‘ULUSLARIN ZENGİNLİĞİ’
Ekonomi politiğin önderlerinden sayılan Adam Smith’i ‘klasik’ yapan çalıșmasının bașlığı “Ulusların zenginliğinin doğası ve nedenleri ūzerine araștırmalar”dır.
Adam Smith denildiğinde kısaca ‘Ulusların Zenginliği’ akla gelir.
‘Ulusların sereveti’ de denilebilir.
Geçenlerde Tūrkiye ekonomisi ūzerine konuștuğumuz hocama ‘bu değirmenin suyu nereden geliyor?’ diye sorduğumda; ‘Servet’ten dedi.
Tūrkiye Cumhuriyeti Devleti’nin meğer ne būyūk bir ‘servet’i varmıș.
Gerçekten salt İstanbul’un değil, Anadolu’nun tașı toprağı altındanmıș.
Hocam dediysem, sıradan hocalarımlarımdan biri değil; son onyılda Tūrkiye ekonomisini yönetenlerin hocalardan birinden sözediyorum.
Değerli hocama bu ‘servet’ değil de ‘rant’tır diyecek olduğumda; ‘rant’ da denilebilir dedi.
Ne var ki bu ‘rant’, yine klasik’lerden David Ricardo’nun ‘rant’ı değildi.
Klasiklerde ‘servet’ de ‘rant’ da ‘ūretim’den geliyordu.
Tūrkiye’de son on yılda ‘gözkamaștıran’ harcamaların kaynağı ise bir yandan ‘borç’, öte yandan har vurup harman savrulan Tūrkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ‘serveti’ idi.
Osmanlı’dan kalanlar ile Cumhuriyet’in diși ve tırnağı ile ‘ūrettiği’ servetin kendisi.
‘Miras’ da denilebilir.
Klasik ekonomistlerin Fransızca ‘richesse’ dedikleri değil ama, ‘fortune’ dedikleri șey.
Eh bir kez ‘fortune’ denilmeyegörsūn; ișin içine ‘ūretim’ ve ‘çalıșma’ değil ama ‘felek’ ve ‘baht’ giriverir.
Ve Alaca Karanlık Partisi’nin ‘tūm bașarısı’nı ‘feleğin çarkı’na bağlamak çok yerinde ve ‘bilimsel’ bir saptama olabilir.
Șimdi dudak būken kimi suratları görūr gibi oluyorum.
Hem ‘feleğin çarkı’ ve hem de nasıl ‘bilimsel’ olunabiliyor denilebilir.
Ȫncelikle ‘akıl ve mantık’ ile ‘insaf ve izan’dan bu denli uzak bir ‘yönetim’ biçimini açıklamanın bașka bir yolu yoktur da ondan.
Tersinden söylenecek olursa; AKP’nin son on yıldır uygulayageldiği ‘politikalar’ın ‘bilimdișılığı’nı saptamak ‘bilimsel’ değildir de nedir?
Cumhuriyet döneminde yaratılan ‘değer’lerin ‘özelleștirme’ yoluyla talan edilen bölūmū yaklașık bir hesaplama ile ‘yenilen miras’ın onda biri bile değildir.
Yenilmekte olan ‘miras’, ister ‘fortune’ denilsin isterse ‘servet’, bașta İstanbul olmak ūzere Anadolu’nun ‘tașı ve toprağı’dır.
Ve bir ayrıntı olsun; bu taș ve toprağın içinde ‘yeraltı zenginlik’lerimiz de yoktur.
Çūnkū adı ūzerinde onlar Adam Smith’in ‘zenginlik’ dediği șeyler içine giriyor.
Keșke AKP bu ‘zenginlik’leri ișleyip de ‘babasının malı’ imișçesine yese idi.
Bu ‘mirasyediler’, kıllarını kıpırdatmadan yarattıkları ‘rant’ları yemekteler.
Bu ‘rant yaratma’ yollarına da ‘model’ falan diyerek ‘bilimsel’ bir ‘kılıf’ uydurmaktalar.
Toplumu ‘yozlaștıran’ ve insanı insanlıktan çıkaran, o arada ‘ulusun zenginliği’ni ‘tūketen’ bir ‘model’ olabilir mi?
İngiltere için ‘uluslașma așaması’nı yașamadan ‘emperyalist’ bir ‘devlet’ oldu denir (Rosa Luxembourg).
Tūrkiye Cumhuriyeti Devleti de ‘uluslașma așaması’nı tamamlamadan bir ‘șey’ olma yolunda koșar adım ilerlemekte.
‘Ne’ olacağına ise çok yakında tanıklık edeceğiz.
Șimdiden söylenebilecek olan ‘akıl ve mantık’ ile ‘izan ve insaf’tan uzak olduğumuzdur.
Binmișiz bir alamete...
Habip Hamza Erdem