VELEV Kİ !
Varsayalım ki Dr Recep Batı’ya gerçekten karșı çıktı.
Hani ‘Ey Batı, hadi darbe desene’ diye kafa tutuyor ya.
“Bizi ‘millet’imizden bașka kimse indiremez” diye dik duruyor ya.
‘Diklenmiyor, ama dik duruyor ki ‘millet’ onunla birlikte ola.
Dediğine bakılırsa torunu bile onunlaymıș ya...
Șaka bir yana, șu anda Tūrkiye’de her dört kișiden biri onu ‘bilerek ya da bilmeyerek’ desteklemekte değil midir?
Ve șu anda Tūrkiye Cumhuriyeti Devleti’nin mūhūrū elindedir.
Șimdi kalkıp AB ūlkeleri ve tūm batılı devletler ‘emperyalisttir’ dese..
Biz emperyalist ūlkeler ile ilișkilerimizi yeniden ele alacağız; bizim iç ișlerimize karıștırmayacağız, artık kendi göbeğimizi kendimiz keseceğiz diyecek olsa..
Daha da ileri gitse ve ‘Tam bağımsız Tūrkiye’ diye bağırsa.
‘Millî’ bir tavır takınmıș olur mu?
Velev ki böyle dedi.
Varsayalım ki televizyonların canlı yayınında bunlara benzer șeyler söyledi.
Ve ‘Ya Allah bismillah’ diye Tūrk Ulusu’nu emperyalizme karșı ‘cihad’a çağırdı.
Ȫnce kimler alkıșlayacaktır?
Bence önce Nihat Genç alkıșlayacaktır.
Bugūn ayağa kalktığı söylenen gençlerin būyūk bir bölūmū de alkıșlayabilirler.
Būyūk olasılıkla Tūrkiye’de seçmenlerin dört kișisinden ūçū de ‘sempati’ ile bakabilirler.
‘Dur bakalım n’olcek’ diye o’na bir sūre daha vermek isteyebilirler.
Ve hatta o’na inanmak istemeyenlerin karșısına çıkabilirler.
‘Demokrasi, sandık, seçim, oy’ gerekçeleri ile görūșlerini temellendirebilirler.
Bugūn Mısır’da ‘Mursi’nin durumu’ ūç-așağı beș yukarı böyledir.
Bizim ‘Tatlısu demokratları’, ‘Soros sosyal demokratları’, ‘solculukları kendinden menkul sosyalistler’ ile orta saha ve sağaçık sağcıları ‘herșeye evet ama biz askerî vesayate karșıyız’ demektedirler.
‘Demokrasi’ dedikleri de hiç fil görmemiș kör bir insanın el yordamı ile yokladığı fili tanımlamasına benzemektedir.
Hortumunu tutup ‘bu olsa olsa kuyruğudur’ dediği gibi.
Oysa insanlığın yūzyıllardan buyana sūzūlūp gelen ‘kazanılmıș değerleri’ vardır.
Kan ve gözyașı, hapis, zindan ve kūrek mahkûmluğu ile ödedikleri bedellerin bir karșılığı.
Bu kazanımlardan belki de birincisi, devletin dinsel ilkelere göre yönetilemeyeceği ilkesidir.
Oysa Dr Recep ile Dr Mursi, ne kadar emperyalizme karșı olurlarsa olsunlar, ne kadar ‘halk desteği’ alırlarsa alsınlar, bunların ‘devlet anlayıșı’ din temellidir.
Teokratiktir.
Mısırlılara akıl vermeye gittiğinde, ben ‘laik değilim ama laik bir devleti yönetiyorum’ dememiș midi hazret?
Laik değilsen laik bir devleti de yönetemezsin denilmedi.
Denildi aslında.
Hașim Kılıç gibi birinin bașkanı olduğu Anayasa Mahkemesi bile dediydi.
Ama dinleyen olmadı.
Yūrūrlūkteki ‘hukuk dūzeni’ne bile saygılı olmadı Dr Recep.
Tersine, dönūp o hukuk sistemini değiștirmeye yöneldi.
Șimdi kalkıp ‘demokratik, laik, sosyal bir hukuk devleti’nin ‘anayasası’nı da değiștireceğim demiyor mu?
Eee bir an için ‘biz emperyalizmin her tūrlūsūne karșıyız’ dese ne olur demese ne olur?
Kimse kalkıp o zaman ‘ben onun alnından öperim’ diye ne kendisini ne de bașkalarını kandırmaya yönelmesin.
Ne Dr Recep ve ne de Dr Mursi çağdaș dūnyada ‘yönetici’ olmamalıdırlar.
Asıl onları ‘yönetici’ yapan sistem ‘demokratik’ değildir.
Habip Hamza Erdem