News of Feza TİRYAKİ

Bahçelerde Balkabak Açılır Tabak Tabak


Kabaklar çiçek açıyor. Bilirsiniz kabak bitkisi çok hızlı büyür. Bir bakarsınız çiçekte, bir bakarsınız kafa kadar oluvermiş. Daha sonra fıçı kadar büyümüş, yerinden kalkmayan bir kabak önünüzde…

Kabağın birine bakarken hayda ötede bir yenisi türemiş. Daha ötede yenisi, çiçeği burnunda…

“19 Mayıs Bayramını kutlatmayı yasakladılar” bir anda. A… derken ardından başkası açıldı kabağın.

Jandarmaya yönelik bir tuzak devreye sokuldu bu akşam. Jandarma kaldırılsın çünkü ABD’ye bağlı değil diyorlar ya, ...

Ulusal Yas Aldatmacası

“Millî Kahraman Denktaş’a Vedâ”


Rauf Denktaş’ın kaybından sonra ilân edilen üç günlük “ulusal yas” uygulandı mı ne diyorsunuz? Bu olabilir mi? Aklınız alıyor mu?

15 Ocak 2012 günü büyük bir özveriyle -çünkü artık TRT izlemek en büyük işkence benim için- devletin televizyonlarını izledim.

TRT’nin birinci programı zaten bu konulara hiç girmiyor. “Hatırlar mısın” diye soruyorlardı. Neyi mi?

TRT arşivindeki unutulmaz filmleri. Eski Türk filmlerini.

“Bir zamanlar Efes.” Poloslu, toloslu biten sözlerle ...

Ağla Özlem Ağla


Dündenberi bilgiağı gazetelerinde “Bayan yanı” yazısı elden ele geziyor.

Özlem Çelik’miş bunu yazan. Adını ilk kez duyduğum biri, bir gazetede yazarmış. Yandaş karındaş gazeteleri okumadığım, bunların yazdıklarını duymaya dayanamadığım için, çok ünlü olmayan adları bilmiyorum. Bu açılımcılardan, milletine, askerine küfür etmekten başka bir şey bilmeyenlerden, sağlığımı korumak adına uzak durmalıyım, bu yüzden...

Bu gazeteci hanım, İstanbul’dan Ankara’ya gitmiş. Otobüsten inmesine yakın, yanına bir genç erkek oturmuş. Of bakın ben de yanlış ...

Uzun İnce Bir Yol



Uzun ince bir yol sözüyle yaşam yolunu dillendirmişti Aşık Veysel.

Yaşam uzun ince bir yol, gece gündüz gidilen… Birimizin yolu kısa, birimizin uzun belki. Hiç yolu çizilmeden yaşamını yiterenleri de unutmayın.


“Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyim

Gidiyorum gündüz gece”


Bizim halimizi anlatmış burada Veysel. Ülkemizi uzun ince bir yoldan geçiriyorlar. 1938 yılından başlayarak bugüne kadar uzatılan, artık sonunun göründüğü bir yol.

Kimsenin ne falcıya, ...

Koca Çınar Rauf Denktaş


Kıbrıs davasının yılmayan, yorulmayan bir bekçisiydi.

Bir ömrü, Kıbrıs Türkü’nün bağımsızlığına, haklarını almasına, huzuruna, güvenliğine adamıştı. Yavru Vatan Kıbrıs’ı Denktaşsız düşünemeyiz.

Rauf Denktaş yaşarken kimse Kıbrıs’a bir şey yapamaz duygusu verirdi milletimize.

Çocuklar, nasıl, babama söylerim ha, derler haksızlığa uğradıklarında, babalarının varlığıyla efelenirler, kendilerine güvenirler, kimseden korkmazlar ya öyle babaya sırt dayadıklarında… Biz de öyleydik…

O “Koca Çınar” orda durduğu sürece Kıbrıs’a kimse dokunamaz, Türk’ün elinden Kıbrıs alınamaz diyorduk… ...

Neresi Batıyor? Neresi Diken? Hı?

“Seni hiç ilgilendirmeyen, komşun, akraban, soydaşın, yoldaşın olmayan bir toplumun dili gelecek, boğazını tutacak. ”


Gel kardeşim, şöyle geç.

Söyle bakalım, Atatürk millîyetçiliğine niye karşısın? Neresi sana batıyor? Neresi seni rahatsız ediyor da gazetelerin bilgiağı anketine ilgi duymuş, zamanını vermiş, katılmış ve yanıtlamışsın sorularını.

Atatürk ilkeleri kalksın diye işaretlemişsin sözde, bu anketi yapan haramilere inanırsak. Hem de değil değiştirmek, değiştirilmesinin teklif bile edilemeyeceği yasayla belirtilen, Anayasa’nın ilgili maddesini oylatmışlar ...

Aklınıza İyi Bakın


Aklınıza iyi bakın yoksa cehennemi boylarsınız! Cehennemde cayır cayır yanarsınız!


“Kendine iyi bak “ sözü, son yılların moda sözü, son yılların bozulmuş, yozlaştırılmış Türkçesine uygun bir söz.

Bu sözün aslı “kendine dikkat et” şeklinde denendir.

Çocuklarımızı büyütürken onlara en sık söylediğimiz söz buydu. “Aman kızım, aman oğlum kendine dikkat et. “ Annelerimizin dilinden bize böyle gelmişti, bu gizli bir sevgiyle söylenen, sevdiğini uyarma, koruyup kollama sözü.

“Kendine dikkat et.”
...

Vay Anasını Sayın Seyirciler

“Bu Yaşta Bu Zekâ, Akıllara Sezâ”

Nihayet basının amiral gemisi (!) Hürriyet, “baklayı ağzından çıkardı.”

“Karamanın koyunu sonra çıkar oyunu.” Bir oyun çıkaracaklardı ortaya ya, nasıl çıkaracaklardı kimse bilmiyordu. Nasıl “allem kallem” edeceklerdi? Nasıl kıvırtacaklardı? Akılları sıra nasıl “tongaya düşüreceklerdi” milleti?

Nasıl “tam göbekten” vuracaklardı?

Nasıl “el çabukluğu marifet” diyeceklerdi?

Nasıl bir “gazel okuyacaklardı?”

Milleti nasıl “avuçlarına alacaklardı?”

Üç aşağı beş yukarı bunları biliyorduk . Biliyorduk da nasıl diyeceklerini, ...

Yaranı Sarma, Ziyan

Yaralarımız kanıyor.

Yaralıyız. Dün bir haber vardı yabancı basında. Açık kalan, açıkta öylece bırakılan, iyileştirmek için uğraşılmayan yaraların tehlikesini anlatan. Yılda şu kadar can kaybediliyor sırf bu yüzden deniliyordu.

Yara kapatılmaz, tedavi edilmezse kızarır, şişer, iltihaplanırmış. Sonra kan zehirlenir, ne yapılırsa yapılsın yaralı kurtulamazmış. Bazen küçücük bir yara bile, insanı belli etmeden hasta eder, kanını zehirler, öldürürmüş.

Bizim yaralarımız aynı böyle. Tedavi edilmiyor. Yaranın yara olduğu bile söylenmiyor.

Dil yaramız her ...

“Duman Çökmüş Şu Dağların Başına, Sular Taşmış Ovaların Düzüne”


İki duygu ile çarpışıyoruz. Bir, daha çok bileniyoruz, başımız dik, doğruluyoruz; bir, ölümlerden ölüm beğen derler ya, öyle yerlerde sürünüyoruz…







Benim gözümde canlanan şu:

Ülkemizi yatırmışlar masaya, geleceği, sömürgeci eli kanlı ülkelere teslim edilmiş; bunlar, sözde iyileştirme bahanesiyle onu ameliyat edecekler. Yüz yıl önce yarım kalan işlerini teslim almışlar. İş pişmiş, ağızlarına düşmüş. Ülkemizi kesip biçip öldürecek, bir kenara atacaklar. Sonra her parçası kapanın ...