artık görkemli malikânelerinin önünden bile geçirmiyorlar Türkleri…

Yabancı korumalar bağırıyor, çağırıyor, saldırıyor…

Bir adım yaklaştırmıyorlar.

Bir de şu banka adlarına bakın:

Finansbank, İNG Bank, Citibank, HSBC vb.

Şu yabancı işyeri adları ise sadece bir caddede görülenler:

“Red Apple, Herry, Trend, Cripino, LC Waikiki, ...

“Diktatörler, Korku İmparatorluğunu Severler…”

“Sevginin ne olduğunu”, bilmez diktatör.

“Dert, sıkıntı, acı, çekmek, yoksulluğa düşmek, evine ekmek götürememek…” nedir, bilmez diktatör…

İnsanları mutlu etme düşüncesi ona çok uzaktır. Yabancıdır o bu duyguya, düşünceye...

Yardımlaşmayı, bölüşmeyi, paylaşmayı bilmez.

Kadın hakları, eşitlik, özgürlük onun sorunu değildir. Kitabında yazmaz.

Onun bir tek hedefi vardır; koltuğunu, iktidarını, çevresini, yakınlarını, yandaşlarını, çoluğunu çocuğunu korumak… Onları servete, zenginliğe kavuşturmak ve sahip olduklarını yitirmemek…

Bu hedefe ulaşmak için ne gerekirse onu yapar… ...

“Hiçbir Dönemde Türkiye’miz Bu Kadar Çaresiz Ve Perişan Olmamıştı…”

Yurt yüzeyinde açlık, yoksulluk, korku, sefalet kol gezerken, her mahallede bir yandaş, yalaka milyarder ortaya çıkıyor…

Ülkemizde halkın, insanlığın, toplumun zararına ne varsa hızla artıyor, çoğalıyor. Ama halkın, insanlığın, toplumun yararına ne varsa hızla eksiliyor, azalıyor.

İnsanlarımızın geçinmesi, karnını doyurması, çoluğunu çocuğunu okutup, onu bir iş sahibi yapması gittikçe zorlaşıyor. Yoksulluk, çaresizlik, işsizlik diz boyu…

Toplum, baskı ve zulüm altında…

Fabrikalar yok pahasına kapış kapış satılıyor. ...

“Halk Muhtaç Olmuş Kuru Soğana…”

Türkiye yangın yerine döndü…

Çarşılar, pazarlar, esnaf, köylü, işadamı yanıyor…

İşçiler, memurlar yanıyor, her taraf alev alev…

Politikacılarımız seçim derdinde, insanlarımız geçim derdinde…

MHP, “Devletin bakiyesini devam ettirmek için!” kırk yıllık düşmanı ile kol kola girmiş... Hedef, fazladan AKP’ye üç belediye başkanı daha kazandırmak ve onun sürekliliğini sağlamak…

Sanki ortada Devlet kalmış gibi…

O, emperyalizmin güdümündeki iktidarın yanlış ekonomik programlarını ve soğan politikasını (!) görmezden geliyor. Oysa “Halk, muhtaç ...

“Babalarının Çiftliğine Çevirdiler Vatanı… ”

İlkokul öğrencisiyken öğretmenimiz bize “Ali Baba” şarkısını söyletirdi:

“Ali Baba’nın bir çiftliği var… Çiftliğinde inekleri var…”

Sonra sorardı: “Nasıl bağırır inekler?”

Biz hep bir ağızdan yanıt verirdik:

“Mööööö…”

Sonra devam ederdik şarkıya:

“Ali Baba’nın bir çiftliği var… Çiftliğinde kuzuları var…”

Öğretmen yine sorardı: Nasıl bağırır kuzular?”

Biz hep bir ağızdan yanıt verirdik:

“Meeee…”

16 yıldan beri AKP, bu “mööö”ler ve “meee”ler sayesinde vatanı babasının çiftliğine çevirdi.

Yargı onun, Eğitim ...

“Yandaş TV’ler… Duyarsız, Tepkisiz Bir Toplum… ”

Televizyon izliyor musunuz? Daha doğrusu, televizyon programlarına katlanabiliyor musunuz?

Kirli çamaşırlar gibi ortaya dökülen konular ve olaylar dayanma gücünüzü zorlamıyor mu?

Televizyoncuların (genellikle) tek amacı var: Daha çok seyirci bulmak, daha çok reklam almak, daha çok para kazanmak…

Bir de iktidara yandaşlık yapmak, kayıtsız şartsız onun emirlerini yerine getirmek…

Bu hedefe ulaşabilmek için her yol geçerli. (Eski deyişle) Mubah!

Aile kutsallığını ayaklar altına alıyorlar. Aile sırlarını açığa ...