Moodys Türkiye’nin uluslararası kredi notunu dün bir basamak daha düşürdü. Notumuz Ba3 seviyesinden B1 seviyesine düşürüldü.

Yatırım yapılamaz düzey 4 alt aşamadan oluşuyor. Spekülatif seviyeden(Ba3), çok spekülatif (B1) ikinci alt kademe seviyesine indirildi notumuz (Onun da altı aşırı riskli ve son olarak Batık). Yani ülke olarak ikinci alt kademenin ikinci sırasındayız.
Yavaş yavaş çöp seviyesine emin adımlarla ilerliyoruz. Bir ülkenin notu yatırım yapılamaz seviyeye indirildiğinde tekrar yatırım yapılabilir seviyeye çıkabilmesi için uzun yıllar gerekiyor (her bir üst seviye için yıllar boyu olumlu değerlendirme almamız gerekiyor).
Notunuzun düzelebilmesi için ekonominizin düzelmesi gerekiyor.
Ekonominiz ile birlikte ülkenizdeki siyasi ortam da risksiz güven verici olmalı. Yani elin oğlu tek bir parametreye bakmıyor. Bu günkü koşullarda hovardaca ülke kaynaklarını özelleştirerek ve satarak ekonomiyi içinden çıkılmaz hale getirenler bugüne kadar olduğu gibi ülkem insanına büyüme ve gelişme ile ilgili bundan sonra da devamlı masal anlatacaklar demektir. Ekonomik verilerle oynayarak bu işler yürümüyor.
Sadece İstanbul belediyesinin borcu 30 katrilyon (eski parayla). Bundan pay biçin.
Hatta önümüzdeki on yılda yatırım yapılabilir seviye sadece uzak bir ütopya ve hayal diyebilirim.
Yurtdışı fonlar, emeklilik fonları, yabancı yatırımcı ülkemiz yatırım yapılabilir seviyeden çıkartıldığından beri zaten gelmiyorlar. Kendi ülke kanunları da buna izin vermiyor zaten (yabancı yatırımcının yatırım yapabilmesi için ülke notunuzun yatırım yapılabilir seviyede olması gerekir). Peki paranın neredeyse gökten yağdığı dünyanın o bolluk döneminde aldığımız borçları nasıl ödeyeceğiz.
Tabi ki bordro mahkumlarının ümüğünü sıkarak ve yeni bir sürü ek vergi koyarak. Elimizde kalan son değerleri satarak, ülke topraklarında yabancılara imtiyazlar vererek, ülkenin geleceğini ipotek altına alarak, belki de ülkenin bölünmesine yol açarak, açlık ile tokluk arasında yaşayarak, Cumhuriyet öncesinde olduğu gibi tamamen dışa bağımlı olarak yaşamaya ve aldığımız gereksiz borçları ödemeye çalışacağız.
Halbuki aldığımız paraları yani dış borçları ülke ekonomisine artı değer yaratacak işlere, üretime, sanayiye, tarıma dönük harcayabilirdik.
Ama biz popülist politikalar neticesinde aldıklarımızı betona ve gereksiz faydasız yatırımlara dönüştürdük. (İstanbul hava limanı, Kanal İstanbul, K.Deniz ve doğudaki nehirler, ırmaklar üzerine yapılan onlarca baraj vb) Önümüzdeki on yıllar ise toparlanmaya ve belimizi doğrultmaya çalışmakla geçecek.
Bir insanı ya da bir ülkeyi köleleştirmek yok etmek istiyorsanız ekonomik bağımsızlığını elinden alın. Sonunda sizin köleniz olacaktır.

Zafer ATUN
15/06/2019
zaferatun.wordpress.com