TİLKİNİN ORUCU…

Dr. Noyan UMRUK

Tilki ormanda gezmektedir. Bir ağacın dalında asılı bir geyik budu görür.
Karnı çok açtır ama bu tilki de her tilki gibi çok şüphecidir; başlar kontrol etmeye… Görür ki bu bir bubi tuzağı…
But iple bir bombaya bağlanmıştır…
Tilki buttan uzaklaşır; başını kollarının üzerine koyarak çimenlerin üzerine uzanıp, yatar.
Biraz sonra kurt gelir, budu ve çimenlerin üzerinde yatan tilkiyi görür…
Tilkiye sorar ‘ne yapıyorsun dostum?’
Tilki cevap verir ‘Hiiiç… Yatıyorum’
-“Burada bir but var…”
-“Evet var…”
-“Neden yemedin?”
Tilki sakince cevap verir;‘Bu gün oruçluyum.’
Kurt kendinden emin;‘Ben yiyeyim o zaman.’
Tilki ‘Buyur ye… Afiyet, şeker, bal olsun’
Kurt but'a uzanır uzanmaz bir patlama, ortalık toz duman…

Yaralı halde, 5-10 metre uzakta perişan halde kıvranıp yatarken tilkinin kemal-i afiyetle budu yemeyi sürdürdüğünü gören kurt;‘Yahu sen hani oruçluydun???’
Tilki pişkin pişkin;‘Biraz önce topun patladığını duymadın
mı?”

Gelelim bizim ormana…

Eveeet, kurt kardeş, hangi kurt bu duruma düşmek ister değil mi?

Ne var ki; ormanın nimetlerinden yararlanamayan kahir çoğunluğun feryadına rağmen, bizim kurt kardeş hala çarıklı erkanıharp tilkinin değirmenine su taşımaya devam ediyor…

Tilki de bu fırsattan istifade hala ormanda şovlarını sürdürüyor; çadır tiyatrosunda ayı oynatıyor; Rezalı olsun, rezasız olsun, oyun çok tilkide… Orman sakinleriyle, kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyor hala…

Buna karşılık orman sakinleri hep birlikte “Tilki ormanda rahat rahat dolaştıkça bizlere hayat hakkı tanımıyor… Gel kurt kardeş el ele verelim; şu ormanı, önce hepimize eza, cefa eden şu zalım tilkiden kurtarıp, kardeşçe, hayvanca yaşanır hale getirelim, kozlarımızı sonra paylaşırız…” diyorlar…

Orman sakinleri orkestrası bu şekilde şakıdıkça, kurt kardeş kızıp köpürüyör; “pek fiyakalı” ulumasını sürdürüyor…

Bakalım kurt kardeş son aşamada ulumayı bırakıp, aklını başına toplayabilecek mi? Çıkmayan candan umut çıkmaz mı diyelim…

Bu arada bütün tilkilerden özür dilerim. Tilkiler aslında muhteşem kuyrukları, güzel gözleri ile akıllı ve güzel hayvanlardır. Ne var ki; bu tilki başka bir tilki… Öyle bir tilki ki kardeşim, orman bir yana, müsait bulunca Deniz’e bile burnunu sokuyor… Bu tilki “nev’i şahsına münhasır”, kendine özgü bir tilki… Varlığını korumaktan başka amaç ya da çaresi olmayan genetik hata ürünü bir tilki bu tilki… Bu tilkiyle yoldaşlık yapan orman sakini öyle bir ateşten gömlek giyer ki; cayır cayır yanar maazallah…

La Fontaine hikâyesine benzedi değil mi bu yazı? Ne yapalım? Çok sıkıldık son dönemde aylardır, günlerdir sinir uçlarımızla öyle bir oynandı ki …