NORMALİZASYON

Frenkçe normalizasyon Türkçe’ye ‘normelleșme’ diye çevriliyor. Güncel kullanıldığı haliyle bu normalizasyon, benim Alaca Karanlık diye adlandırdığım siyasal parti benzeri örgütlenme ve onun dokuz yıldır yapagelmekte olduğu ișlerin Türk ulusuna, yani ‘Cumhuriyeti kuran Türkiye halkına’ benimsetilmek ya da kanıksatılmak istenmesidir.

Bugün seçim yapılacak ve AKP’nin aldığı oylar ‘demokrasi’nin güzellikleri arasına yerleștirilecektir. Ertesi gün ‘sayın Abdullah Öcalan’ın temsilcileri ile Recep bey’in adamları el sıkıșacaklardır. Seçim kampanyası boyunca söylenilmiș olanları unutacaklardır.

Demirel’in dediği gibi ‘Devletin bașında kavga’ya yer vermeyeceklerdir. İçinde bulunduğumuz ‘olağanüstü hal’ dikkate alınarak, bu halin daha da olağanüstü olmaması için el ele vereceklerdir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ni, yasama, yargı ve yürütmesi ile birlikte tümden ele geçirmiș olacaklardır. Belki bunu bir ‘sivil anayasa’ya da bağlayacaklardır. Böylece Türkiye ve o arada Orta-Doğu ‘normalleșme yoluna’ koyulmuș olacaktır. Normalleșmenin anormalliğine bakın hele...

Bu AKP eski Anayasa Mahkemesi (AM) tarafından kapatılmamıș mı idi? Ve onun bașkanının Türkiye’de ‘muhtar bile olamayacağı’na eski Türk mahkemeleri karar vermemișler mi idi? ‘Yüksek Seçim Kurulu’nun ‘seçilemez’ dediği Leyla Zana, Șerafettin Elçi vb gibi adaylar anayasaya karșın seçilmiș olmayacaklar mıdır? ‘Normal’ Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin yapısına bakıldığında son dokuz yılda yașananlar ‘anormalliğin șahı’ değil midir? İște normalleștirilecek olan bu anormalliğin kendisidir.

Bu ‘anormalliğin’ normalizasyonunda en büyük payın CeHePe ve MHP’ye ait olduğu yadsınabilir mi? Abdullah Gül’ün seçiminden halkoylamasındaki ‘normal muhalefet’ine değin MHP, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ișgaline göz yummuștur. Recep bey ile örgütü yatıp-kalkıp bu MHP ile bu CeHePe’ye dua etmelidir.

Hani o ‘Yüce Divan’, ‘Hesap-Mesap’ söylevleri vardı ya, bakın söylemi diyemiyorum çünkü söylem sahibi sözünü eyleme dönüștürebilecek olandır, söylev olarak kalacaklardır. Anormallik gerçeği ise Ye-Ce-He-Pe ve MHP’ye karșın varlığını sürdürecektir. Ta ki ‘Yüce Divan’ ya da ‘hesap sorma’ söylevleri söyleme dönüșünceye değin.

YeCeHePe’ye genel bașkan olan Kemal Kılıçdaroğlu’nun söylevinde olsa da söyleminde bu tür bir kararlılığın olmadığı açıktır. O zaman ülke için yapacağı en hayırlı eylemin seçim sonuçları açıklanır açıklanmaz CHP’nin bașından istifa etmesi olacaktır. Kendi bilgi ve becerisine güvenmeyip, Sencer Ayata, Binnaz Toprak, Gürsel Tekin, Sezgin Tanrıkulu vb akılları kendilerine yetmeyen adamlara ‘akıl danıșma’sının bedelini böylece ödemelidir.

Ve YeCeHePe, ‘ülkeyi’ ve ‘devleti’ kurtarmadan önce kendisini kurtarmalıdır. ‘Cumhuriyet’e ve ‘Halk’a dayanmayan bir CeHePe Cumhuriyet Halk Partisi olmaz da ondan.

Türkiye’nin ‘anormallikleri’nden kurtulması demek ki CeHePe’nin anormalliklerinden kurtulması ile bașlatılabilecektir. Haydi Kemal Kılıçdaroğlu, hiç değilse bir kez olsun ‘normal’ bir eyleme imza atın ve istifa edin ki ülkenin önü açılsın...

CHP’nin bu ‘normalizasyona’ alet olmadığını gösterin isterseniz. ‘Vebal’i CHP’nin sırtına vurmaya hakkınız olmasa gerektir.

Habip Hamza Erdem