Parolamız "Ya İstiklâl Ya Ölüm!" İşaretimiz "Türk Milleti"dir!

İki çocukluk anımı sizlerle paylaşarak başlamak istiyorum yazıma... İki çocukluk anısı... Her ikisi de belleğime kazınmış, silinemeyen birer anı... İlki Kuzey Afrika-Libya'dan, ikincisi ise Erzurum'dan...

1951 yılında annem ve babam Libya'ya gitmişlerdi. Malum Mustafa Kemal'in silah arkadaşı Gazi Dedem Mehmet Halif Bey anne tarafından Libyalı ve Bingazi doğumludur.

Büyük Sahra Çölü... Sonsuz bir kum denizi. Hemen, hemen hayat yoktur bu büyük çölde... Trablusgarb'taki bazı yerleşim bölgeleri Büyük Sahra'nın kıyısındadır. Annem ve babam çevrede dolaşırken bir kaktüs ormanı ile karşılaşırlar bu yerleşim bölgesinde... İnsan boyunu aşan kaktüsler ve bu kaktüslerin üzerinde dikenli kırmızı renkli yumrular...

Her ikisi de şaşkınlık ve hayranlık içindedirler. Annem Arapça bekçilik yapan Bedevi kadına o kırmızı yumruların ne olduğunu sorar. Yaşlı Bedevi kadın o yumruların kaktüslerin meyvesi olduğunu, lezzetinin yanı sıra bazı hastalıklara da iyi geldiğini söyler.

Vakit öğledir, güneş acımasızca tüm kızgınlığını göndermektedir çölün üzerine.. Babam, anneme o Bedevi kadından parası karşılığında bu meyvelerden satın almasını ister. Annem gene Arapça, babamın bu isteğini iletir kadına...

Annem bunları söyler söylemez, adeta kıyamet kopar. Kadın değneğini havaya kaldırarak yürür anamın üzerine ve "Be kadın, bilmez misin bu meyveler, sadece gün doğmadan veya gün battıktan sonra toplanır. Öğle sıcağında dikenleri batar insanın eline, çok can yakar çok.. Hadi gidin işinize."

Anam geri çekilir, ezile, büzüle özür diler Bedevi kadından... "Kusura bakma" der, "Biz Türk'üz, bilemedik kusura bakma."

İşte o anda Bedevi kadının gözlerinde şimşekler çakar, elindeki değneği atar, avuçlarını kuma sürter, iki incir yaprağı ile tuttuğu kaktüsün meyvesini koparır, cebinden çıkardığı bıçağı ile temizleyip babama uzatır. Elleri kan içinde kalmıştır.

Bedevi kadın, kollarından tutarak anamı ve babamı kaktüs tarlasının hemen yanındaki evine götürür. Duvardaki Atatürk'ün Bedevi kıyafeti ile çekilmiş fotoğrafını gösterir onlara. Kadın bir taraftan da anamın, babamın ellerini öpmekte ve hıçkıra, hıçkıra ağlamaktadır.

İşaret parmağı ile Mustafa Kemal'in fotoğrafını işaret ederek şunları söyler...

"Mustafa Kamal, Mustafa Kamal, kahramanımız."

**************************

Yıl 1955 veya 56... Tam hatırlayamıyorum. Erzurum'daydık. Daha Ilıca'daki lojmanlar bitmediği için Gez mahallesi, Gez Apt.nında oturuyorduk. Bir 10 Kasım'dı. Kapımız çalınıyor, komşumuz Kadın Ana'nın torunu, elinde kocaman bir tepsi, tepsinin içinde mis kokulu un helvaları..

Anam, helvayı alırken "hayırdır" diye sorar..

Torunun cevabı bazılarına ders olacak niteliktedir.

"Bugün Sarı Paşa'mızın ölüm yıl dönümü. Kadın ninem Hatim indirdi ruhuna. Siz de birer Fatiha okuyun Sarı Paşa için."

Kadın Ana veya gerçek ismiyle Hacer Teyze, erini Bağımsızlık Savaşı'nda şehit vermiştir. Kışın kahve rengi, yazın ise beyaz renkli o yörelere has ehram örtünür. Bayramlarda ise ipek çarşaf giyer. Evinde gazeteden kesilip duvara asılmış, Mustafa Kemal'in resmi vardır.

Kadın Ana Atatürk'ü çok sever kendince. Çünkü onun için Atatürk, vatanı gavurdan kurtaran kahramandır. Elindeki nüfus kağıdını veren, kızını, oğlunu okutandır. Minarelerde özgürce okunan ezan, kıldığı namaz, tuttuğu oruçtur. Namerde teslim olmamaktır.

Kadın ana Sarı Paşa'sını yaşadığı müddetçe çok sevmiş ve kendi söylemiyle Atatürk'ün partisine oy vermiştir.

*******************************

Atatürk Che'nin, Fidel Castro'nun da önderidir. İngiliz emperyalizmine baş kaldıran Hindistan, Pakistan Atatürk Devrimleri'ni örnek almıştır. Tüm müstemleke ülkeler, bağımsızlıkları için savaşırken, Türk'ün Bağımsızlık İhtilâli'ni ve İhtilâl'in önderi Mustafa Kemal'i rehber edinmişlerdir.

Mustafa Kemal ve devrimleri tüm ezilen uluslara örnek teşkil etmiştir. Mustafa Kemal emperyalizme direnişin sembolüdür. Öyle ki O'nu baş düşman ilan eden emperyalizm bile büyüklüğü ve devrimciliği karşısında önünde diz çökmüş ve saygı duymuştur.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk tüm dünyanın "LİDER" olarak tanımladığı bir insandır.

10 Kasım'da tüm Türkiye Atatürk'e karşı sevgisini, saygısını ve özlemini dile getirmiştir. Kadını, erkeği, genci ihtiyarı ve çocuğu...

Ama ne yazık ki bazı etkinliklerde, bazı kişiler bilerek veya bilmeyerek emperyalizmin en büyük silahına ["ayrışma"ya hizmet etmişlerdir.

Bu etkinliklerde başı kapalı kadınların diğer kadınlar tarafından ötelenmesi son derece yanlıştır ve büyük bir hatadır. Bu tip düşünceye sahip olanlar, ayrık otları örneği aramıza kök salmakta ve emperyalizme olması gereken direnişin gücünü zayıflatmaktadır.

"Zor zenaattir Kemalist olmak!" Öyle yazarlar feysbuk sayfalarına. Gerçekten Kemalist olmak zordur, hem de çok zor...

Atatürk'ü, O büyük insanı sevmek çok kolaydır ama anlamak ve O'nun yolundan yürümek ise oldukça zordur.

Her şeyden önce altı ilkeyi öğreneceksin. Ama sözde değil özde öğreneceksin. Cumhuriyetçiliği, Halkçılığı, Devletçiliği, Milliyetçiliği, Laikliği ve Devrimciliği birer sözcük olarak ezberlemeyip, özümseyeceksin, içeriğini mutlaka bileceksin.

Örneğin Laikliğin sadece "Din ve dünya işlerini birbirinden ayırmak" olduğunu söyleyenlere, "Hayır" diyeceksin "Laiklik aynı zamanda din, ibadet ve düşünce özgürlüğüdür."

Ve Atatürk'ü Anma Etkinliklerine hiç kimsenin zorlaması olmadan katılan o başı örtülü bacıma yanında yer açacaksın. O sakallı amcamın elini öpeceksin.

Pazar torbasını yere bırakıp saat dokuzu beş geçe, yaşlı gözlerle Atatürk'üne saygı duruşunda bulunan başı örtülü kadının koluna gireceksin.

Küçük bir azınlık dışında, ki onların beyinleri emperyalizm tarafından kefenlenmiştir, beyin lobları dini hurafelerle ve yalanlarla işgal edilmiştir, tüm Türk milletinin Atatürk'ü sevdiğini ve sevmeye hakkı olduğunu da hiç unutmayacaksın.

Mustafa Kemal tarafından "Yüzbaşı" rütbesi ile taltif edilen Kara Fatma'nın 1954 yılında ölene kadar başını hep örttüğünü de hatırlayacaksın.

Biz şu anda bir savaş içindeyiz arkadaşım. Emperyalizme, Türkiye'yi bölmek isteyenlere, ülkeyi yönetilerek yönetenlere, cübbelerinde iktidarın parmak izi olan yargıçlara, "Ben bilim adamıyım" deyip SOROS'tan nemalanan üniversite hocalarına ve en önemlisi ve en zoru "Ben Atatürkçüyüm" diyebilen ileri demokratlara, işbirlikçilere karşıdır bu savaşımız.

Bu savaşı kazanmak zorundayız. Amacımız Milli (Kemalist) Devrim'i yeniden inşa edip, tam bağımsız Türkiye'yi dünyaya ilan etmektir. Elimizdeki silah "NUTUK"tur. "Fikir rehberi"miz Gazi Mustafa Kemal Atatürk'tür.

Bu savaşı kazanmak için küçük bir azınlık dışında tüm cenahlar bir araya gelmek ve omuz, omuza vermek zorundadır. Sen bu savaşı kazanmak adına hiç bir şey yapmıyor ve sadece Atatürk'ü sevmekle yetiniyorsan arkadaşım, bu birliği, beraberliği bozacak hareketlerde bulunmayacaksın. Sen eğer Türk'ün bağımsızlık savaşını anlamıyorsan, tüm cenahların bir araya gelerek milli cepheyi kurma çalışmalarına katılmıyorsan, bu cephenin içine nifak sokmayacaksın.

Ama bir gün NUTUK'u, Kemalistlerin baş ucu kitabını okuyacak ve Atatürk'ü anlayacaksın. O zaman aramıza katılacak ve "Atatürk'ü sevmeye hakkın yok" dediğin başörtülü kadının koluna girecek, "İstiklâl Yolu'nun yolcusu olacaksın. Sen de katılacaksın bu savaşa.

Çünkü parolamız "YA İSTİKLÂL YA ÖLÜM!", işaretimiz de "TÜRK MİLLETİ"dir.

Figen ÖZEN, 11 Kasım 2011