Doğu Perinçek: Türkiye, bölünme tehdidine ancak bağımsız bir Milli Hükümetle karşı koyar.
PKKNIN DÖRT DÖNEMİ: MİT, Suriye Muhaberatı, Çiftbaşlılık ve CIA güdümü
Türkiyedeki ABD işbirlikçisi iktidarlar, PKKnın kuruluşunu ve büyütülmesini öngören SüperNATO planlarına hizmet etmişlerdir. Irakın kuzeyindeki İkinci İsrail devleti de, Ankaradaki ABD güdümlü yönetimlerin desteğiyle kurulmuş, ve beslenmiştir. Türkiye hükümetleri, bölücü örgüt ve oluşumları kendi elleriyle büyütmüşlerdir.
İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek, bugün (16 Kasım 2007, Cuma) günü Trabzon Gazeteciler Cemiyetinde bir basın toplantısı yaparak, PKKnın tarihini dört dönemde özetledi. Perinçek özetle şunları belirtti:
BİR: SÜPERNATO-MİT GÜDÜMÜNDEKİ DÖNEM
PKKnın birinci dönemi, 1975ten 1980e uzanır. O yıllarda Apoyu MİT üzerinden SüperNATO gütmüştür. PKKyı 1975te MİT kurmuştur. Apo, 1972 yılında Şafak gazetesi dağıtmaktan yakalanmış ve MİT ile anlaştığı için birkaç ay içinde serbest bırakılmıştır. Şafak gazetesi dağıtan arkadaşlarımızın hepsi, sıkıyönetim mahkemelerinde 5 yıl ya da 7,5 yıl hapse mahkum edilmişlerdir. Apo, anlaşma yapmış ve bırakılmıştır. Yarım yüzyıllık arkadaşım Uğur Mumcu, bu konunun üzerindeyken şehit edilmiştir.
PKKnın 1975-1980 arasındaki eylemlerine bakarsak, CIA-MİT işbirliğini kesin hatlarıyla görürüz. Aydınlık gazetesi, 1980 öncesinde Apocu takımından Doğudaki MİT diye söz ediyordu. O dönemde Apocular, SüperNATO güdümlü devlet kurumlarının desteğiyle yüzlerce cinayet işlediler. CIAnın Böcek yiyen böcekler teorisine göre, PKK, Doğu ve Güneydoğu bölgemizde, Türkiyenin birliğinden yana olan Sol örgütlerin üzerine sürülmüştür. O tarihte PKKnın hedefinde asker ve polis yoktur. Birinci hedef, Doğu Perinçekin önderliğindeki Türkiye İşçi Köylü Partisidir. İlk şehitleri bizim partimiz ve diğer sol örgütler vermiştir. Gaziantep İl Başkanımız Zeki Ön, Tunceli İl yöneticimiz Adil Turan, Kahramanmaraş yöneticilerimiz İnan Özdemir ve Mehmet Ongan, Tunceli Nazımiye İlçe Başkanımız Hasan Erkılıç, PKK teröristleri tarafından katledildiler. Caniyer, 1980 Sıkıyönetim Mahkemeleri ifadelerinde, Kürdistan devleti kurulmasının önünde en büyük engelin Perinçek önderliğindeki TİKP olduğu için, bölgedeki yöneticileri öldürdüklerini belirttiler (Sıkıyönetim Mahkemesi Tutanakları).
İKİ: SURİYE MUHABERATININ GÜDÜMÜNDEKİ DÖNEM
1980 12 Eylül Darbesinden sonra Apo, Suriyeye kaçtı. CIA ve MİT o sırada Suriyede ABD karşıtı Hafız Esat yönetimine karşı gerici Müslüman Kardeşler (İhvanı Müslimin)in terörünü örgütlüyor ve destekliyordu. Buna karşı Suriye yönetimi de, Türkiyede Kürt ayrılıkçı terörünü harekete geçirmek için örgüt arayışı içine girdi. İhale Apoda kaldı. Suriyenin denetimindeki Bekaa Vadisindeki kamp Apoya tahsis edildi. Apo, doğrudan doğruya Suriye Muhaberatı tarafından yönetildi.
O dönemde Türkiye hükümetleri, Suriyedeki gerici terörü desteklemekten vazgeçse, Apoyu da alırlar ve PKKyı da etkisiz hale getirirlerdi. Suriyedeki Hafız Esat yönetimi buna hazırdı. Ama Türkiyedeki iktidar sahipleri, ABD güdümü oldukları için, böyle bir girişimde bile bulunmadılar. İki mazlum ülke, birbirlerinin teröristini desteklediler. Pentagonun ünlü Üç İsrail Senaryosu böyle yürüdü. Onbinlerce insanımız, ABD güdümlü politikaların kurbanı oldu.
ÜÇ: ÇATALBAŞLI PKK DÖNEMİ
ABD Ordusu, 1991 yılı başında Iraka saldırıp, Kuzey Irakı denetim altına alınca, PKKnın oradaki kuvvetleri, ABDnin denetimine girdi. PKKyı Kuzey Irakta ABDnin özel kuvveti olan Delta Force eğitti. Ancak Şam ve Bekaadaki Apo, zorunlu olarak Suriyenin denetimindeydi. Böylece çatal başlı PKK dönemi başladı. Apo, 1999 Şubatında CIA tarafından paketlenip Türkiyeye teslim edilene kadar bu çift başlı durum devam etti.
DÖRT: CIA VE DELTA FORCE GÜDÜMÜNDEKİ DÖNEM
Aponun Suriye Muhaberatının güdümünde olması, ABD planlarını bozuyordu. ABD, Apoyu Türkiyeye teslim ederek, çift başlılığa son verdi ve PKKyı tam kontrol altına aldı. Apo, bir saatli bomba gibi ABD güdümlü Türkiye hükümetlerinin eline verildi. İlk tutukluluk aylarında Kocaelideki Kolordunun denetimindeki Apo, anlaşma gereği Ordunun elinden alınarak MİT üzerinden ABD/CIA güdümüne teslim edildi. Apo, ABDye verilen söz gereği idam edilmeyecekti, edilmedi. Apo, avukatlar üzerinden ABD ve AB tarafından güdülecekti; güdüldü. Türkiye, bugün kendi hapisanesindeki tutukluyu bile ABD ve CIAnın emrine vermiştir. Çünkü Türkiyedeki iktidar sahiplerinin kendileri, ABDnin Büyük Ortadoğu Projesinin görevlisidirler ve ABD ile iki sayfa dokuz maddelik gizli anlaşma yapmışlardır. Biz iddia etmiyoruz, kendileri itiraf ediyorlar.
PKK yöneticileri, ABDnin Iraka saldırısından, özellikle 2003 Martındaki ABD işgalinden bu yana, amaçlarına ABD ile işbirliği yaparak ulaşacaklarını en açık dille belirtmektedirler.
DERSLER
1. Ezilen Dünya ülkelerinde etnik temelli ayrılıkçı hareketler, boylarından büyük işlere, özellikle silahlı hareketlere kalkıştıkları zaman, en sonunda ABD Ordusundan medet ummakta ve Washington stratejisinde rol üstlenmektedirler.
2. Türkiyedeki ABD işbirlikçisi iktidarlar, bağımsız bir siyaset izleyemedikleri için, PKKnın kuruluşunu ve büyütülmesini öngören SüperNATO planlarına hizmet etmişlerdir. Irakın kuzeyindeki İkinci İsrail devleti de, Ankaradaki ABD güdümlü yönetimlerin desteğiyle kurulmuş, geliştirilmiş ve beslenmiştir. Türkiye hükümetleri, bölücü örgüt ve oluşumları kendi elleriyle büyütmüşlerdir.
3. NATO, bir savunma paktı değil, NATO ülkelerini gütme ve gereğinde bölme aygıtıdır. Türkiyedeki SüperNATO güdümlü örgütler, Türkiyenin güvenliğine değil, ABDnin güvenliğine ve Türkiyeyi parçalama planlarına hizmet etmişlerdir. O kadar ki, bugünkü MİT Müsteşarı, Hizbullahı dahi kullandıklarını itiraf etmiştir. Yalnız PKK cinayetlerinden değil, yüzlerce insanın Hizbullah eliyle betonlara gömülerek öldürülmesinden sorumludurlar.
4. Bölücü terörün bastırılması ve Türkiyeyi tehdit eden Kuzey Iraktaki fesat ocağının söndürülmesi için, ABD güdümünden ve AB kapısından kurtulmak öncelikli şarttır. Türkiye, bölünme tehdidine ancak bağımsız bir Milli Hükümetle karşı koyar. ABD tehdidini önlemenin ve hatta caydırmanın başka bir yolu yoktur.
Milletimiz, bu gerçekleri keşfetmek üzeredir.