TÜYAP’TA BİR İNSANLIK DERSİ; BANU AVAR…

Bugün TÜYAP kitap fuarında gitmeden önce beklediğimin tam tersi bir durum vardı. Kitaplar her şey güzeldi belki de ama anlamsız bir kargaşa vardı. Hani ilkokul birinci sınıf öğrencileri okuma bayramı töreni düzenler ya…
Ve…
Bir kargaşa gider çocuklar ne yapacağını şaşırır…
İşte TÜYAP’ta o durum mevcuttu…
İmza günleri vardı. Salonda asılı dosya kağıdında yazan bir başlık filanca yazarın imza günü iptal edilmiştir.
Neyse…
Banu AVAR imza ve söyleşi günü var. Anons filan yok bilgisi olan yok. Araya taraya bulduk…
Banu AVAR’a söyleşi için ayrılmış bir salon yok…
…
İşte o anda aklıma kapıda yazan yazı geldi; filanca yazar imza gününü iptal etmiştir…
Muhakkak ki salon ayrılmadığı ve bu organizasyon bozukluğu yüzünden çıkan bir tartışmanın sonucuydu bu iptaller…
Banu AVAR geldi…
Söyleşi için ayrılan salon, pardon salon diyerek salonlara hakaret etmeyelim….
Bir köşe…
Boş bir depo mu desek?
Acaba ben bu şekilde bir durum ile karşılaşsaydım ne yapardım? Diye düşündüm…
Ama…
Banu AVAR düşünmedi…
Kendine hazırlanmış sözde masayı itti bir kenara ve aldı sandalyeyi çıktı üzerine insanlar yerlere oturdu başladı sandalye üzerinde bağıra bağıra anlatmaya…
Adeta bu yapılanlar beni engelleyemez diyordu…
Ve…
Mikrofonsuz…
Bir ortamda sesi kısılıp bitap düşene kadar anlattı…
Mücadele örneği idi benim için, durmak yok diyordu…
O an gözümde canlandı sanki kanı arabaları ile cephane taşıyordu Erkek Halime…
Bu yapılanlarda sanki İngiliz kruvazörlerinden açılan top ateşleriydi o noktada…
Ve…
Kurtuluş Savaşı kahramanları edası ile mücadele ediyordu sandalye üzerinde Banu AVAR o noktada…


Neyse durum bu şekilde sürdükten sonra mücadelenin anlamını kavramış çıkmıştım söyleşiden…
Bir noktada elimde kitabım Banu AVAR’a imzalatacağım sıraya girdim. Banu Hanım gelip masaya oturdu ve içerde mücadele veren insan bizlere orada birde insanlık dersi verdi adeta…
Kitaplarını imzalamaya başlamadan kalktı ve sırayı baştan sona gezerek yaşlı ve çocuklu insanları sıradan çıkardı bunlar sıra beklemez bu insanların burada bunalmalarına göz yummak olmaz diyerek onları alıp ilk önce onların kitaplarını imzaladı…
İşte dedim; hem cesur hem insan…
Diğer tarafta ise hiçbir masada ve imza sırasının başında güvenlik yoktu dönüp tekrar tekrar dikkat ettim. Birileri ne amaçla gelip oraya Banu AVAR’ın kitap sırasının başına güvenlik dikti.
Öyle ya…
Banu Hanım bizi galeyana getirirse…
Neyse dediktan sonra canım sıkkın bir vaziyette başka standlara yöneldim. Ajans 2023’ün standına geldiğimde Küçük Suat abi ile biraz sohbet ettik Banu AVAR için geldim dediğimde ah ne zaman söyleşi diye sorunca içim bir daha cız etti…
Orada standı olan bir ajansın bile görevlilerinin haberi yoktu Banu AVAR’ın geleceğinden…
Dedim ya…
Hiçbir anons yapılmamıştı…
Kısa bir sohbetten sonra ajans 2023’ün standından ayrıldım biraz dolaşayım dedim…
Ve…
Bir yerde…
Bir baktım yazar dahi olmayan sözde bir modacıya tanınan imkan dikkatimi çekti…
Hani şu meşhur modacı canım…
Sürmeli cinsinden…
Eh dedim lanet olsun…
O arada da elime bir kağıt sıkıştırıldı, ben kağıdın yayınevi tanıtımı zannettim bir baktım ki kağıt açlık grevi yapan şerefsizlerin tanıtımını yapıyor…
Moralim iyice bozuldu ve Banu Avar’ın olduğu bölüme yöneldim oradaki arkadaşlarımla vedalaşıp çıktım.
Çünkü daha fazla bu fiyasko salonunun havasını teneffüs etmek istemedim…
Oysa kalıp Banu AVAR ile sohbet etmek isterdim…
İşte böyle bir gündü içinde derslerin ve rezilliklerin olduğu…
Ama…
Aldığım dersler bana yeter….

Burçak YAZICI, 18 Kasım 2012