Sert Erkek Zırlayınca...

Sert erkekler ortalığı yine kasıp kavurdu. Siyaset ve medya dünyası sert erkekten geçilmiyor.

Sadece son 24 saat içinde “sert erkekler” arasında şu diyaloglar geçti:

Başbakan Erdoğan: İspatlayamazsan, ‘ben şerrrefsizim’ diye televizyona çık!”

Deniz Baykal: “Biz bugüne kadar kimseyi şerefsizlikle suçlamadıysak bu tartışma seviyesini korumak istediğimiz içindir. Yoksa bu sıfata layık bir muhatap bulmakta hiç güçlük çekmeyiz”

Oktay Vural: (Erdoğan’ın “yavru muhalefet” lafına içerlemiş) “Sen kendine bak, aynaya bak. MHP’ye laf söylerken, dikkatli olmanı tavsiye ederim. Haddini bil! Hesapsız, kitapsız, seviyesiz ifadelerle MHP'ye dil uzatma cüreti gösterme. Bu kadar utanmazlık olur mu?

Bülent Arınç: (O da Manisalı üzüm yetiştiricisi Süleyman Aksu’ya patladı): Bak beni oruçlu ağzımla konuşturma!”

Aydın Doğan: (72 yaşında, medya patronu)” AKP yetkililerinin son günlerde sürdürdüğü bu haksız ve asılsız suçlamalara sessiz kalınmayacak ve dokunulmazlık zırhlarına bakılmaksızın yargı önünde hakkımızı arama gayretlerimiz kararlılıkla sürdürülecektir.

Tayyip Erdoğan: (Başbakan, 4 çocuk babası)”Yalan yanlışla bize yaklaşanlar cevaplarını aynı tonda alırlar.”

Aykut Zahit Akman: (Mutemed)Yüreğiniz yetiyorsa hodri meydan!

Gördüğünüz gibi, kimse burnundan kıl aldırmıyor. Herkes ne kadar da namusuna, şerefine düşkün. Ne kadar da onur, haysiyet sahibi..Haksız suçlama konusunda ne kadar da hassas. Sanki oğluma ben gemicik aldım, sanki Başbakan emretti diye ben işten yazar attım, sanki “AKP’den hesap soracağız” diye Meclis’e gelip Sir Abdullah Gül’e Çankaya yolunu ben açtım…
Ve sanki, 86 adet Ergenekon sanığına aylardır atılmadık iftira, yapılmadık yargısız infaz bu ülkede olmadı…

Sanki, ömrünü terörle mücadeleye adamış onurlu bir askerimiz, kahrından ölümle pençeleşmiyor…

Efendim, “sert erkek” psikolojisi geçicidir, konjonktüreldir. Bazen böyle nüksetse de arkasından esnek bel ve göbek hareketlerinin gelmesi kaçınılmazdır. Bu memleket ne babayiğitler gördü. Ankara’nın Meclis-Genelkurmay-Bakanlıklar üçgeni ile İstanbul’un İkitelli’si sert erkeğin harman olduğu yerdir…

Biz buralarda ne sert erkekler gördük. İsrail Başbakanı’na “Soykırımcı” diye kükreyip iki gün sonra helikopter ihalesine imza atanı mı ararsınız; “Ne mutlu Türküm diyene!” anlayışına karşı çıkan herkes Türkiye Cumhuriyeti’nin düşmanıdır ve öyle kalacaktır” deyip de, arkasından “Ben artık hürgeneralim” diye şapkayı alıp sıvışanı mı ararsınız…

Her sert erkeğin ‘zırladığı’ bir an vardır. Şimdiye kadar zırlamamış olanların da kapalı kapılar ardında zırlamadığından kimse emin olmamalıdır. Vatandaşa gayet hırçın, Washington ve Brüksel’e kuzu gibidir sert erkek milleti. AB veya ABD “Höt!” deyince, hemen “Al sana bir Türkiye” deyiverir…

Meselâ kimdir memleketin en sert erkeği? Misal, Tayyip Bey mi? Berlin’de Fransız Başbakanı Chirac’a “Lütfen Mösyö, on dakikacık olsun baş başa görüşelim” şeklinde munis bir ısrarcılık içine girdiğinin, buna karşılık Chirac’ın “Non Mösyö, uçağım kalkacak, Paris’te işim var” diye bu aşırı ısrarcılığı başından savdığının bizzat tanığıyım. (26 Ekim 2004, Berlin Başbakanlık Binası). “Yalan söylüyorsun, televizyona çıkıp ‘ben şerrrefsizim de!” diyen olursa, hiç üşenmem, dönemin Fransız Başbakanı Jean Pierre Raffarine’i mahkeme önünde tanıklığa çağırırım…

Sonra, “Biz terör olayında tarafız, şehitlerimize söz söyletmeyiz!” diye sertlik yapıp da, meslektaşlarına “5 kişiden az asker ölürse şehit haberi yapmayalım” telkininde bulunan AB maaşlı haber yönetmenlerini ilk fırsatta Eğirdir gölünde şarap içmeye çağıranlar da mevcuttur..

Gelmiş geçmiş en sert Türk erkeklerinden birisi olan araştırmacı Erhan Göksel’in, Aydın Doğan’ın canlı yayına bağlanıp kendisini bir güzel haşlamasıyla koca gövdesine bakmadan, “Küsme hakkımı kullanıyorum” şeklinde zırlaması halen hatırlardadır.

Sert erkeğin zırlaması pek acıklı olur. Onca höt-zötten zonra nasıl bir eziklik,nasıl bir büzüklük, nasıl bir profil düşmesi anlatamam…

Rahmetli Tuncay Özkan da pek sert bir erkekti. Televizyonunda sesi kısılana kadar çemkirdikten sonra üste gidip bir de Cumhuriyet mitinglerinde bağırırdı. Bu kadar bağırık bir arkadaşı Türk medyası ve siyaseti bir daha zor görür…

Bu bağırık insanı, en son bir-iki ay kadar önce Fatih Altaylı’nın programında gördüm. Birkaç tazminat davası kaybedip, kanalı Fethullahçılara sattığı için bir hayli de küfür işittikten sonra pek kibarlaşmıştı. Karşısında Sevan Nişanyan! O da “sert erkeklik” ekolüne eşinin başından aşağı dışkı boşaltarak yeni bir yorum getirdiği için feministler tarafından pek hırpalandığından son derece nazenin tavırlar içindeydi…

-“Siz Ergenekon iddianamesini okumadınız galiba Sevan Bey’ciğim…”

-“İstirham ederim Sayın Özkan, 300 sayfa kadarını okudum…”

-“İzninizle size ‘yalancı’ diyebilir miyim?”

-“Tabii diyebilirsiniz de… Benim de size ‘sahtekâr’ diyesim geldi birden…”

Karagöz ile Hacivat gibi böyle tuhaf bir muhabbetin içine girdiler. Fatih Altaylı da şaşkın şaşkın seyretti.

Uzun lafın kısası, her sert erkek bir gün sataştıkları ile barışacak, “olur böyle şeyler,demokrasinin cilvesi” diyerek duygusal zırlamalar içine girecektir.

O bakımdan, olup bitenler kimseyi heyecanlandırmasın.

İster Başbakan olsun, ister medya patronu…İster milli takımlar teknik direktörü olsun, ister savcı…

Her sert Türk erkeği bir gün zırlayacaktır…


KİTAPSEVERLER İÇİN NOT: Gazeteport’un nefis yazılara imza atan yazarı Kıymet Nadir Bindebir’in yeni kitabı çıktı. “H@mdolsun Verdiğin İnternete!”

Evet, kitabın adı böyle…Bu kadar üslûp ehli bir yazardan da böyle bir kitap beklenirdi. Bindebir’in bütün yazıları gibi çok keyif alarak okuyacaksınız. Eğer bir “Açık İstihbarat yazarından” övgü almak başını belaya sokmayacaksa, ben çok beğendim. Ne varsa kadınlarda var efendim (sert kadınlarda!)

---

Açık İstihbarat