NİHAT GENÇ’İN DAYISI
Yaklaşık on-onbeş yıl önce ‘Nihat Genç’in Dayısı’ diye bir yazı yazmıştım.
Bu ‘Dayı’, o günlerde La Haye Adalet Divanı’na mı ne sevk edilmek isteniyordu da, Nihat Genç de yargılanacaksa biz yargılarız diye dayısına arka çıkmıştı.
Karadeniz’in iki ünlüsü Temel ve Dursun gibi, birbirleri için çok şey söyleseler de sonunda dayı-yeğen olduklarını unutmaz ve birbirlerine arka çıkar bunlar.
Yani Nihat Genç, kendi ‘sayın cumhurbaşkanı’nın sırtını asla yere vermez.
Ekrem İmamoğlu’nun diploması konusunu da, bu Nihat Genç ve çalışma arkadaşları yeniden gündeme getirmişlerdi.
Diplomanın iptal edilmesinden ne kadar mutlu olduklarını tahmin etmek zor değil.
Hatta Nihat (şimdi biraz ihtiyar), İmamoğlu bitmiştir diye bir yazı mı ne yazdı.
Ya da konuşma.
Zaten konuşmaları biraz dinlenilebilse de yazılarını okumak için, Karadenizli olmak gerekiyor.
O da öyle bir edebiyatçı demek ki.
Her ne ise. Ben edebiyatçı olmadığım için bu konuda bir değerlendime yapmasam daha iyi olacaktır.
Amma bu (şimdi biraz ihtiyar) Nihat, Ekrem İmamoğlu’nun diploması iptal edilirse niye kına yakacaktır diye sormayalım mı?
Dayı’sı kazanacak diye mi bekliyor acaba?
Peki ama Dayı’sının bu ‘iptal kararı’ hukukî midir?
Adil midir?
Vicdani midir?
Nihat Genç’te zerre kadar ‘hukuk’ nosyonu olsa, oturur karalar bağlardı.
Ama onun ağzı kulaklarında.
Üstelik, iyi bir iş başarmış gibi övünüyor(lar).
(Şimdi biraz ihtiyar) Nihat için bu kadar yeter.
Fazla uzatmaya değmez diyerek, bu ‘iptal kararı’nın, her şerde bir hayır vardır diyerek hayırlı kısmına geçebiliriz.
Ekrem İmamoğlu’nun bulunmaz Hint kumaşı olduğunu söyleyecek değilim.
Ancak, Türkiye’nin içinde bulunduğu koşullarda başkası yok.
Yani Nihat Genç’in dayısını devirecek ve bu anlamda bir ‘devrim’e yol açabilecek bir başka kişi de yok.
Evet, Nihat Genç’in dayısının devrilmesi, bu günkü koşullarda bir ‘devrim’ olarak nitelenebilir.
Çünkü Devrim, devirmek eyleminden türetilen bir terimdir ve her halkın ‘devrim’i kendi boyutundadır.
Ve Nihat Genç’in dayısının devrilmesi, kimilerinin sandığı gibi ‘sandık’ta olmayacaktır. Olmamalıdır.
Bir ‘halk hareketi’yle olmalı ve Nihat Genç’in dayısı, çok örneğini gördüğümüz gibi kaçmalıdır.
Her ne kadar, şeytan aklıma Çavuşesku’yu getiriyorsa da, ona pek kanmıyorum.
Ben yine de, pılını pırtını toplayıp, zevatıyla birlikte ABD’ye kaçmasını bekliyorum.
Adam ABD’de onca yatırım yapıp, emekliliğinde rahat etmek için elinden geleni yapmıştı değil mi ama?
Benim asıl merak ettiğim, kraldan çok kralcı olup da kaçamayacak olanlar.
YSK Başkan ve üyeleri, İstanbul Başsavcısı, İstanbul Üniversitesi’nde iptal kararı alan sözde profesör ama özde, ne dediğimi yazmayacağım benzerleri.
Örneğin RTÜK başkanı Ebubekir.
Sözde vali ve kaymakamlar, ve ilah.
Ve eğer, Ekrem İmamoğlu ve CHP, bu iptal kararının ardından gerçek bir halk hareketi örgütleyip yönetebilirlerse, Türkiye’nin önü açılır diyeceğim.
O arada Dayı, akla gelmedik işlere sapıp bir ‘savaş hali’ falan da ilan edebilir.
Oysa gerçek savaş kendisiyle yapılacak olandır.
Kaldı ki, her dış savaş aynı zamanda bir iç savaş değil midir?
Eğer gerçekten millet, Millet olarak örgütlenebilirse, yedi düvel gelse vız gelir.
Sıra Ekrem İmamoğlu’nda bir ‘cevher’in olup olmadığını görmemize gelmiştir.
Haydi hayırlısı diyelim.