Tek Başına Ne Yapılır ki!

“Biz kaç kişiyiz”. Bu bir soru değil, bir çağrı! Birlikte olmaya, güce güç katmaya, bütünleşmeye, yalnızlığımızdan kurtulmaya...

“Ben tek başıma ne yapabilirim” diye düşünmek, bir arayışın belirtisidir. Ama yetmez kendi kendimize üzülmek, çırpınmak işe yaramaz... Dostça, sevgide, umutta anlaşmak, sonra dağınık özlemlerimizi, isteklerimizi bir araya getirerek büyük bir güç oluşturmak...

“Ben tek başıma ne yapabilirim/Diye düşündü biri/Ve hiçbir şey yapmamaya karar verdi.

Ben tek başıma ne yapabilirim/Diye düşündü biri/Ve yalnızlığının/Kuytuluğuna çekildi”

***

Sevgili Ataol Behramoğlu‘nun Cumhuriyet Yayınları‘nda çıkan “Beyaz İpek Gibi Yağdı Kar” adlı kitabını okurken günün en önemli sorununa, hem de şiir yoluyla bir çözüm, bir çıkış önerisi buldum!

Tek başına kalmak zaman zaman istenir belki... Daha iyi düşünmek, daha iyi çalışmak, daha iyi dinlenerek güç kazanmak için... Ama tek başınalık, hiçbir zaman ne kişiye, ne de topluma yarar sağlar.

***

Atalol Behramoğlu elli yıldır yazıyor. Ben gençlik yıllarında tanıdım, umutlandım onun ilk şiirlerini okuduğumda.. Hem savaşçı bir kişiliği var, hem de duyarlı, anlamlı bir ustalığı... Bir çeşit özel antoloji sayılabilecek bu kitapta, yüz şiirini bir araya getirmiş... İşte “Tek Başınalık Şiiri” de ordan:

Ataol bu şiiri 1988’de yazmış... Demek o günlerde de “Tek başınalık” toplumu, insanı kandıran, uyutan, boyun eğilmişliğe sürükleyen bir tür hastalık imiş! Uyandırmak, kendine getirmek, birtakım kötülüklerden, tersliklerden, yenilmişliklerden kurtarmak gerekmekteymiş. O gün bugün durumda ne yazık ki bir değişme yok!..

***

Ataol Behramoğlu’nun şiirinin son bölümünü de birlikte okumakta yarar görüyorum. Bu güzel şiir şu günlerde siyasal alanda yalnızlaşmış, umutsuzluklara kendini kaptırmış olanlara, bir güç aşılar diyerek...

“Ben tek başıma ne yapabilirim/Diye düşündü

yüz binler/Tek başınalıklarını/

Sürdürdüler.

Ben tek başıma ne yapabilirim/Diye düşündü

milyonlar/Milyonlarcaydılar/Ve tek

başınaydılar.

Bu arada/Birileri/Onlar adına/Kararlar

vermekteydi.

Tek başına olduklarını sananlar

Topluca ortadan

Kaldırıldılar”

***

Tehlike çanları çalıyor, duymuyor musunuz? İşte bir şair size sesleniyor. “Tek başınalıklardan kopun, milyonlarla birleşin, kurtuluşu yalnızlıkta değil, dostlukta, sevgide, bir araya gelmede bulun... Hem de elinizi çabuk tutun”.


Cumhuriyet